ks. Wincenty Bogacki

Urodził się 14 padziernika 1867 w Skalbmierzu w rodzinie urzędniczej. Ukończył gimnazjum i studiował w Akademii Duchownej w Petersburgu. 19 października 1890 został wyświęcony i na początku następnego roku został wikarym parafii Kidów¹. W 1892 r., bedąc wikarym w parafii Szydłów, został wikarym w Będzinie². W 1901 r. jako profesor seminarium kieleckiego został mianowany sekretarzem konsystorza kieleckiego i kapelanem przy szpitalu św. Aleksandra³. W roku 1899, w Warszawie, wydał Krótki rys życia księdza Franciszka Krupińskiego ex-pijara [...] uczonego i filozofa […]. W roku 1902 została powołana parafia pw. św. Barbary w Sielcu Starym [dzisiaj dzielnica Sosnowca] a Wincenty Bogacki został jej proboszczem⁴. W następnym roku stanął tam pierwszy, niewielki, kościół. W tym czasie ks. Bogacki zajął się pracą redakcyjna i wydawniczą. Ukazały się:

• Nowy wykład katechizmu z ambony. Przez X. M. Noela Officjała Diecezji Rodez, we Francji. Z tłomaczenia p. M. Or. wydał Ks. Wincenty Bogacki prof. Sem. Kieleckiego. T. I-VI. Wydane w Kielcachw latach 1902-1904.
• Kazania domowe na niedziele całego roku kościelnego. Wydaneprzez Księgarnię Katolicka Otona Thomy w Stuttgarcie w roku 1903.
• Homilie na niedziele całego roku / zebrał Wincenty Bogucki. Wydane w roku 1903 (w drukarni W. Jarzyńskiej).
• Noel, Hippolyte. Autor Nowy wykład katechizmu z ambony. T. 3 / przez M. Noela ; z tłomaczenia M. Or ; wydał Wincenty Bogacki.Kielce .1903.(W drukarni W. Jarzyńskiej).

Na przełomie XIX i XX wieku powstała w Polsce grupą wyznań chrześcijańskich, tradycji katolickiej, oparta na objawieniu Dzieła Wielkiego Miłosierdzia, którego dostąpiła polska zakonnica Maria Franciszka Kozłowska. Wspólnota mariawicka działała początkowo w ramach Kościoła rzymsko-katolickiego zachowując jego zwyczaje i praktyki pobożnościowe. Ks. Bogacki został redaktorem i wydawcą czasopisma Maryawita: dwutygodnik dogmatyczno-ascetyczny ilustrowany: poświęcony czci Najśw. Sakramentu i Niepokalanie Poczętej Dziewicy. Pierwszy numer ukazał się 8 grudnia 1903 r. Redakcja mieściła się początkowo w kieleckim seminarium, potem w budynku między ulicami Kapitulną i Konstantego. W roku 1906 drukarnia przeniosła się na ul. Małą a w roku 1907 na ul. Dużą 5. Druk prowadziła spółka utworzona przez Wandę Jarzyńską i ks. Bogackiego. Księgarnia Maryawity działała na ul. Małej w Kielcach. W drukarni Maryawity ukazały się w tym czasie:

• Noel, Hippolyte Nowy wykład katechizmu z ambony. T. 4 / przez M. Noela ; z tł. M. Or ; wyd. Wincenty Bogacki. Kielce. 1903.
• Wykład godzinek o niepokalalnym poczęciu NMP. 1904-05.
• Kazania przygodne : wypowiedziane przez znakomitych kaznodziei w czasie różnych uroczystości kościelnych. T. 1 / wyd. Wincenty Bogacki. 1905.
• Kazania przygodne : wypowiedziane przez znakomitych kaznodziei w czasie różnych uroczystości kościelnych. T. 2 / wyd. Wincenty Bogacki. 1905.
• Kazania i mowy wyborowe T. I-III. 1905.

