Krzysztof z Garbów Modrzewski herbu Ostoja.

Był pułkownikiem i wojskim halicki (od 1662). Po śmierci żony Eufrozyny z Jarockich wcześniej zamężnej z Samuelem Aleksandrem Minorem z Przybysławic, objął dobra Siedlec (obecnie Sielec, dzielnica Sosnowca) i Modrzejów (również dzielnica Sosnowca) oraz klucz wolski na który składały się wsie: Wola Libertowska, Chlina, Jeżówka i Wierzbica. W Siedlcu, na lewym brzegu Czarnej Przemszy, za sprawą Walentego Klajnera powstała w latach 60. XVI wieku papiernia. Produkowała wówczas papier czerpany, oznaczony znakiem wodnym przedstawiającym herb Półkozic. Po 1582 r. spadkobiercy Klajnera ponownie uruchomili papiernię. W 1591 roku pracował w niej jeden papiernik i jeden pomocnik. Na początku XVII wieku w Siedlcu pojawili się Minorowie z Przybysławic. W 1609 roku Jan Minor odstąpił swój udział rodzonemu bratu Sebastianowi. O małżeństwie Modrzewskiego z Eufrozyną, która zmarła niedługo po ślubie, niewiele wiadomo. Krzysztof Modrzewski zawarł kolejny związek małżeński, z Maryanną z Chorągwicy Łodzińską. Łodzińscy już w początkach XVII w. byli zakorzenieni w okolicy Żarnowca i Chliny. W 1629 r. Kasper Łodziński otrzymał zgodę Zygmunta III na wykupienie wsi Jeziorowice, którą odziedziczył Franciszek (1) Łodziński. Ożeniwszy się z Anną z Wielkiej Wsi Wielowiejską, miał z nią dwóch synów: Michała i Mikołaja oraz dwie córki: Mariannę i Teresę. Krzysztof Modrzewski miał w dożywotnim posiadaniu królewszczyzny w kluczu wolskim. Po jego (ok.1679 roku), Modrzejów znalazł się w zarządzie Marianny i nieco później, jej kolejnego małżonka. Krzysztofa Dobińskiego. O Sielcu mówiły zeznania dwóch poddanych Modrzewskiego, złożone w 1668 r. w grodzie krakowskim. Według ich słów papiernia przestała produkować przed 24 laty czyli około 1644 r. Rezolucja sejmiku proszowskiego z 16 grudnia 1687, odnosząca się do Krzysztofa Dobińskiego i Maryanny Łodzińskiej nawiązuje do zasług poprzednika: realitaspustych gruntów we wsiach po nieśmiertelnym godnym pamięci jm. panu Krzysztofie Modrzewskim wojskim halickim zostających, to jest w Wolej Libertowskiej, Jeżówce, Wierzbicy i Wielkiej Chlinie, a także i Siedlcu in faciecałego sejmiku sufficientissime jest pokazana, ale ponadto tak in visnali statu jeszcze existuntJejm. pani Dobińska jako i subseąuenteri jm. pan Krzysztof z Dobniej Dobiński porucznik jm. pana oboźnego kor. post mulata jejmci swojej wotateż realitatem gruntów fructificarenie mogących poprzysiągł. Według deklaracji majątkowej złożonej pod przysięgą 20 marca 1679 papiernia sielecka została opuszczona przed więcej niż 20 laty. Zgadza się to z informacją pochodzącą od wdowy po Modrzewskim,Marianny, która w 1684 r. stwierdzała, że papierni niemasz od 28 lat, (od roku 1656). Ten sam czas podaje kolejny mąż Marianny z Łodzińskich, Krzysztof Dobiński, świadcząc w 1687 r., że według dekretu skarbowego papiernie we wsi Siedlcu niemasz od trzydziestu jeden lat. W innym dokumencie stwierdza: We wsi zaś Siedlcu według Dekretu Skarbowego od Czterdziestu lat więcey Papiernie niemasz y zbudowana bydź niemoże także Towarzysza do tey Papiernie y Prekarza w tych Dobrach niemasz, tylko młyn o dwóch kołach mielących y trzecim kole stępnym na tym mieyscu iest zbudowany. W 1669 r. Krzysztof Modrzewski został elektorem Michała Korybut Wisniowieckiego z województwa krakowskiego. Zmarł około 1679 roku. Siedlec po okresie zarzadzania przez wdowę po Modrzewskim a później jej kolejnego męża trafił w ręce Franciszka Modrzewskiego, syna Krzysztofa Modrzewskiego. Uruski w swoim herbarzu wymiena dwóch synów Modrzewskiego i Łodzińskiej- Franciszka i Pawła: Franciszek z Garbów Modrzewski, elektor 1697 z województwa krakowskiego, burgrabia krakowski, pułkownik arkebuzerów, żonaty z Anastazją z Czudców 1.voto Andrzejową Śląską, podczaszyna mielnicką. O Pawle nie wymienia szerszych informacji. Franciszek Modrzewski, wg historyka Zagłębie Jana Przemszy-Zielińskiego - pułkownik artylerii wojsk polskich , otrzymał w 1706 r. od Augusta II przywilej założenia na terenie folwarku Mrowisko miasta, które nazwano Modrzewem a w 1711 r. zmieniono nazwę na Modrzejów. W „Historii panowania Augusta II zapisano: W 1717 r. […] W Województwie krakowskiem Ślachcic rodowity, fortuny z siebie i dwóch żon wielkiej, Franciszek Modrzewski pułkownik rajtaryi, regimentu Hetmana koronnego, z desperacji że regiment ten w dragonię obrócono, przyjechawszy do domu w łeb sobie strzelił. Z dobrocią jednak boską nie do razu zabiwszy się, z skruchą w kilka godzin umarł. Z 1719 r. pochodzi Inwentarz zamku sielckiego sporządzony po śmierci Konstancji z Modrzewskich.

Według akt kościoła w Łanach Wielkich Generosa Marianna Łodzińska de Jeziorowice zmarła 28 VI 1737 i została pochowana in oppido Pilica in Ecclesia Collegiata czyli w pilickiej kolegiacie.

W historii Sielca już wcześniej pojawił się wątek pilicki. Pierwszy dokument, wzmiankujący o istnieniu tej wsi pochodzi z 1361 roku kiedy jej właściciel, Abraham z Goszyc, zamienił ją z Ottonem z Pilczy otrzymując w zamian wieś Witanowice koło Oświęcimia. W 1379 roku właścicielem Siedlca, w wyniku kolejnej zamiany, został Piotr Szafraniec herbu Starykoń z Pieskowej Skały.