Domasławscy herbu Nałęcz

W 1744 roku Augusta III Mocny wydał przywilej na odstąpienie sołectwa w Wierzbicy przez Franciszka Siemieńskiego. Nabywcą był Józef Domasławski herbu Nałęcz cześnik czerniechowski, podczaszy czernichowski, syn Stanisława, sekretarza królewskiego 1719 r. i Jadwigi Cyrusownej. W 1775 r. Józef był właścicielem jednowioskowego dominium Chorągwica. Oskarżał wówczas poddanych z sąsiednich Tomaszkowic o poczynienie szkód w jego polach i lasach. Jako plenipotent potomków rodu Zbaraskich próbował występować na drodze prawnej przeciwko rodzinom Branickich i Potockich, które, wedle opowieści pielęgnowanej przez pokolenia Domasławskich i Piegłowskich, bezprawnie dziedziczyły po książętach Zbaraskich na szkodę jego współherbowników. Wśród dokumentów, które dotrwały do naszych czasów znajdują się:

• Akt cesji pretensji do dóbr Zbarawszczyzna, będących w posiadaniu rodu Potockich, jako spadku po książętach Zbaraskich przez Katarzynę Franciszkowi Budzyńską na rzecz zięcia Antoniego Juliana Korczewskiego, dat.6 XI 1800. Z wywodem genealogicznym sięgającym książąt Zbaraskich 7 pokoleń po kądzieli wstecz. „należących się od WW. Potockich y Wszelkich nieuprawnionych tej sukcesyi posiadaczów”

• Genealogia w Sukcesyi po n: ś.p. J.O. Kniażnie Katarzynie z Zbaraskich Bełżeckiej zabranych podczas opieki po Rodzicach Jey J.O. XXżąt Jerzego i Barbary z Kosińskich Zbaraskich Dóbr jako to Miast Wielkiego i Małego Zbaraża, Miasta Bazar, Wsiów Kapuścinie, Zalusza, Bazarzyniec, Kralowiec, Łubianek, Hornikowie. Medynie i innych, i w klejnotach, złota, srebra, pereł, cyny, miedzi, stada i.t.d. do 200, 000 grzywien taxowanych w r.1599 podług uczynionego działu. Tablica genealogiczna XI -pokoleniowa od Jerzego ks. Zbaraskiego po jego dalszych potomków po kądzieli z rodów Bełżecki, Dembińskich, Kreczyków, Piegłowskich, Domasłowskich, Kozierowskich, Hałatkiewiczów, Bierońskich, Korczewskich i Figwerowiczów.

• Genealogia po ś.p. Księżnie Katarzynie z Zbaraskich Bełżeckiej ostatecznie w r.1869 ułożona Genealogia ta służy do sukcessyj. Stanowi ona nieco inną wersję poprzedniej uzupełniając ją o dodatkowe rodziny będące po kądzieli potomkami księżniczki (m.in. Cygatowie, Szlascy, Staśkiewiczowie).

• Wywód genealogiczny Katarzyny z ks. Zbaraskich Mikołajowej Bełżeckiej, córki ks. Jerzego Korybuta Zbaraskiego i Barbary z ks. Koszerskich Sanguszko, od książąt litewskich Witenesa i Gedymina. Tablica genealogiczna XII pokoleniowa z nawiązaniem do czasów rzymskich. Autorem tablicy jest prawdopodobnie Ludwik Korwin Piotrowski.

Józef Domasławski, z małżeństwa z Ewą Piegłowską herbu Nałęcz, miał syna: Aleksandra (ur.1746) oraz córki: Gertrudę, Józefę i Katarzynę. Jego teść, Stanisław Piegłowski, (zm. przed 6 września 1700 roku) był kasztelanem oświęcimskim w 1694 roku, chorążym zatorsko-oświęcimskim w latach 1691-1694, starostą ujskim i dworzaninem królewskim. W 1697 roku był elektorem Augusta II Mocnego z księstw oświęcimskiego i zatorskiego. 19 lutego 1688 r. jego córka, czyli szwagierka Józefa, Justyna Piegłowska, zawarła w Kościele Mariackim związek małżeński z Hieronimem Dębińskim. Synem Stanisława, szwagrem Józefa,był Jan z Piegłowa Piegłowski (zm. 1714 r.), którego żoną była Marianna z Dembińskich. W 1689 r. ubiegał się on na sejmiku proszowickim o nominację na posła na sejm Rzeczypospolitej. Rywalizował wówczas m.in. z rozpoczynającym karierę polityczną, Jerzym Warszyckim, synem Michała, miecznika koronnego i kasztelana, a następnie wojewody łęczyckiego, który został jednym z sześciu nominowanych wówczas posłów. Michał był bratankiem naszgo „Diabła”, Stanisława Warszyckiego.

Aleksander Domosławski był subdelegatem grodzkim krakowskim, czyli komornikiem sądowym. W 1789 dzierżawił wójtostwo w Wierzbicy. Z tego roku pochodzi „Opisanie budynków tegoż wójtostwa”: Dwór drewniany, w którym, izb 2 z alkierzami dwiema, w sieni spiżarka, dachem pokryty. Ten budynek częścią reparowany, częścią znacznej potrzebuje reparacyi. W rogu tego budynku jest spichlerzyk także reparacyi potrzebujący. Obora okolista, słomą pokryta, w której chlewów 4 i stajenka, także znacznej potrzebują reparacyi. Stodoły 2, drzewo w nich dobre, przestawienia potrzebują. To wójtostwo bez żadnego poddanego, lasu. Wszystko trzeba najmem robić. Według ówczesnej lustracji wójtostwo przynosiło 444,26 złotych zysku, z czego połowę należało przekazać do Skarbu Koronnego. Jeszcze w 1791 roku Aleksander mieszkał w Wierzbicy. 21 III 1793 r. zawarta została w Chorągwicy ugoda działowa (spadkowa) pomiędzy Aleksandrem a siostrami, dotycząca zasad wypłacenia posagu siostrom z dóbr Chorągwica i Bugaj koło Wieliczki. W 1804 był nadal właścicielem Bugaja.

Siostra Aleksandra, Gertruda Józefa, została żoną Jana Kozierowskiego. 12 XI 1785, w Bugaju, został spisany: „Regestr wyprawy dla W (...) Pani Józefy Giertrudy z Domosławskich Kozierowskiey od W (...) Pani Ewy z Piegłowskich Domosławskiej matki dany 27 sierpnia roku 1784 spisany, która wyprawa do 3000 wynosić ma podług proporcji sióstr innych. Były więc jeszcze inne, nieznane z imienia, córki. 5 VI 1785 w Chorągwicy został spisany „Akt wzajemnego dożywocia pomiędzy małżonkami Janem Dołęgą z Trojanowskich Kozierowskim i Giertrudą Józefą z Domasławskich.” Świadkami byli: Wojciecha Dołęga z Trojanowskich Kozierowski i Feliksa Saryusza z Waxmanic Wilkoszowski. Druga siostra Aleksandra, Katarzyna, poślubiła Franciszka Budzyńskiego.

Herb Nałęcz