ks.Leon Zagórski

Urodził się 29 czerwca 1878 w Pilicy. Był synem Józefa i Heleny Hefnarskiej. Jego ojciec był slusarzem zamieszkałym w Pilicy. Ks.Leon otrzymał święcenia kapłańskie w 1903. Był proboszczem w parafiach:

• pw. św. Michał Archanioła w Dworszowicach Kościelnych (1915‑9)

• św. Ignacego Loyoli w Suchcicach (1919–1926)

• św. Mikołaja i św. Doroty w Kwiatkowicach (1926-1929)

• rezydent w Inowrocławiu (do 1931)

• pw. Niepokalanego Poczęcia NMPw Nowej Wsi Wielkiej (od 1 sierpnia 1933 r. )

W 1936 wymieniony jest jako kapłan-emeryt zamieszkały w Nowej Wsi Wielkiej. Wraz z wiernymi podjął starania, by wybudować kościół. Wybuch wojny 1 września 1939 r. przekreślił jednak te plany. Okupant skonfiskował zgromadzone materiały budowlane, a kaplicę zamienił na dom partii nazistowskiej. 13 września 1941 gaulaiter Artur Greiser wydał rozporządzenie delegalizujące kościół katolicki, powołując na jego miejsce Kościół Rzymsko-katolicki Narodowości Niemieckiej w Kraju Warty, podlegający prawu prywatnemu Rzeszy. Zdelegalizowano wszystkie zakony i zabroniono wszelkich kontaktów ze Stolicą Apostolską. Od października 1941 nastąpiły masowe aresztowania polskich kapłanów. Aresztowany został również ks.Zagórski, który trafił do obozu przejściowego w Lądzie nad Wartą. Stamtąd został wywieziony został do obozu koncentracyjnego w Dachau. Otrzymał nr obozowy 28 419. Zmarł w obozie 3 grudnia 1941 r.

Metryka ks.Leona Zagórskiego