Cmentarze

Cmentarz parafialny

Cmentarz na górze św.Piotra

Cmentarz wojenny

Nowy kirkut

Cmentarz ewangelicki

Cmentarz przy farze (nieistniejący)

Cmentarz na Zarzeczu (nieistniejący)

Cmentarz "Na Barbarze" (nieistniejący)

Cmentarz  choleryczny (nieistniejący)

Stary kirkut (nieistniejący)

Cmentarze wojenne z 1914r. (nieistniejące)

Cmentarz żołnierzy radzieckich (nieistniejący)

Groby w farze

Groby w kościele franciszkanów

Wirtualny cmentarz (czyli gdzie spoczywają słynni Piliczanie)

Cmentarz Wellwood (symboliczne groby Piliczan)

Cmentarz Holon Bat-Yam (symboliczne groby Piliczan)

---

 

Cmentarz parafialny

W okresie zaborów cmentarze grzebalne pozostawały pod zarządem miejscowej parafii reprezentowanej przez dozór kościelny.Stały się jednak do pewnego stopnia własnością komunalną.Wprowadzoną 15 kwietnia 1817 r., opłatę od grzebania zmarłych, tzw. pokładne, od roku 1846 pobierała kasa ekonomiczna miasta.4 sierpnia 1801 r. Kamera Królewska Wojenno -Ekonomiczna we Wrocławiu nakazała przeniesienie cmentarza z Zarzecza,gdzie znajdował się przy kościele kanoników regularnych,na inne miejsce. Nowy cmentarz założono na gruntach plebańskich przy drodze do Zawiercia. Do dnia 25 września 1802 r., cmentarz był otoczony murem z bramą i drewnianymi wrotami.W tym samym dniu ks. Marcin Siemieński dokonał poświęcenia cmentarza.Jego obszar był niewielki. W latach trzydziestych XIX wieku, kiedy w miasteczku czynny był szpital wojskowy, wydzielono z niego odrębny cmentarz dla prawosławnych. Umieralność w parafii była, np. w roku 1852 pogrzebano 277 osób, a w roku następnym 145 i cmentarz szybko zapełniał się.W dniu 3 września 1853 r. dozór kościelny powziął decyzję, aby cmentarz poszerzyć wykorzystując otrzymany na ten cel grunt dworski.Nowy teren został odgrodzony jedynie wykopanym rowem.Z tego okresu pochodzi najstarszy zachowany grób zawierający prochy mgr farmacji Floriana Czaplica,który zmarł 26.04.1857 roku w wieku 55 lat.

 

 

W 1862 r. mury otaczające stary cmentarz były zrujnowane a nowy był otoczony nadal jedynie rowem, brak było również kostnicy. Dopiero w 1863 roku cały cmentarz otoczono murem i wybudowano dom przedpogrzebowy. Z 1865 r.pochodzi zachowany grób rodziny Gruszczyńskich a z 1874r. grób Józefy Lubelskiej z Oberskich zm. 04.10.1874 roku w wieku 56 lat.Powiększony teren cmentarza nie wystarczył jednak na długo i wiosną 1878 r. cmentarz pilicki został zamknięty,a zmarłych grzebano na cmentarzu cholerycznym,który od lat trzydziestych XIX wieku funkcjonował przy drodze do Złożeńca „Na piaskach”. Z tego okresu pochodzi grób Jana Kantego Rompalskiego, studenta Instytutu Agronomii w Puławach zm. 28.4.1877 roku otoczony ciekawym obramowaniem kutym z żelaza. W 1883 r. komitet z ks. Teofilem Dybowskim na czele zajął się kolejnym powiększaniem cmentarza rozpoczynając budowę muru.Równocześnie działania podjęła grupa Piliczan pod przewodnictwem wójta Franciszka Rocha.Do końca 1884 r., przyłączona do cmentarza ziemia została zapłacona a w maju1886 r. wójt zawiadomił zarząd powiatowy w Olkuszu, że zakończono prace i cmentarz został otoczony nowym murem. Piękną figurę Matki Bożej można zobaczyć na pochodzącym z pierwszych lat XX wieku grobie rodziny Liberskich. Wykonawcą nagrobka była znana częstochowska firma karnieniarska "Proszowski i Kruszyński".

