Kaplice
O Pilicy » Obiekty » Obiekty sakralne » Kaplice
PARAFIA PW.ŚW.JANA CHRZCICIELA I ŚW.JANA EWANGELISTY W PILICY
PARAFIA PW. NAJŚWIĘTSZEGO IMIENIA JEZUS
Kaplica w ogrodzie klasztornym
PARAFIA PW. NAJŚWIĘTSZEGO SERCA PANA JEZUSA W DZWONO-SIERBOWICACH
PARAFIA PW.ŚW.MIKOŁAJA W KIDOWIE
PARAFIA PW. PODWYŻSZENIA KRZYŻA ŚWIĘTEGO W STRZEGOWEJ
KAPLICE NIEISTNIEJĄCE
Kaplica ewangelicka w pilickim pałacu
PARAFIA PW.ŚW.JANA CHRZCICIELA I ŚW.JANA EWANGELISTY W PILICY
Kaplica pw. Matki Bożej Częstochowskiej w Kocikowej
We wsi Kocikowa od niepamiętnych czasów istniała najpierw mała, drewniana kapliczka pod wezwaniem Matki Boskiej Częstochowskiej, która została rozbudowana w XIX wieku przez Walentego Skrzypiciela. Informują o tym pozostawiona w kaplicy do dnia dzisiejszego tablica pamiątkowa: „Kaplica poprawiona 1869 r. d.20 maja. Walenty i Jadwiga Skrzypiciel". Skrzypicielowie byli fundatorami. Teren pod budowę ofiarowała rodzina Paciej. Kaplica była jednonawowa, zbudowana z kamienia i pokryta blachą, pozostawała ona na utrzymaniu wsi. W miesiącu maju, podobnie jak przy wielu kapliczkach przydrożnych, wierni śpiewali tu pieśni maryjne, a jeden raz w roku, w czasie święcenia pól, odprawiano w niej Mszę Św. Dopiero od 1940 r., dzięki pozwoleniu Kurii Biskupiej w Kielcach w kaplicy częściej odprawiano Mszę Św. Życie religijne wioski skupiło się wokół kaplicy, mieszkańcy gorliwie uczęszczali na nabożeństwa majowe, czerwcowe, październikowy różaniec czy wielkopostną drogę krzyżową. Taki kształt i charakter kaplica zachowała do lat siedemdziesiątych XX wieku, w 1978r. rozpoczęło się odnawianie kaplicy, a 15. 05.1979r. dokonano oddania odnowionej kaplicy, o czym świadczy pamiątkowa tablica. W 1981 r. zaczęto odprawiać w kaplicy Mszę Świętą w niedziele i święta. Szybko okazało się, że kaplica nie jest wystarczająco duża, aby pomieścić wszystkich parafian z Kocikowej i Woli Kocikowej. Ówczesny ksiądz proboszcz Mieczysław Zaława wspólnie z wikariuszem ks. Janem Staworzyńskim podjęli starania o pozwolenie na rozbudowę kaplicy. Dnia 26.06.1982 r. uzyskano pozwolenie władz państwowych na rozbudowę kaplicy i natychmiast przystąpiono do prac. Wiele trudu w organizowaniu pracy podjął p. Roman Żyła, któremu pomagał p. Stefan Żak. Pracami budowlanymi kierował p. Mieczysław Maj. Nowy ołtarz do kaplicy, a także chór i dach wykonał p. Kazimierz Paciej. Prawie wszyscy mieszkańcy Kocikowej i Woli Kocikowej włożyli wiele trudu, aby ku chwale Bożej mogło powstać jak najbardziej okazałe dzieło. Rozbudowa kaplicy mogła dojść do skutku dzięki życzliwości sąsiadów, zwłaszcza państwu Kajdan. Rozbudowaną kaplicę i nowo ufundowany ołtarz poświęcił w dniu 2.09.1984r. Jego Ekscelencja Ksiądz Biskup Jan Gurda. Kształt zewnętrzny, jaki uzyskała kaplica, pozostał do dnia dzisiejszego.W latach 2004-2007 mieszkańcy Kocikowej i Woli Kocikowej ufundowali nowy soborowy ołtarz oraz dębowe ławki i konfesjonał. Prace wykonał p. Stanisław Kajdan, któremu