prof. dr inż. leśnik. Mieczysław Pachelski
O Pilicy » Żyli wśród nas » Ludzie nauki i techniki » prof. dr inż. leśnik. Mieczysław Pachelski
Prof. dr inż. Mieczysław Pachelski urodził się w Pilicy 14 listopada 1901 r. Był synem Stefana i Marii. Wziął udział w wojnie polsko-rosyjskiej w 1920 r. Studia wyższe ukończył na Wydziale Leśnym SGGW w 1932 r. Był uczniem prof. Adama Schwarza, twórcy nauki drzewnictwa w Polsce. Przez krótki okres pracował przy eksploatacji lasów w prywatnym majątku Wola Suchodolska (pow.czerski), później zaś w państwowym tartaku w Płocicznie* (gmina Suwałki). W 1932 roku, według jego projektu, zbudowano kolejkę leśną S-750 Tatarów-Mikuliczyn w woj.stanisławowskim. W 1934 r. został delegowany przez Dyrekcję Naczelną Lasów Państwowych do Anglii i Niemiec na roczny staż w zakresie technologii produkcji i i handlu drewnem. Po powrocie do kraju od 1935 do 1939 r. pracował w Dyrekcji Naczelnej Lasów Państwowych, wykonując kilka projektów nowoczesnych strugarń, organizując produkcję i eksport tarcicy uszlachetnionej. W czasie okupacji prowadził początkowo tartak w Zegrzu, następnie był kierownikiem stolarni firmy W. Szomański w Warszawie, na Pradze, na ul.Szwedzkiej. W 1940 r. został aresztowany i zesłany do Oświęcimia, skąd powrócił w 1941 r. Po upadku Powstania Warszawskiego został wywieziony do Niemiec, gdzie pracował na robotach przymusowych, jako stolarz w Bruhn-Werke (Saksonia) i Schalkau (Turyngia). Okupacja amerykańska zastała prof. Pachelskiego w Hof (Bawaria), gdzie zorganizował i kierował obozem dla wysiedlonych, współpracując z Polską Misją Repatriacyjną w organizowaniu transportów Polaków do kraju. Po powrocie, w 1946 r. prof. Pachelski został zatrudniony w Ministerstwie Leśnictwa, obejmując kierownictwo Oddziału Zakładów Dodatkowych Departamentu IV. Od 1948 r. prowadził wykłady zlecone z Projektowania i Organizacji Zakładów Przemysłu Drzewnego na Oddziale Technologii Drewna. Od lutego 1952 r. przeszedł do tej uczelni obejmując w następnym roku kierownictwo Katedry. W 1954 r. Centralna Komisja Kwalifikacyjna nadała mu tytuł docenta.Stopień doktora nauk technicznych uzyskał w 1959 r., a tytuł naukowy profesora nadzwyczajnego w 1961 r. Głównymi kierunkami zainteresowań naukowych prof. Pachelskiego były zagadnienia: racjonalnego gospodarowania oraz przerobu surowca drzewnego, organizacji produkcji oraz racjonalnego projektowania technologicznego zakładów przemysłu drzewnego. Opracowana metoda jakościowo-przeznaczeniowego przerobu drewna tartacznego jest przełomem w technologii tartacznictwa, umożliwiającym kilkunastoprocentowy wzrost stopnia wykorzystania surowca. Współpracował z organizacjami międzynarodowymi (FAO, ISO i Europejska Federacja Opakowań) oraz z instytucjami krajowymi (Komitet Technologii Drewna PAN, Rada Naukowa ITD, Instytut Przemysłu Drobnego i Rzemiosła, Instytut Organizacji i Mechanizacji Budownictwa, PKN, Centralny Ośrodek Opakowań). Jako ekspert FAO opracował wytyczne do perspektywicznego planu rozwoju przemysłu drzewnego Zjednoczonej Republiki Arabskiej. Był doradcą CEKOP-u w Tunezji. Zorganizował od podstaw prowadzoną przez siebie Katedrę Projektowania i Organizacji Zakładów Przemysłu Drzewnego. Był współautorem zreformowanego programu studiów. Przez dwie kadencje (1960-1962, 1965-1966) pełnił funkcję dziekana i przez