 

Z tego samego okresu pochodzi żelazny kuty nagrobek na mogile Piotra Raczynskiego zm. 22.10.1907 r. Grób rodziny Kubiczków posiada piękny nagrobek z Matką Bożą modlącą się koło krzyża, wykonany przez firmę Jerzy Waszekz Częstochowy.

 

 

 

Powrót do spisu treści ↑

 

Cmentarz na górze św.Piotra

 

 

Jest rzeczą pewną że w Starej Pilicy musiało istnieć cmentarzysko i to najpewniej nie w rejonie kościoła, bo takie lokalizacje pojawiły się w późnym średniowieczu. We wczesnym średniowieczu cmentarze znajdowały się w pewnym oddaleniu od osad i z reguły na lokalnych kulminacjach. Być może śladem tego najstarszego pilickiego cmentarza jest kaplica na szczycie góry św.Piotra. Nie wiadomo od kiedy teren wokół kościółka pełnił funkcje grzebalne a pełnił je prawdopodobnie do czasu lokacji Nowej Pilicy. W nieznanych okolicznościach w XIX wieku cmentarz zaczął ponownie pełnić funkcje grzebalne.

Przyczyny można doszukiwać się w przepełnieniu cmentarza parafialnego. W dniu 3 września 1853 r. dozór kościelny powziął decyzję, aby go poszerzyć wykorzystując otrzymany na ten cel grunt dworski. Jest to data zbliżona do dat pierwszych dziewiętnastowiecznych pochówków na górze św. Piotra

Ks. Wiśniewski w swojej monografii wymienia kilka istniejących tutaj na początku XX wieku nagrobków:

Na cmentarzu przykościelnym pomniki: W rogu połud-zachodnim czarny marmur:

1° Kazimierzowi Myszczyńskiemu b.obyw. ziemsk. zm. w Sławniowie 14 sierp. 1907 r. przeżywszy lat 76.

Urodził się 8 stycznia w 1831 w Grądach*. Ochrzczony został w tym samym roku w Lesznie. Syn Jana Pawła Myszczyńskiego herbu Pierzchała (Ur. około 1793 w Zabokliku, zm. 21 stycznia 1847 w Warszawie) i Agnieszki Zakrzewskiej (ur. około 1806; zm. 16 września 1873 r.). Miał dwóch młodszych braci i dwie młodsze siostry. Był członkiemTowarzystwa Rolniczego w okręgu błońskim (1861 - zamieszkały Chylice, poczta Grodzisk, okręg błoński, powiat warszawski). Zmarł 14 sierpnia 1907  w Sławniowie. Wśród kadry kierowniczej firmy C.A.Moes w leżącym u stóp góry Sławniowie był Myszczyński (syn?).

* prawdopodobnie wieś na południowym skraju Puszczy Kampinoskiej, w województwie mazowieckim, w powiecie warszawskim zachodnim, w gminie Leszno.]

2° Alfred Moes syn Alfreda i Wandy z Gadomskich ur. 20 XlI 1877 r. +13 V. 1903 r. Weselcie się sprawiedliwi w Panu, prawym przystoi chwała. Ps, 32. 3^e

3° Pomnik z żelaza: Peter Gartmann geb. in Aachen 1832 + in Pilica 1874.

4° Matylda Boese Rotter. [30IX 1806 +18III 1852] .

[W książce ks.Wiśniewskiego nie ma dat a na pomniku nie ma podanego przez niego nazwiska Rotter. Jest to osoba spokrewniona z żoną Ch.A.Moesa,Constantią Boese [1817; +4.5.1898] ,być może siostra.]

W tyle prezbiterjum czarny marmur: Helmuth Constantin Eberhardt Moes 1891 + 1892.

(syn Juliana Ewalda Moesa, wnuk C.A.Moesa)

Od północy; Jan i Franciszka z Nowickich Borzęccy + 1855 r.

