Prof. zw. dr inż. Roman Dawidowski

Urodził się 9 grudnia 1883 roku w Krakowie. W latach 1896–1900 uczęszczał w Krakowie do V Gimnazjum, a następnie do II Gimnazjum Klasycznego im. św. Jacka. W 1903 roku uzyskał świadectwo dojrzałości i rozpoczął studia na Akademii Górniczej w Pribramie (Czechy). Przeniósł się do Akademii Górniczej w Leoben (Austria), gdzie w 1906 roku otrzymał dyplom inżyniera górniczego, a w 1907 roku dyplom inżyniera hutnika. Po studiach pracował w zakładach przemysłowych w Neudech, Rothau k. Karlsbadu, Wiedniu, Boguminie, Lwowie i Wieliczce. Od 1919 roku brał udział w organizacji Akademii Górniczej w Krakowie. Dzięki stypendium Ministerstwa Wyznań Religijnych i Oświecenia Publicznego, które otrzymał w 1920 roku, od 1921 roku przebywał w Wiedniu i Zurychu w laboratoriach prof. H. Strachego i prof. Schläpfera. Od lutego 1922 roku, jako docent Akademii Górniczej, prowadził wykłady z techniki cieplnej. Był twórcą i kierownikiem Katedry Technologii Ciepła i Paliwa Wydziału Hutniczego, która powstała 2 stycznia 1925 roku. 6 lutego 1925 roku otrzymał tytuł zastępcy profesora a 9 października 1925 roku otrzymał nominację na nadzwyczajnego profesora kontraktowego.

W latach dwudziestych została zawiązana spółka wodna „Eksploatacja siły rzeki Pilica w powiecie olkuskim”. Celem jej działania było odkrycie, gruntowne oczyszczenie i utrzymanie w należytym stanie źródeł macierzystych i pomocniczych rzeki Pilicy, oraz i odpływów jej źródeł, zniesienia dzikiego a zaprowadzenia racjonalnego nawadniania łąk i pastwisk, uregulowania dziko spływających wód opadowych. Operat techniczny został opracowany przez doradcę technicznego wynajętego przez zakładających spółkę wodną, którym został profesor Akademii Górniczej w Krakowie inż. Roman Dawidowski. Statut, według którego spółka miała się zająć „najniezbędniejszymi pracami konserwacyjnymi źródlanych dopływów i koryta rzeki Pilicy w powiecie Olkuskim” nie został jednak zatwierdzony przez starostwo powiatowe w Olkuszu, tj. w początkowym jej górnym biegu od źródeł macierzystych - na przestrzeni ok. 5,8 km na terenach osady Pilica, wsi Sławniów i Dobra kosztem - według kosztorysu z roku 1930 zakładany koszt robót wynosił złp. 5703 gr. 39. [Na podstawie: Franciszek Wojciech Gruszczyński . Wszystko o PILICACH ( rzece i osiedlu ) na przestrzeni dziejów. Maszynopis]

4 lutego 1932 roku Roman Dawidowski otrzymał tytuł profesora nadzwyczajnego. W tym samym roku Akademia Górnicza w Leoben przyznała mu tytuł Doktora honoris causa. Stopień doktora nauk technicznych uzyskał 13 lipca 1935 roku w Technische Montanistiche Hochschule Graz-Leoben. 27 września 1935 roku został mianowany profesorem zwyczajnym. W latach 1933–1939 pełnił obowiązki prorektora AG. 6 listopada 1939 roku został aresztowany przez i wywieziony do obozu koncentracyjnego w Sachsenhausen, gdzie przebywał do lutego 1940 roku. Po powrocie do Krakowa uczył w Państwowej Szkole Technicznej Górniczo-Hutniczo-Mierniczej, kształcącej techników. Od 1 lipca 1942 roku był kierownikiem laboratorium techniki cieplnej w utworzonym przez Niemców Państwowym Zakładzie Badania Materiałów. Od 1 lutego 1945 roku organizował Katedrę Technologii Ciepła i Paliwa Akademii Górniczej. Prowadził również zajęcia dydaktyczne wydziałach politechnicznych Akademii Górniczej, które później przekształciły się w Politechnikę Krakowską. Jako doradca i ekspert biur projektowych uczestniczył w odbudowie krajowego przemysłu górniczego, hutniczego i ceramicznego. Był współzałożycielem Towarzystwa Budowy Pieców i Urządzeń Hutniczych „IGNIS”. Brał udział w pracy stowarzyszeń zawodowych i komisji technicznych. Zmarł 3 grudnia 1952 roku w Krakowie. Pochowany na Cmentarzu Rakowickim.

Źródło: https://historia.agh.edu.pl/wiki/Roman_Dawidowski