Ks.prof. Sylwester Konces Rotkiewicz

Ksiądz Sylwester Konces Rotkiewicz [Rodkiewicz,Ratkiewic] urodził się około roku 1660. W roku 1682 otrzymał stopień bakałarza na Uniwersytecie Krakowskim. Spośród 10 kanoników regularnych od pokuty ,którzy otrzymali ten tytuł dwóch było przeorami w Pilicy. Oprócz Rotkiewicza,o czym szerzej piszę w dalszej części, był nim również Stanisław Woykiewicz,który według dokumentów pełnił tę funkcje w roku 1729. W roku 1683 Rotkiewicz wydał w Drukarni Uniwersyteckiej w Krakowie wierszowane literackie epitafium Professor eximius, artis bene viuendi... , poświęcone pamięci profesora teologii na Uniwersytecie Krakowskim Marcina Behma. Utwór ten zadedykował braciom tego młodo zmarłego karmelity: Michałowi, mieszczaninowi krakowskiemu i Janowi, profesorowi Uniwersytetu. W roku 1684był przeorem u św. Marka w Krakowie a przed 11.12.1684 przeorem w Bogorii. W 1686 roku uzyskał stopień magistri artium. W dziejach zakonu kanoników regularnych od pokuty tylko dwóch zakonników otrzymało ten stopień. W związku z tym wydarzeniem Rotkiewicz wydał panegiryk poświęcony swoim profesorom Altitudo domus Dei et sapientae... Po uzyskaniu stopnia naukowego odszedł z Bogorii. Za czasów jego przeorstwa klasztor bogoryjski doznawał pomocy od Marianny Lanckorońskiej z Czekarzowic,starościny nowomiejskiej,której przeor zadedykował w roku 1688 swoje kazanie na święto Matki Bożej Bolesnej wygłoszone w kościele św. Marka Columba gemens et dolens albo gołębica stękaiąca y boleiąca bolesna panna Marya... Było to kazanie związane z wprowadzeniem do Polski, w roku 1681, święta Siedmiu Boleści Najświętszej Maryi Panny. W tym samym roku,w Drukarni Akademickiej, wydał ks. Rotkiewicz kazanie wygłoszone poprzedniego roku we Wniebowzięcie Matki Bożej w kolegiacie pilickiej Dzień Skarbu y Serca Boskiego, dzień Koronacyi Naiświętszey Panny Maryey, Matki Boskiey... Na zakończenie kazania postawił pytania, na które sam odpowiedział

pytam ia Katholicy was, czy kochacie Boga? Pytam, czy kochacie Maryą? odpowiada co żywo, kocham Boga, kocham Maryą, bo w soboty suszę, na Różańcu bywam., Mszy świętey rad rada słucham ...Chwalę ia to, dobrze to wszystko, ale nie to dokument miłości Boga prawdziwey, nie to znak miłości Maryi, to znak prawdziwey miłości Bożey, kto wystrzega się tego, coby Boga w Troycy świętey jedynego obrazić mogło.

W tym samym roku był definitorem generalnym zakonu. Rok później znowu jest w klasztorze św. Marka. Wytłoczono wówczas w Drukarni Akademickiej w Krakowie kazania Królowa cnót y pani zastępów Kunegunda S. Królowa Polska^... , które ks. Rotkiewicz wygłosił 24 lipca 1688 roku w kościele klasztornym Klarysek w Starym Sączu. Kazanie to ofiarował autor królowej Marii Kazimierze (1651-1716). Przedstawił w nim żywot i cnoty teologiczne oraz moralne Kunegundy, żony Bolesława Wstydliwego, fundatora zakonu Marków. W 1689 roku,w Drukarni Akademickiej wydał także kazanie Abussus plena Deo, albo przepaść pełna Bogiem seraficki oyciec Franciszek S... wygłoszone na rozpoczęcie oktawy święta św. Franciszka w kościele Franciszkanów w Krakowie. Kazanie to autor zadedykował dziekanowi katedralnemu krakowskiemu ks. Kasprowi Cieńskiemu. Około 1688 roku ks.Rotkiewicz został profesorem filozofii na Uniwersytecie Krakowskim jako docent extraneus. W roku 1691 i w następnym pełnił funkcję definitora generalnego zakonu. W dniu 4.11.1692 był komisarzem generalnym zakonu pełniąc równocześnie obowiązki przeora pilickiego klasztoru kanoników regularnych od pokuty. Wkrótce został przeorem w Trzcianie gdzie pozostał conajmniej do roku 1695.