pomagali p. Włodzimierz Maj i p. Stanisław Węglarz. Na przestrzeni czasu kaplica zyskiwała nowy sakralny wystrój dzięki hojności mieszkańców. Zawsze znalazły się osoby, która nie szczędziły czasu na to, by zadbać o wystrój i estetykę wnętrza kaplicy, w dzisiejszych czasach dba o to p. Irena Żyła. Wszystkie te zabiegi miały i mają na celu zapewnić mieszkańcom jak najlepszą atmosferę spotkań modlitewnych. Dzwonnica kaplicy góruje nad naszą miejscowością. Z pewnością nie istniałaby taka wspólnota wiary i życia w naszej wiosce, gdyby nie kaplica. Gromadzi ona kolejne pokolenia mieszkańców wokół ołtarza Matki Bożej Częstochowskiej wypraszając łaski dla naszych rodzin. Kocikowa bez dźwięku dzwonu wzywającego na niedzielną Mszę Św. nie byłaby tą samą wioską.
[www.parafia-pilica.pl]
Według katalogu zabytków sztuki:
Kaplica pierwotnie ewangelicka, ufundowana przez C.A.Moesa, zbudowana w roku 1869. Murowana, otynkowana, czworoboczna dwukondygnacyjna,wewnątrz z emporą .Dach dwuspadowy, pierwotnie kryty blachą.
Dzisiaj kaplica rzymsko-katolicka. Wewnątrz znajduje się zawieszona na ścianie tabliczka o treści:
Niech będzie imię pańskie Błogosławione. Najmilsi bracia i siostry Chwalcie N.Pannę Niepokalaną Jezus nazarański, Królu Żydoski zmiłuj się nad nami. F.Stanisław Musialcki i Franciszka prosza o pobozne westchnienie Zdrowaś Maryja. Dnia 7 maja 1866r.
Pochodzenie tabliczki nieznane.
Tematy powiązane:
Z roku 1863 pochodzi informacja o budowie domu przedpogrzebowego czy też kostnicy na cmentarzu parafilnym.
Pozostała po pożarze 17 stycznia 1945r. dawna zachrystia kościoła pw.św.Piotra i Pawła została przekształcona w kaplicę.
PARAFIA PW. NAJŚWIĘTSZEGO IMIENIA JEZUS
Kaplica pw. Matki Bożej Królowej Polski w Cisowej
Zanim zrodził się pomysł wybudowania kaplicy życie religijne wsi Cisowa skupiało się wokół krzyża na placu Piotra i Jadwigi Pasiów. Krzyż ten został ustawiony na miejscu pochowania żołnierzy, którzy zginęli w 1914 r. Pod tym właśnie krzyżem odbywały się Nabożeństwa Majowe prowadzone przez Piotra Janosika, a po jego śmierci przez jego syna Józefa. Z pod tego krzyża wyruszała coroczna procesja poświęcania pola, która szła potem przez Sławniów a następnie do Pilicy. W dniu 8 lutego 1982 r. dokonano uroczystego przyprowadzenia kopi Cudownego Obrazu Matki Bożej Częstochowskiej z Wierbki, oraz została odprawiona pierwsza Msza Św. celebrowana przez ks. Józefa Musiała. Po zakończeniu ceremonii ks. Prefekt Jan Staworzyński powiedział, że gdyby mieszkańcy Cisowy poprosili ks. Kanonika Mieczysława Załawę, to można byłoby odprawiać Msze Św. w Cisowie. I tak się stało. Msze święte były odprawiane w remizie OSP Cisowa. Gdy władze gminy tego zakazały, msze były odprawiane u Państwa Kijasów oraz Siejków, a latem pod figurą wcześniej wspomnianego krzyża. Tam właśnie zrodziła się myśl wybudowana kaplicy, którą poddał ks. Kanonik Mieczysław Zaława. W niedzielę tydzień później Jan i Waleria Derbotowie zaoferowali działkę pod budowę kaplicy, której lokalizację zaakceptował ks. Kanonik oraz mieszkańcy Cisowy. 