Od 1905 r. Maryawita ukazywał się jako Tygodnik popularno -religijny, ilustrowany poświęcony czci Najświętszego Sakramentu i Niepokalanie Poczętej Dziewicy. Tygodnik przedstawiał treści społeczne i wiadomości z życia diecezji. W 1906 r.rozpoczęto budowę świątyni w Sielcu Starym, która została poświęcona 18 sierpnia 1907 r. przez ks. Bogackiego. Do 1 marca 1906 r. był redaktorem i wydawcą Maryawity. Od 8 marca 1906 r. gazeta ukazywała się jako Jutrzenka. Tygodnik popularny religijno -społeczny, ilustrowany poświęcony czci Najświętszego Sakramentu i Niepokalanie Poczętej Dziewicy, a następnie jako Jutrzenka Tygodnik popularny religijno -społeczny, ilustrowany dla ludu polskiego. W nr 1/1906 Tygodnika Diecezjalnego, dodatku do nr 26/1906 Jutrzenki, ukazał się jego artykuł Z ruchu społecznego w diecezji kieleckiej. W Tygodniku Diecezjalnym nr 7/1906, dodatku do nr 33/1906 Jutrzenki ukazał się jego artykuł Nasze cele. Dla Jutrzenki przetłumaczył z francuskiego Rozmyślania na wszystkie dni roku: miesiąc styczeń autorstwa Fabio Ambrogio Spinoli. Jako dodatek do Jutrzenki ukazywała się również Czytelnia Niedzielna. Dodatek ascetyczny do Jutrzenki. Pierwszy numer ukazał się 27 maja 1906. W 1906 r., po ekskomunice nałożonej przez papieża Piusa X na Marię Franciszkę Kozłowską i księdza Jana Kowalskiego, mariawici zostali wyłączeni z Kościoła rzymsko -katolickiego, a Jutrzenka przestała się ukazywać. Ostatni numer wyszedł 23 grudnia 1906 r. Od 1908 r. Wincenty Bogacki był proboszczem w Żarkach. Był tam również prezesem zarządu OSP. Za jego kadencji została założona orkiestra strażacka. W 1910 przeniesiony został z Żarek do Gnojna w powiecie buskim⁵. W latach 1918-1919 był redaktorem wydawanego w Warszawie przez Wacława Śliwę pisma Strzecha Polska: pismo tygodniowe, religijno-społeczne, polityczne i gospodarcze dla miast i wsi polskich z obrazkami. W roku 1920 od biskupa Romualda Jałbrzykowskiego, którego znał od czasu studiów w Petersburgu, otrzymał propozycję pracy w łomżyńskim seminarium, założonym w 1919 r. Został również prefektem w łomżyńskim Gimnazjum im. T. Kościuszki⁶. W 1926 r. biskup Romuald Jałbrzykowski polecił ks. Wincentemu Bogackiemu uruchomić drukarnię diecezjalną z wydawnictwem taniej prasy i książki. Czasopismem religijnym przeznaczonym dla wiernych diecezji było Życie i Praca: organ informacyjno-społeczny poświęcony sprawom Ziem Województwa Białostockiego, ukazujące się od 22 maja 1924 r. do 1935 r. Czasopismo, które prezentowało dobry poziom, przynosiło informacje z życia samorządu, rolnictwa, przemysłu, handlu, szkolnictwa i historii. Początkowo pojawiało się dwa razy w tygodniu, a od 1926 r. raz w tygodniu. Wydawcą czasopisma był Związek Kapłanów Unitas. Ks. Bogacki był początkowo kierownikiem literackim, a od nr 41 -redaktorem. Bezpłatnym dodatkiem do Życia i Pracy było Życie Katolickie: pismo dla rodzin chrześcijańskich. Jako bezpłatny dodatek do Życia i Pracy ukazywał się również Rolnik Polski: tygodniowe pismo ilustrowane. Redakcja mieściła się poczatkowo w Warszawie, na ul. Nowy świat 35, potem została przeniesiona do redacji Życia i Pracy. Ukazywał się również Dodatek Ilustrowany. Od 15 października 1926 r. członkowie kapituły łomżyńskiej stali się sędziami i egzaminatorami prosynodalnymi*. W roku 1927, w ramach Bibljoteczki Serafickiej, nakładem Domu Ludowego w Łomży ukazało się jego wydawnictwo: Marja wzór młodzieży: uwagi i nabożeństwo na maj. 1927. W łomżyńskim Seminarium ks. Bogacki działał do 1928 r. Rok 1938 przyniósł, wydane w Łomży nakładem autora, Chwała Maryi: (32 nauki na maj). Ks. Wincenty Bogacki zmarł w 1954 r.

*duchowni wyznaczeni przez biskupa pomiędzy synodami do sądzenia księży lub egzaminowania kandydatów na proboszczów oraz do udziału w procesach administracyjnych.

Sosnowiec -Sielec Stary. Kościół pw. św. Barbary