pięć lat funkcję prodziekana WTD. Nadzorował ponad 150 prac magisterskich z zakresu ekonomiki drzewnictwa oraz organizacji i projektowania technologicznego zakładów przemysłu drzewnego. Był promotorem przewodów doktorskich i opiekunem przewodów habilitacyjnych. Cieszy się zasłużoną opinią doskonałego dydaktyka i wychowawcy. Otrzymał tytuł doktora honoris causa Universytetu Ödenburg (Uniwersytet zachodniowęgierski, Sopron, Węgry). Po przejściu do SGGW nie utracił on kontaktu z przemysłem. Nadzorował produkcję kilkudziesięciu zakładów przemysłowych o silnie zróżnicowanym profilu produkcyjnym, od opakowań, poprzez meblarstwo, aż do produkcji specjalnej. Przez wiele lat był konsultantem Biura Projektów Przemysłu Drzewnego oraz opiniował szereg projektów zakładów przemysłu drzewnego wykonywanych w innych biurach projektowych. Przy jego wydatnym współudziale powstały i zostały zrealizowane projekty najnowocześniejszych zakładów przemysłu drzewnego w Polsce:Zakłady Stolarki Budowlanej w Wołominie, tartaki w Augustowie, Hajnówce i Rzepedzi, Wyszkowska Fabryka Mebli Urządzeń i Wnętrz. Głównej Komisji Arbitrażowej oraz Centralnego Inspektoratu Standaryzacji. Opublikował kilkadziesiąt prac naukowych, naukowo-popularyzacyjnych, problemowych, referatów naukowo-technicznych i cztery podręczniki. W wydawnictwie „Technologia Drewna - Poradnik Techniczny” (PWT 1956) opracował rozdziały: Konstrukcje drewniane; Mechaniczna obróbka drewna i Zasady organizacji i planowania produkcji w przemyśle wyrobów z drewna. Za podręcznik „Projektowanie Zakładów Mechanicznej Obróbki Drewna" (1964) otrzymał nagrodę ministra Szkolnictwa Wyższego. Profesor Pachelski odznaczony został Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski, Srebrnym i Złotym Krzyżem Zasługi oraz Medalem X-lecia Polski Ludowej. Był członkiem Związku Nauczycielstwa Polskiego, Polskiego Towarzystwa Leśnego oraz Stowarzyszenia Inżynierów Leśnictwa i Drzewnictwa. Był przewodniczy Komisji do spraw Lasów Doświadczalnych SGGW w Rogowie. Zm.29 lipca 1993.Pochowany na cmentarzu Bródnowskim.
Młodszym bratem Mieczysława był Stefan-Włodzimierz Urodził się 11 maja 1904 w Pilicy, syn Stefana i Marii. W Kampanii Wrześniowej w stopniu ppor. walczył w 30 pp Strzelców Kaniowskich (10Dywizja Piechoty/ Armia „Łódź”). 8 lub 9 września 30 pSK, w sile ok. tysiąca ludzi, kwaterujący pod miejscowością Boginia (15 km na południowy-wschód od Dmosina, powiat brzeziński,woj.łodzkie) został z samego rana zaskoczony przez niemiecki oddział rozpoznawczy i znalazł się pod ogniem ckm i moździerzy. W pierwszej chwili żołnierze ulegli panice. Potem ruszyło polskie przeciwnatarcie, które załamało się. Około godz.14 ruszyło natarcie trzech kompanii na Kolonię Nagawki i Nagawki oraz na wzgórze 176.3, które natrafiło na silny ogień zaporowy niemieckiej broni maszynowej i moździerzy. Szybko zaległo w polu i poniosło liczne straty. Pod ogniem odeszło na podstawy wyjściowe otrzymując jednocześnie ogien z Lubowidzy. (2km od Dmosina). Jednostka została rozbita na 3-4 grupy działające niezależnie od siebie, które próbowały przebijać się na wschód. 9 września część 30pp walczyła pod Wolą Cyrusową, część poszła przez Brzeziny na Warszawę, część wraz z 4pp Legionów walczyła w Kiełbi. Ppor.Pachelski zginął 9 września 1939 r. Pochowany został na cmentarzu w Dmosinie.