6 Lipca 1982 r. Ks. Kanonik Zaława zatrudnił geodetę, który wymierzył działkę. 8 lipca 1982 r. zostały wykopane fundamenty, a dzień później dokonano ich zalania. 10 lipca odprawiono Mszę Św. oraz dokonano poświęcenia placu bodowy. Mury kaplicy zaczęto budować 10 września 1982 r., a 25 września zostały ukończone. 23 października zalano strop, a 19 października wymurowano grępel. 20 listopada ukończono dach kaplicy i doprowadzono ją do takiego stanu, aby możliwe było odprawianie tam nabożeństw. Pierwsza Msza Św. w kaplicy w Cisowie została odprawiona 21 listopada 1982 roku. Budowę całej kaplicy z jej wykończeniem zakończono w czerwcu 1983 r. Kaplicę budowali murarze: mistrz Mieczysław Kućmierz, Jan Paś, p.Kocot, p.Pietruszka. Dach wykonali Jan Paciej i Jan Imiołek. Pokrycie dachu wykonali Alfons, Alojzy i Krzysztof Kwiecień. Ołtarz wykonał stolarz z Wierzbicy p.Witkowicz. Kaplicę pomalował Bogusław Obrączka. Kierownikiem budowy był Franciszek Janosik. Duże zasługi przy zorganizowaniu cementu i wapna, potrzebnych przy budowie kaplicy, miał ks. Kanonik Mieczysław Kowal - Proboszcz Parafii Żarnowiec. Oświetlenie kaplicy (żyrandole) ufundowało OSP Cisowa. Poświęcenia kaplicy dokonał w dniu 8 lipca 1984 roku o godzinie 16, przy pięknej pogodzie, której użyczyła nam Matka Najświętsza Królowa Polski, Jego Ekscelencja ks. Biskup Diecezji Kieleckiej Mieczysław Jaworski. Obecnie Cisowa należy do dwóch diecezji: Kieleckiej i Sosnowieckiej, oraz do trzech parafii: Wierbki, Strzegowy i Pilicy. W kaplicy w Cisowie zostały przeprowadzone dwie wizytacje, pierwsza w 1993 r. oraz druga w 2002 r. Obie przez ordynariusza Biskupa Adama Śmigielskiego. W 2001 r. zostało ufundowane tabernakulum przez Marka Kijasa oraz Stanisława Rocha. W 2009 został ufundowany obraz Pana Jezusa Miłosiernego przez rodziną Marka i Teresę Kijasów z dziećmi, oraz obraz Matki Bożej Fatimskiej przez Stanisława i Jadwigę Roch z dziećmi. Przez wiele lat kaplicą opiekowali się Otylia Janosik i Henryk Siejka. Po ich śmierci kaplicą opiekuje się Barbara Tasak, córka budowniczego Franciszka Janosika. W kaplicy odprawiane są Nabożeństwa Majowe, Różańcowe w październiku, Droga Krzyżowa w każdy piątek Wielkiego Postu, oraz Koronki do Miłosierdzia Bożego w każdą niedzielę przed Mszą Św. Na zakończenie: mieszkańcy Cisowy są bardzo wdzięczni Walerii i Janowi Derbotom za to, że dzięki nim maja kaplicę i już nie muszą pokonywać odległości do Kościoła Parafialnego w Pilicy w strugach deszczu i opadach śniegu. Wdzięczni mieszkańcy modlą się o wieczny spokój dla duszy Walerii i Jana Derbotów. Mieszkańcy Cisowy są również bardzo wdzięczni św. pamięci ks. Mieczysławowi Załawie, bo to głównie dzięki jego inicjatywie i pomocy powstała świątynia w naszej miejscowości. Kościół w Cisowie jest pod wezwaniem Matki Bożej Królowej Polski. Odpust w kaplicy w Cisowie obchodzony jest 3-go Maja.