Najstarszy zachowany nagrobek, Matyldy Boese, pochodzi z roku marca 1852r.Powstał więc w kilka zaledwie miesięcy po nabyciu dóbr przez Christiana Augusta Moesa a przed rozpoczęciem budowy fabryki w Sławniowie. Na pewno nie istniały wówczas jeszcze zbór i cmentarz ewangelicki w Pilicy. Być może istniały wówczas plany przejęcia kościółka na potrzeby lokalnej społeczności ewangelickiej. Wraz z Moesami przybyła do Pilicy wykwalifikowana kadra techniczna w będąca w większości tego wyznania. Zamieszkali oni w zbudowanych przy sławniowskim zakładzie domkach położonych niedaleko kościółka.

W kolejnym z zachowanych grobów w roku 1855 pochowani zostali Jan i Franciszka Borzęccy. To również zagadkowy pochówek. Można jedynie snuć przypuszczenia. W tym czasie zmarli z parafii Pilica grzebani byli na pilickim cmentarzu. Jeden rok podany na nagrobku sugeruje śmierć małżonków w krótkim odstępie czasu. W roku 1855 panowała w Pilicy epidemia cholery. 

Trzeci z zachowanych nagrobków skrywa prochy zmarłego w 1874r.,Petera Gartmanna. W tym samym roku rodzina Moesów opuściła pilicki pałac i przeniosła się do Sławniowa a na cmentarzu ewangelickim w Pilicy wskutek przepełnienia nie grzebano już zmarłych. W kolejnych latach cmentarzyk na Górze św.Piotra stawał się rodzinnym cmentarzem rodziny Moesów.

Od czasu wizyty ks.Wiśniewskiego przybywały kolejne nagrobki:

[1] Ludwik Łodzia Kurnatowski

urodzony 13XI 1849 w Wielkopolsce +VII 1928 w Sławniowie

[Powiązania z Pilica lub z Moesami nieznane. Kurnatowscy,podobnie jak skoligaceni z Moesami Dzierżykraj-Morawscy, pochodzili z Wielkopolski.

[2] Z Wielowiejskich Felicja hr.Miączyńska

ur.? +23 XI 1925r.

Żona Władysława Miączyńskiego. Matka Janiny z Miączyńskich Moesowej [5];teściowa Aleksandra Moesa [3];Babka Władysława Moesa [9] Pawła [6],Andrzeja[7] i Tadeusza[8] Dzierżykraj Morawskich

[3] Aleksander Juliusz Moes

1856 +28X1928 w Sławniowie,

syn Christiana Augusta Moesa i Constantii Boese;mążJaniny [5];ojciec Władysława [9];Więcej informacji: http://www.jura-pilica.com/?1872-1874-a.moes,283

[4] Jadwiga Moes

ur.5 IX 1897 +28VI 1933

[5] Janina Joanna z hr.Miączyńskich Aleksandrowa Moes

ur.13 grudnia 1868 +24XI 1946

żona Aleksandra Moesa [3]

[6] Paweł Dzierzykraj Morawski

10XI 1929 + 5V1977

Syn Anny Maria Moes i Adama Marii Morawskiego-Dzierzykraj. Wnuk Aleksandra Moesa [3] i Janiny z Miączyńskich [5]

[7] Andrzej Dzierżykraj Morawski

10 X1925 +3.12.1983

Syn Anny Maria Moes i Adama Marii Morawskiego-Dzierzykraj. Wnuk Aleksandra Moesa [3] i Janiny z Miączyńskich [5]

[8] Tadeusz Dzierżykraj Morawski

2VIII 1923 - Warszawa +13.10.1984 r. Wrocław

Syn Anny Maria Moes i Adama Marii Morawskiego-Dzierzykraj. Wnuk Aleksandra Moesa [3] i Janiny z Miączyńskich [5].

