prof.Gustaw Glogau

Gustav Glogau urodził się 6 czerwca 1844 w Laukischken w Prusach Wschodnich ( Obecnie Saranskoje w obwodzie kaliningradzkim). Był szóstym z dziesiątki potomków duchownego ewangelickiego. Uczęszczał do gimnazjum w Tylży, gdzie jego ojciec był kuratorem. Od 1863 r. rozpoczął studia medyczne w Berlinie. 29 października 1864 roku, usłyszał po raz pierwszy wykład Steinthala (ur. 16 V 1823, zm. 14 III 1899), profesora uniwersytetu w Berlinie, językoznawcy i filozofa, współtwórcy tzw. asocjacyjnej psychologii ludów.Wykład zmienił życie Glogaua. Zainteresowania filozoficzne i historyczno-filologiczne spowodowały, że po roku nauki zmienił kierunek studiów. Wbrew rodzicom, przeniósł się na uniwersytet berliński gdzie podjął studia z filologii klasycznej, filozofii i historii. Ta decyzja spowodowała przerwanie finansowania studiów przez rodziców. Aby zdobyć środki potrzebne na studia objął posadę prywatnego nauczyciela. u C.A. Moesa w Pilicy gdzie przebywał do 1869r. Zachowała się korespondencja na tematy filozoficzne, którą Glogau prowadził z Steindhalem podczas pobytu u Moesów. Wiosną 1869 roku Glogau powrócił do Berlina. W sierpniu 1869 roku, Glogau zaręczył się w Berlinie z Marie Bodin i przeniósł się do Halle. W 1870 wybuchła wojna niemiecko-francuska, podczas której został ciężko ranny w Beaumont. Po wyzdrowieniu zdał w Halle egzaminy na starszego nauczyciela i uczył tam przez rok. Następnie przez kilka lat pracował jako nauczyciel w progimnazjum do Neumark w Prusach Zachodnich gdzie doskwierało mu oddalenie od bibliotek uniwersyteckich. Jego marzeniem była praca naukowa i prowadzenie wykładów uniwersyteckich. W październiku 1871 roku objął posadę nauczyciela w szkole średniej w Francke Stifungen w Halle. W czerwcu 1873 roku urodziła się pierwsza córka. We wrześniu 1876 roku zrezygnował z kariery w pruskiej służbie cywilnej i poszedł do gimnazjum w Winterthur jako nauczyciel filozofii greckiej i łacińskiej. Stąd przeniósł się do Cantonsschule w Zurychu. W dniu 8 lutego 1878 roku otrzymał habilitację na Uniwersytecie w Zurychu na podstawie wykładu na temat mechanizmu psychologicznego i został profesorem tej uczelni. Wkrótce otrzymał pozwolenie na prowadzenie wykładów z filozofii na miejscowej politechnice. W 1880 r. opublikował pierwszą część swojego głównego dzieła "Istota i podstawowe formy świadomego umysłu". W 1882 roku został mianowany profesorem tej uczelni. W 1883 roku został powołany na stanowisko profesora nadzwyczajnego w Halle skąd w następnym roku przeniósł się jako profesor do Kilonii. W 1888 opublikował drugi tom "Istoty i podstawowych form świadomego umysłu". W 1894 roku podczas podróży do Aten zmarł w Laurion.