Franciszek Kijas
Kaplica w ogrodzie klasztornym
Kaplica murowana z roku 1846. prostokątna, sklepienie kolebkowe z lunetami. Od frontu pilastry i trójkatny szczyt. Dach siodłowy. Obraz matki Bożej o charakterze barokowym.
PARAFIA PW. NAJŚWIĘTSZEGO SERCA PANA JEZUSA W DZWONO-SIERBOWICACH
Kaplica pw. św. Anny w Dzwonowicach
Kaplica w centrum wsi, z początku XX wieku, murowana, na planie kwadratu. Wewnątrz ołtarzyk z obrazem Matki Bożej. Po utworzeniu parafii pw. Najświętszego Imienia Jezus w dniu 12 grudnia 1946 r. jej wikariuszem z prawami proboszcza został mianowany o. Feliks Wójcik. Proboszcz od lutego 1947 r., rozpoczął regularne odprawianie mszy św. w kaplicy pw. św.Rodziny w Dzwonowicach ,gdzie dotychczas msze św. odprawiano tylko w czasie poświęcenia pól.
Kaplica p.w. Nawiedzenia św.Elżbiety w Sierbowicach
Zbudowana w 1928r. na planie prostokąta z dachami dwuspadowymi, bez wyodrębnionego prezbiterium. Wewnątrz ołtarzyk z obrazem św.Elżbiety. Położona na skrzyżowaniu dróg Pilica-Pradła i Sierbowice-Szyce. Zbudowana w 1928 roku na planie prostokąta bez wyodrębnionego prezbiterium. Wewnątrz ołtarzyk z obrazem św.Elżbiety.
Kaplica pw.Matki Bożej Częstochowskiej w Szycach
Kaplica pw.Matki Bożej Częstochowskiej stojąca przy bocznej drodze między stawem a remizą OSP. Zbudowana ok. 1920r., prostokątna z trójboczna absydą. Wewnątrz ołtarz neobarokowy z obrazem Matki Bożej Częstochowskiej. We wnęce nad wejściem drewniana, polichromowana rzeźba św.Jana Nepomucena. Proboszcz nowo utworzonej parafii pw. Najświętszego Imienia Jezus, do której przyłaczono Szyce, od lutego 1947 r., rozpoczął regularne odprawianie mszy św. w kaplicy pw. Matki Bożej Częstochowskiej w Szycach, w której dotychczas odprawiano msze św.w czasie poświęcenia pól. Niepotwierdzona jest jeszcze informacja o stojącej w tej wsi wcześniejszej kaplicy zbudowanej w XIX wieku.