[9] Władysław Moes 17XI 1900 +1986

Syn Aleksandra Moesa[3] i Janiny z Miaczyńskich[5]. Więcej informacji: http://www.jura-pilica.com/?tomasz-mann,166

[10] Alfred Łaszowski ur. 1912 +1997

krytyk literacki, publicysta, prozaik.Więcej informacji:http:// http://www.jura-pilica.com/?alfred-laszowski,226

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 * [ fot. grób M.Boese] W tym samym grobie pochowany jest Paweł Dzierżykray-Morawski

 

Artykuł zamieszczony w nrze 18 (391)/2018 "Głosu Kolegiaty":

Na cmentarzu na Górze św.Piotra znajduje się interesujący nagrobek. Ksiądz Wiśniewski, w wydanej w 1933 roku monografii „Historyczny opis miasta Pilicy” wymienia go jako miejsce pochówku „Matyldy Boze Rotter”. „Boze” to niedokładnie odczytane, zapewne wówczas już zatarte, nazwisko Böse (Boese). Tablica zamontowana później, kiedy w tym miejscu pochowany został Paweł Dzierżykraj -Morawski, podaje daty narodzin i zgonu jego: *10.11.1929 +.5.05.1977 oraz Mathildy Böse: 30.09.1806 + 18.03.1852.Na stronie www.jura-pilica.com zanotowałem: Jest to osoba spokrewniona z żoną Christiana Augusta Moesa, Constantią Boese, być może siostra. Sugerowała to niewielka, jedenastoletnia, różnica wieku. Constantia urodziła się w 1817 r. Od tego czasu trwały poszukiwania szerszych informacji o tajemniczej Matyldzie. Ojcem Constantii był Karol Böse (Boese), określany jako jako kupiec handlujący trunkami. Niedawno natrafiłem na informacje, że był synem Fryderyka Bogumiła Boese oraz Marii Rozyny z domu Wilken. Mieszkał w Sieradzu co najmniej od 1811 r. W 1814 r. był właścicielem folwarku w Warcie w pobliżu kościoła św. Jana, który sprzedał potem bratu Krystianowi. W 1818 wygrał przetarg na wybrukowanie kilku sieradzkich ulic. Był żonaty z Zuzanną Julianną z Rothertów. Tu zaświeciła się iskierka nadziei na rozwiązanie zagadki pilickiego nagrobka. Rothert i Rotter brzmią podobnie a w dawnych dokumentach spotykało się obie pisownie tego nazwiska. W Sieradzu urodziły się dzieci Karola i Zuzanny Julianny: Karol Fryderyk (1810-1810); Herman Ludwik (1811-1812); Edward Fryderyk (1812-1813); Amalia Paulina (1815. z męża Abitz); Konstancja Emilia (1817/18 - 4.5.1898); Barbara Medylda (1820-1822). Zuzanna Julianna zmarła 20 lutego 1826. W 1827 roku Karol Boese ożenił się powtórnie z Matyldą z Rothertów z Warty (ur. 30 września 1806), gdzie aptekarzem był jego brat Krystian Boese. Karol Boese zmarł w 1841 r. Jego zgon, jako ewangelika, odnotowano w księgach par. ewangelickiej w Zduńskiej Woli. Matylda Bose zmarła 18 marca 1852 r.Jedna zagadka wyjaśniła się. To nie siostra Constantii z Boesów, żony Christiana Augusta Moesa, została pochowana na pilickim cmentarzyku lecz macocha. Żeby nie było nudno pojawiła się kolejna zagadka, którą są koligacje rodzinne między małżonkami Karola noszącymi to samo nazwisko panieńskie. Jest i kolejna: nazwisko Rothert pojawia się kilkukrotnie w nieco późniejszych dziejach Pilicy a noszący je przodek pilickiej linii rodu jest związany z fabrykami Moesów w Pilicy i w Choroszczy. Jego korzenie wywodzą się z Kalisza, niezbyt odległego od Sieradza… ale to już temat na inne opowiadanie.

 

 Powrót do spisu treści ↑

 

Cmentarz wojenny

 

 

Podczas I Wojny Światowej, w listopadzie i grudniu 1914 roku, w rejonie Pilicy toczyły się zacięte walki pozycyjne wrogich sobie armii, rosyjskiej i austriackiej. Poległo w nich ponad 4000 żołnierzy różnych narodowości, w tym wielu Polaków wcielonych z terenów ówczesnych zaborów ziem polskich w szeregi tych armii, do bratobójczych dla nas zmagań. Chowani początkowo na targowisku w Pilicy spoczęli w końcu wszyscy - wspólnie i bezimiennie na tym, utworzonym w 1918 roku cmentarzu.W poszanowaniu majestatu śmierci i ku przestrodze - ten tragiczny pomnik odnowiły Rada miejska i społeczeństwo Gminy Pilica.