Ostatnim drukowanym kazaniem ks. Rotkiewicza było jego wystąpienie w pilickim kościele Świętych Piotra i Pawła Prncipatus S. Petii Apostoli, et successorum eius Summontm Pontificum, die Sanctorum Apostolomm Petri et Pauli translationi reliquiarum in Oppido Pilca, S. Petri Caelestini tunc assignata... Rotkiewicz będąc wówczas prepozytem w klasztorze Świętych Stanisława i Walentego, był poproszony o wygłoszenie kazania na przyjęcie relikwii św. Piotra Celestyna, biskupa i wyznawcy. Poświęcił je jednak godności św. Piotra Apostoła i jego następców. Markowie wydając to kazanie drukiem zadedykowali je ówczesnemu swojemu generałowi - prymasowi Michałowi Radziejowskiemu. Kazanie, o którym wspomina XIX-wieczny katalog biblioteki Marków w Krakowie „Rotkiewicz. Conciones de B [eata] M [aria],Cracoviae 1692, nie jest notowane w bibliografiach jako wydanie kazań maryjnych Rotkiewicza z tego roku. Czy chodziło tutaj o rękopis jego kazań czy były to raczej kazania wydane drukiem - trudno dziś rozstrzygnąć.

Możliwe, że ks. Rotkiewicz jest autorem książki Oczy boskie otwarte, nad zakonem S. Canonicorum Regularium... wydanej w 1695 roku, a podpisanej tylko inicjałami X. S. K. R. (Xsiądz Sylwester Konces Rotkiewicz?). Autor, ówczesny komisarz zakonu kanoników od pokuty, był uczestnikiem tej uroczystości. Księga opisuje uroczystość wprowadzenia szkaplerza do kościoła Marków w Pilicy w dniu 21 listopada 1695 roku. Samo bractwo zawiązało się jednak wcześniej, gdyż dla tegoż bractwa Domicela Warszycka zapisała już w 1691 roku trzy tysiące złotych polskich na Obichowie. Członkowie bractwa nosili fioletowe kapy. Uroczystość odbyła się przy licznym udziale duchowieństwa i wiernych. Wśród uczestniczących w tej uroczystości były Bractwo św. Zofii z Krakowa oraz miejscowe bractwa z kolegiaty pilickiej: Różańca Świętego i św. Józefa. Uroczystości przewodniczył ks. Rotkiewicz, a rozpoczęła się ona od procesji z zamku do kościoła Marków z obrazem Matki Boskiej Szkaplerznej, który ofiarowali Warszyccy. Bractwo to pod opiekę kanoników od pokuty oddał przeor karmelitów na Piasku w Krakowie ks. Anioł Stoiński. Wiele osób przystąpiło wówczas do sakramentów i wpisało się potem do wspomnianego bractwa. Obowiązkiem bractwa przy kościele Marków w Pilicy było zamówienie dwóch mszy świętych w każdym tygodniu oraz uczestniczenie w nabożeństwach do Najświętszej Maryi Panny. Ks. Rotkiewicz zadedykował wspomnianą pracę Michałowi Warszyckiemu i jego żonie Domiceli, jako szczególnym dobrodziejom klasztoru pilickiego i wspomnianego bractwa.

Około 1697 roku Sylwester Rotkiewicz stracił wzrok, można więc przypuszczać,że przestał pełnić funkcję akademicką..Pomimo tego podpisywał się na wydanych książkach jako profesor Uniwersytetu; czy było to wyrazem autentycznego stanu, czy też raczej tytułem, który zachował po zakończeniu funkcji, nie wiadomo. W 1699 roku, w drugim roku swojej ślepoty - jak to zaznaczył na karcie tytułowej dzieła - napisał i wydał w Wilnie historię swojego zakonu zatytułowaną Opus Miserentis Dei Sive Historia... w której przedstawił teologię historii zakonu. Książkę otwiera panegiryk na cześć biskupa wileńskiego Konstantego Kazimierza Brzostowskiego, który po prymasie Radziejowskim został wybrany generałem zakonu kanoników od pokuty. W dalszej części autor zamieszcza cytaty z dzieł autorów piszących o zakonie kanoników od pokuty: Miechoviae Samuela Nakielskiego, Archontologia cosmica Piotra d'Avity, M. Antonii Cocci Sabellici Opera omnia...Marka Antoniego Coccio Sabellico, Monasticon Augustinianum Mikołaja Cruesena,Magnum Theatmm Wawrzyńca Beyerlincka. Całość dzieła zamyka żywot ks. Jakuba Sojeckiego z Przyrowa, napisany w oparciu o kazanie o. Franciszka Wolskiego - reformaty, które wygłosił na pogrzebie ks. Jakuba w 1659 roku. Po śmierci ks. Rotkiewicza pozostały w klasztorze trzciańskim rękopisy jego dzieł teologicznych i kaznodziejskich,które nie dotrwały do naszych czasów. 29 lipca 1713 był definitorem generalnym zakonu. Zmarł po tej dacie [1703?  1720?]