PARAFIA PW.ŚW.MIKOŁAJA W KIDOWIE
Kaplica pw.św.Zofii w Wierzbicy
Kaplica w Wierzbicy wybudowana została w roku 1892 r. Inicjatorami i fundatorami jej budowy byli: Marianna Brożek oraz Ignacy i Zofia Gumułkowie. Grunt, na którym stoi obecnie kaplica, w roku 1848 r. w czasie oczynszowania wsi Wierzbica i wydzielenia każdemu z gospodarzy na własność działu ziemi tzw. huby, został przydzielony Wojciechowi Brożkowi, którego żoną była Marianna. Małżeństwo to nazywano zwyczajowo „Godoki”. Ponieważ wymienieni nie mieli dzieci postanowili zapisać gospodarstwo Ignacemu Gumułce s. Wincentego – mieszkańcowi Wierzbicy. Tenże Ignacy w roku 1863 zawarł związek małżeński z Zofią ze Studzińskich i rozpoczął z nią gospodarowanie na gruncie Wojciecha i Marianny Brożków. Według jednej z wersji miejsce, gdzie miała stanąć kaplica miała osobiście wskazać będąc niewidoma i już w bardzo podeszłym wieku Marianna Brożek. Pierwotna kaplica wybudowana była z drewna i położona po drugiej stronie drogi na zachód od obecnej. W nieznanych bliżej okolicznościach przeniesiono ją na miejsce aktualne, a następnie – prawdopodobnie przed rokiem 1918 r. - wzniesiono ją z kamienia i pokryto gontem. Jedną z figurek do kaplicy prawdopodobnie na przełomie XIX/XX w. wyrzeźbił pochodzący z Wierzbicy rzeźbiarz ludowy Wawrzyniec Szwej (aktualnie figurka znajduje się nad głównym wejściem do kaplicy). Niewielkie organy zakupiono w Kroczycach. W ołtarzu znajduje się obraz Matki Boskiej oraz drewniane figury dwóch nieznanych biskupów. Początkowo kaplica nosiła wezwanie Matki Boskiej Częstochowskiej. W latach 70-tych Jan Brożek oraz Helena Szota zakupili do kaplicy obraz św. Zofii, chcąc imieniem upamiętnić jedną z fundatorek (i zarazem swą babcię). Od tego też czasu przyjęto, iż kaplica nosi wezwanie św. Zofii. W kaplicy znajduje się także kielich eucharystyczny z napisem „Darowała Marianna Piejczyna 1887 r.” (Marianna Piejczyna to mieszkanka Wierzbicy na przełomie XIX/XX w.). Tabernakulum zostało poświęcone przez sufragana kieleckiego bp. Jana Gurdę 6 grudnia 1989 r. Początkowo kaplica służyła głównie do modlitw prywatnych i publicznych (różaniec) – bez możliwości odprawiania w niej mszy. Po 1945 r. msze w kaplicy odprawiano doraźnie. Stałe msze coniedzielnie i niekiedy w dni powszednie zostały wprowadzone podczas kadencji ks. Mieczysława Bialika (proboszcz w l. 1961-1982) na początku lat 80- tych. Wówczas powierzchnia kaplicy wynosiła 27,5 m2, a jej wymiary: dł. 5,6 m, szer. 4,9 m, wys. 3,8 m, z małym przedsionkiem o pow. 6,4 m2 i wymiarach: dł. 2,3 m, szer. 2,8 m., wys. 2,4 m. W 1984 r. z inicjatywy ks. Leszka Kubika (proboszcz w . 1982-1986) kaplicę rozbudowano m. in. o prezbiterium w postaci absydy o długości 2,5 m., szerokości 5,3 m., wysokości 3,8 m. Do kolejnej rozbudowy kaplicy doszło w roku 1993 r., kiedy to funkcję proboszcza parafii Kidów pełnił ks. Władysław Ogonowski (proboszcz w l. 1986-2012). Kaplicę rozbudowano wówczas o nawę wschodnią o powierzchni 37 m2. Nad kaplicą od jej wybudowania bieżący dozór sprawuje rodzina Gumułków. Na cmentarzu parafialnym w Kidowie znajduje się figura nagrobkowa upamiętniająca Wojciecha Brożka oraz fundatorów kaplicy wierzbickiej Mariannę Brożek oraz Ignacego i Zofii Gumułków.
CEZARY BROŻEK
Kaplica pw. św.Marii Magdaleny w Solcy
Zbudowana została w 1946r., na planie prostokata, z prezbiterium zakmniętym półkoliście. Wewnątrz neogotycki otarzyk z obrazem św.Marii Magdaleny.
Kaplica pw.Serca Jezusowego w Jasieńcu
Zbudowana w 1946r.. Obecnie nie użytkowana.