Tak głosi napis na tablicy przy wejściu na cmentarz.Obiekt zaprojektowany został przez inzyniera Knella z Lublina.Liczba 4000 pochowanych nie znajduje pełnego potwierdzenia w dokumentach. W 1920 roku na cmentarzu w Biskupicach było 5 zbiorowych mogił i 53 indywidualne Dokument z 25 stycznia 1920 roku wystawiony przez  Urząd Gminy Pilica określa  ilość pochowanych jako  niewiadomą.Inny dokument, z połowy lat  trzydziestych, sporządzony przez władze wojewódzkie na podstawie danych  władz powiatowych stwierdza,że na cmentarzu  wojennym w Pilicy w 7 zbiorowych i 55 indywidualnych mogiach spoczywa 779 Austriaków i 219 Rosjan, ogółem 998  poległych.Obiekt pełnił rolę cmentarza zbiorczego,na który przeniesiono poległych z cmentarzy polowych w Smoleniu (125 poległych),Sławniowa (20), Złożeńca (711), Cisowej (nn), Strzegowej (110). Niedatowany dokument, prawdopodobnie z lat dwudziestych informuje,że w okolicy Pilicy jest jeszcze 140 mogił żołnierskich. Prawdopodbnie chodzi tu o cmentarz na ówczesnym targowisku.  Nie wszystkie ekshumacje były dokumentowane np Mokrus, Kocikowa, Morusy. Imienne wykazy poległych nie zachowały się. W latach międzywojennych na grobach znajdowało się jeszcze 35 tabliczek zawierających dane pochowanych tutaj żołnierzy. Na cmentarzu spoczywają żołnierze austriaccy z następujących jednostek:
-1pułk strzelców krajowych (LSchR)
-3,41,57,100 pułki piechoty (IR)
-2,21,31,32 pułki obrony krajowej (LIR)
-4,20,31 pułki honwedów
oraz Rosjanie z:
-70,71,72,297,298,299,300 pułków piechoty
-Jegierskiego pułk lejbgwardii,
-31 Brygady Artylerii

 

Fot. z lat 70-tych XX  wieku

 

 

 

 

 

 Fot. z lat 70-tych XX  wieku. Grób ppor. Jętkiewicza kilkukrotnie zmieniał  swój wygląd

 

 

 

 

Pierwotny projekt cmentarza

 

Plan cmetarza z lat 70-tych XX wieku

Dotychczas udało się ustalić,że w Pilicy pochowani zostali prawdopodobnie następujący żołnierze:

Austriacy:

1. Ernest Jentkiewicz
2. Jakob Vogel-1 Lande Schutzen Regiment;+ 28.11.1914 w Pilicy
3. Julius Walter- LIR 2;+2.11.1914 koło Woli Kocikowej
4. Josef Weissmann- LIR 21+między 20 a 30.11 1914 w Pilicy
5. Franz Sindhoringer- LIR 2; +21.11.1914 Pilica
6. Felix Schwarzgruber- LIR 2;+18.11.1914
7. Matthias Haas- LIR 2;+2.11.1914 Pilica
8. Hugo Korein - 20 k.u k. Landsturm Regiment; +22.11.1914 pod Pilicą.
9. Zdenek Bisinger - 15 LIR+ 20.11.1914 Pilica lub Krzywopłoty. Ur.w 1892 r w  Telči. Leśnik w    Waldenfels. Urzędnik leśnictwa. Od 1913 r. służył w 15 IR
10. Josef Rechagel [Rechnagel?] Spoczywał w Złożeńcu w imiennej mogile.Prawdopodobnie w latach 30-tych przeniesiony na cmentarz w Owczarni.
11. Matthias Höpflinger  ur. w 1881r. Rolnik z  Meierhof, parafia Köstendorf. +  22.11.1914 pod Pilicą.
12. Johann Hurnaus z  Genstenbach, parafia St.Martin. Ur. w 1886 r. Walczył w 2 LIR. + 22 listopada 1914 r. w Woli Kocikowej  i 28 listopada został tam pochowany.
13. Anton Schallmoser z Munderfing. Walczył w 2 LIR. +18.11.1914 w wieku 27 lat. [W tym czasie 2 LIR walczył w okolicach Pilicy]
14. Rudolf Sanger.  Hauptman. Walczył w 20 IR. Poległ 19.11.1914. Jako miejsce śmierci podano "Ryczów-Złożeniec". [według Blasius Schuster "Die K.u.k. Infanteriekadettenschule zu Wien 1869-1914".wyd.1933]
15. Michael Lassengruber walczył w 2 LIR.
16. Albert Lang. Żołnierz 10 kompanii LIR 1. W  wieku 23 lat zginął w okolicach Pilicy 20 listopada 1914 r.
17. Ignatz Reischauer. W  wieku 23 lat zginął w okolicach Pilicy 22 listopada 1914 r.
18. Pegoretti Giuseppe, syn Giuseppe i Teresy, ur.10.10.1890 w Trento [Włochy]. Rolnik. Jako żołnierz Landesschützen Regiment 1 [1 pułk strzelców krajowych] zmarł 23 listopada 1914 r z ran odniesionych w okolicach Pilicy.
19. Johann Haider. Walczył w 9 kompanii LIR 2 [2 pułk piechoty obrony krajowej ].Zginął 18 listopad 1914 w okolicach Pilicy, w wieku 31 lat
20. Johann Wolfsteiner. Kapral IR 14 [14 pułk piechoty]. W wieku 23 lat zginął 18.11 1914 r. w okolicach Pilicy.
21. August Lepschy. Walczył w LIR 2 [2 pułk piechoty obrony krajowej ]. Tkacz. Zginął w okolicach Pilicy 18.11.1914 r. w wieku 21 lat.
22. Karl Offinger. LSchR1 [1 pułk strzelców krajowych]. Mistrz krawiecki. Zginął 18.11.1914 w okolicach Pilicy.

23. Johann Pürgy - LIR 2 - poległ 18.11.14 pod Pilicą

24. Felix Stiglmeir - LIR 2 - poległ 27.11.14 prawdopodobnie w rejonie Pilicy

25. Heinrich Mueller - LIR 21 - poległ 17.11.14 prawdopodobnie w rejonie Ogrodzieniec - Ryczów - Wola Kocikowa

26. Josef Bronhagl - LIR 21 - poległ 26.11.14 prawdopodobnie w rejonie Żerkowice - Giebło - Pilica

Niezrealizowany projekt cmentarza wojennego pod zamkiem w Smoleniu zawiera nazwiska poległych, które miały być umieszczone na mogiłach:

LIR 13 (Landwehr Infanterie Regiment 13)

(23.) Heinrich Felkel

(24.) Heinrich Aichler

(25.) Konrad Franz

(26.) Adalbert Winkler

(27.) Franz Schindler

(28.) Franz Nemwlowil

(29.) Rudolf Rotl

(30.) Oswald Dauemeyer

(31.) Franz Spacil

(32.) Karl Millschitzki

(33.) Franz Necera

(34.) Ignaz Valvuch

LIR 15

(35.) Karl Schittenhelm

(36.) Franz Konrad

(37.) Rudolf Czerwinka

(38.) Gustaw Proksch

(39.) Franz Sikora

(40.) Josef Grundig

(41.) Johann Moscha

(42.) Oskar Munster

LIR 16

(43.) Gregor Guzik

(44.) Stefan Grys

(45.) Kasimir Surzyn

(46.) Jos.Alex.Stroklasa (Stokłosa?)

(47.) Franz Korzonek

LIR 31

(48.) Thomas Horatyk

(49.) Franz Michna

(50.) Felix Drabek

(51.) Anton Jaszek

(52.) Stanislau Pacyga

(53.) Alexander Zaliti korp.

LIR 32

(54.) Simon Karas

(55.) Stanislau Basta

(56.) Johann Recek

(57.) Johann Rymarizyk (Rymarczyk?)

