ks. Józef Kalasanty Ćwikliński

Urodził się 2 lipca 1802 r. w Skalbmierzu. Byłsynem Filipa i Agnieszki. Uczył się w gimnazjum w Krakowie, studiował prawo na Uniwersytecie Jagiellońskim. Był również studentem Wydziału Teologicznego. W 1825 r. był w seminarium duchownym w Kielcach. Święcenia kapłańskie otrzymał 3 lipca 1826 r. Został wikarym w Wiślicy. Od maja 1828 r. do kwietnia 1834 r. był wikarym w Pilicy. Od roku 1834 r. był proboszczem w Olkuszu. W roku 1861, odprawił w Olkuszu nabożeństwo za pięciu poległych i za ofiary rzezi moskiewskiej w Warszawie. Wsparł pomysł wykonania kopca Kościuszki w Olkuszu. Latem 1861 r. poświęcił miejsce pod kopiec oraz przewiózł pierwszą taczkę ziemi na jego budowę, a 15 października 1861 r. dokonał uroczystego poświęcenia kopca, wygłaszając płomienne przemówienie patriotyczne. 3 grudnia 1861 r. naczelnik wojenny okrągu radomskiego wymienia go na wykazie osób, które są pod wojennym sądem i śledztwem w sprawach politycznej natury. 5 grudnia 1861 r. został aresztowany z rozkazu naczelnika wojennego i miał być oddany pod sąd jednak, za wstawiennictwem władz diecezjalnych, 2 listopada 1862 r, został zwolniony z aresztu. Należał do przywódców zjazdu kieleckiego duchowieństwa we Wrocieryżu, gdzie pod koniec1862 r. ks. Franciszek Salezy Wroński gościł na plebanii 40 księży, którzy dyskutowali nad formami współpracy z Centralnym Komitetem Narodowym. Po zjeździe ks. Ćwikliński został aresztowany i groziła mu cytadela. Ze względu na stan zdrowia został jednak czasowo zwolniony. Ponownie osadzony w kieleckim więzieniu czekał na sąd wojenny, ale ze względu na stan zdrowia, został przeniesiony do szpitala wojskowego i w lutym 1863 r.u został zwolniony. Już w czasie powstania uroczyście witał na olkuskim rynku wkraczający powstańczy oddział Cieszkowskiego. Gdy 5 maja 1863 r. pod Krzykawką zginął płk. Francesco Nullo, uroczysty kondukt pogrzebowy na cmentarz w Olkuszu prowadzą: proboszcz olkuski -ks. J. Ćwikliński i proboszcz wolbromski - ks. W. Kuczyński. Za patriotyczne kazania i budzenie w ludności w czasie demonstracji ducha patriotycznego otrzymał kary pieniężne (24 rs.), został ponownie aresztowany w grudniu 1865 r. i ponownie zwolniony ze względu na stan zdrowia, unikając jednak poważniejszych restrykcji. Władze rosyjskie wymusiły jednak jego ustąpienie z probostwa w Olkuszu i z miejscowej dziekanii. W latach 1876 -1883 był proboszczem w Wolbromiu. Zmarł 18 lipca 1889 r i pochowany został w Wolbromiu.