PARAFIA PW. PODWYŻSZENIA KRZYŻA ŚWIĘTEGO W STRZEGOWEJ
Kaplica pw. NMP Królowej Polski w Złożeńcu
Zbudowana w 1890r. Powiększona w 1983r. Murowana na planie prostokąta, Według opisu z roku 1995 posiadała sześcioboczną wieżyczkę na sygnaturkę, z tzw. z latarnią, krytą sześciopołaciowym dachem. Na ścianie zewnętrznej znajduje się, przeniesiona ze zlikwidowanej szkoły podstawowej, tablica upamiętniająca mieszkańców wsi zamordowanych w latach II wojny swiatowej.
KAPLICE NIEISTNIEJĄCE
Kaplica w zamku Pilcza
W zamku Pilcza w Smoleniu znajdowała się kaplica pod wezwaniem Najświętszej Marii Panny. W roku 1394 wymieniony jest kapelan zamkowy Dominik. Funkcje tą pełnił również Biernat z Lublina podczas swojego pobytu na zamku w Pilczy w latach 1492 do ok.1512.
Kaplica pw. św. Apostołów Szymona i Judy
Regestr kontrybucji z roku 1513 zawiera informacje o prepozyturze szpitalnej na ówczesnym przedmieściu Pilicy. Podobne zapisy znajduja się w regestrach z lat 1527, 1529 i w następnych. Szpital (przytułek) ten mieścił się przy dzisiejszej ulicy Krakowskiej. Zabudowania obejmowały kaplicę św. Apostołów Szymona i Judy oraz dom szpita!ny. Z protokołu wizytacji w roku 1598 dowiadujemy się, że kaplica była konsekrowana i miała 9 ołtarzy. W drugiej połowie wieku XVI uległa zniszczeniu podczas powodzi, ale do czasu wizytacji ks. Kazimirskiego została odrestaurowana, należało tylko pokonsekrować 3 kamienne ołtarze. Na uposażenie prepozytury szpitalnej składały się: łan pola długości 17 stadiów, łąka, dom i 5 grzywien rocznie wypłacanych przez miasto. Dom szpitalny nie miał żadnego uposażenia oprócz ogrodu i jałmużn składanych przez życzliwych ludzi. Brak jest informacji o dalszych losach pierwotnego pilickiego przytułku.
Prawosławna kaplica pułkowa znajdowała się w rynku w domu Mateusza Dynerowicza [r.1874]. Została utworzona na potrzeby kadry oficerskiej stacjonujących w Pilicy wojsk rosyjskich i urzędników carskich pracujących w pilickich urzędach.
Została ufundowana przez Bolesława oraz Stefana i Żelisława Hubickich, synów Romana, jako realizacja jego ostatniej woli. Stanęła na cmentarzu parafialnym. Przeniesiono do niej zwłoki Roman Hubickiego i być może pochowano w niej kilku innych przedstawicieli tej rodziny. Budowa rozpoczęła się po śmierci Romana a więc po 22 kwietnia 1861 r. Niezachowana.
Kaplica ewangelicka w pałacu w Pilicy
Wskutek starań właściciela dóbr i fabryk ś.p. C.A Moesa, pastor piotrkowski ks. Müller zorganizował w 1857 roku w osadzie Pilicy w pow. Olkuskim filiał i zarządzał nim do 1875 roku, kiedy to został przyłączony do Kielc. Początkowo nabożeństwa odbywały się w sali pałacu wspomnianego właściciela Pilicy, obecnie odbywają się w wynajętym lokalu. Nieliczni parafianie jest ich nie więcej jak 100 dusz-zamierzają przystąpić do budowy własnego kościółka, do czego z początkowania filiału ś.p. C.A. Moesa uzbierany już został odpowiedni fundusz.
W pałacu w Wierbca, zbudowanym około 1880 roku, znajdowała się okazała przybudówka, w której funkcjonowała kaplica rzymsko-katolicka. Została rozebrana w latach 50. XX wieku