(58.) Adalbert Garyczka

(59.) Franz Pych

(60.) Michael Klamerius

(61.) Franz Mazzur

(62.) Franz Gimbor

Wobec niezrealizowania obiektu zostali oni prawdopodobnie pochowani na cmentarzu w Biskupicach.

Ferretti Giovanni Pietro. Urodzony 21.03.1874 w Lisignago, syn Ignazio i Donati z d.Placida. Żołnierz 10 kompanii Landesschutzen Regiment 1.  10 lutego 1906 roku ożenił się z Erler Aurelia da Verla. Mieli 6 dzieci. Ranny w klatkę piersiową w okolicach Pilicy. Zmarł 21 listopada 1914r.w Feldspital 4/1 w Łazach wskutek krwotoku wewnętrznego.Pochowany na przylazaretowym cmentarzu w Łazach.[Prawdopodobnie w 1936 roku zwłoki zostały przeniesione na nieistniejącą obecnie  kwaterę wojenną na cmentarzu w Porębie].

Johann Leeb. Walczył w LIR 2 [2 pułk piechoty obrony krajowej ]. 15 stycznia 1915, w wieku 29 lat, zmarł w szpitalu garnizonowym w Ołomuńcu po ciężkiej ranie odniesionej 24 listopada 1914 pod Pilicą.

Alois Bodingbauer. Walczył w LIR 2 [2 pułk piechoty obrony krajowej ]. Ranny w okolicach Pilicy 20.11.1914r. Zmarł 26 listopada,w wieku 31 lat w Witkowitz. Pochowany w kwaterze wojennej na cmentarzu w Linzu

Rosjanie:

1. ppor.Liwanisow- 71pp;+18.11.1914
2. Ludwik Maciejewski- 299 pp;+11.1914
3. kpt.Pietrow- 71 pp;+16.11.1914

 

Tablica ku czci Zdenka Bisingera na cmentarzu  Olšany

 

    

 

  

 

  

 

  

 

    

 

 

* [Fot. obok] Prowizoryczny grób zlokalizowany w fosie  od strony północnej fortyfikacji pałacu. Pochowany w nim został Michael Lassengruber z  austriackiego 2 LIR.

 

Ślad Wielkiej Wojny:

gen.Eugeniusz de Henning Michaelis

Wielka Wojna

Śladami Wielkiej Wojny

Cmentarze wojenne z roku 1914

Dzwonowice w kozackiej pieśni

I Spotkania z historią

IX Spotkania z historią i kulturą

Pilica w Wielkiej Wojnie- wystawa

Powrót do spisu treści ↑

 

Nowy kirkut

 

 

Cmentarz ewangelicki

 

 

Na przełomie XVIII i XIX wieku pojawiły plany stworzenia w Pilicy filiału kościoła protestanckiego dla grupy wyznawcy tej religii, którzy pojawili się tutaj na początku XIX wieku. W roku 1826 roku protestanci nadal nie posiadali jednak własnej struktury kościelnej a wszelkie posługi duchowe oraz zapisy w księgach prowadzili księża miejscowej parafii.

Szerszy napływ ludności wyznania augsbursko-ewangelickiego rozpoczął się wraz z nabyciem dóbr pilickich przez Christiana Augusta Moesa. Powróciła wówczas sprawa stworzenia niezbędnej infrastruktury kościelnej. W roku 1854 stanął zbór przy ul. Krakowskiej. W tym okresie powstał cmentarz ewangelicki zlokalizowany przy drodze do Złożeńca w pobliżu nieczynnego już wówczas cmentarza cholerycznego. Na cmentarzu pochowany został zmarły w Pilicy w roku 1872 Christian August Moes jednak później jego ciało przeniesiono do położonej niedaleko Białegostoku posiadłości Moesów w Choroszczy.

W 1927 r. w w miasteczku i w jego okolicy mieszkało 85 ewangelików a w latach 1937-1939 już tylko 17 obywateli tego wyznania. Według ustnej relacji, niepotwierdzonej na razie żadnymi dokumentami, na cmentarzu tym jako ostatnie miały miejsce pochówki żołnierzy niemieckich poległych podczas wyzwalania Pilicy w roku 1945.

 

 

Zgony ewangelików odnotowane w księgach filiału pilickiego:

[Fotokopie metryk są niejednokrotnie trudno czytelne, zarówno ze względu na jakość fotografii jak i ze względu na trudności z odcyfrowaniem rękopiśmiennych zapisów [w tym pisanych cyrylicą] stąd w podanej pisowni nazwisk lub miejscowości mogą wystąpić błędy]

1858:

9.stycznia. Fryderyk Wilhelm Reimann. Lat 3.

22.października. Karol Rademacher. Lat 43; ur. w Gliwicach.

1859

14.stycznia. Edward Knaut Lat 30; ur.Yorkshutte.

1.kwietnia. Karol Traugott Penker. Wiek 1 rok i 3m-ce; zm.w Wierbce

2.lipca. Maria Julianna Pencker Lat 7 zm. w Wierbka

3 grudnia..Anna Zofia Jaschek. Wiek 1 r. i 7 m-ce. zm. w Pilicy

11 grudnia..Karol Schulz. Lat 33. zm.w folwarku Owczarnia

1860

Wilhelm Schulz; Lat 59; ur. w w Estonii.

1861

11.stycznia.. Maxymilian Kunert Lat 50. Ur. w Kropitz w Prusach.

26.lutego. Fryderyk Wilhelm Hausler. Lat 51. Ur Bernstadt auf dem Eigen w Saksonii. Zm. w Zlożeńcu.

4.marca. Fanny Kowal. Zm. w Sławniowie w wieku 12 dni.

16.marca. Hermann. Dziewczynka zm.przy porodzie

30.marca. Anna Rozyna z Sitzmannów Dawid. Lat 55 ur.Oławie. Zm. w Czarnym Lesie

10.kwietnia. Anna Antonina Kunert. Wiek 1 r. i 4 m-ce.

24.kwietnia. Anna Rozyna Kapproth. Wiek 3,5 r.

14.maja. Juliusz Wibus. Lat13. Ur. w Ozorkowie. Zm. w Wierbce

30.maja. Alwina Bauch. Wiek 1,5 roku. Zm. w Wierbce

20.czerwca. Bera Alwina Matilda Benicke. Zm. w Gulzowie w wieku 16 dni.

24.lipca. Emil Otto Heidrich. Zm. w Pradłach w wieku 10 m-cy.

25.lipca. Traugott Knaut. Lat 51.

9.sierpnia. Paulina Lehman. Ur. w Zgierzu. Zm. w wieku 9,5 m-ca.

12.sierpnia. Augusta Florentyna Benicke. Ur. w Owczarni. Zm. w wieku 1r. I 9 m-cy.

21.sierpnia. Herman Lassy. Zm. w Sławniowie mając 11 dni.

9.października. Gustaw Adolf Arndt. Zm w wieku 9m-cy w Porębie Mrzygłodzkiej.

4 grudnia. Emila Lassy. Zm. w Sławniowie w wieku 4m-cy.

5 grudnia. Franciszek Franke. Urodzona w Laurahutte. Zm. w wieku 2 lat i 1m-ca w Porębie Mrzygłodzkiej

15 grudnia. Krystyna Emma Bussmann. Ur. w Wierbce. Zm. w wieku 3 lat i 4 m-cy w Porębie Mrzygłodzkiej.

1862:

22.lutego. Emma Furstenwald. Zm. w Sławniowie w wieku 2 lat.

27.lutego. Julianna Emma Kołaczewska. Zm. w Sławniowie w wieku 9 m-cy.

13.marca. Edward Izaak. Zm. w Pilicy w wieku 1r. i 3m-cy.

20.marca Maria Zofia Izaak . Zm. w Pilicy w wieku 2 l. i 6 m-cy.

4.kwietnia. Emil Siegmund. Zm. w Sławniowie wieku 2 lat.

25.maja. Matylda Paulina Keferstein. Zm. w Wierbce w wieku 5 m-cy.

8.sierpnia. Wilhelm Goldschmidt. Zm. w Sławniowie w wieku 8 lat.

12.września. Fryderyka z Nimeyerów Schelhaas. Ur. w Frondenberg w Westfalii. Zm. w Wierbce w wieku 40 L.

27.września. Albert Eugeniusz Kowalski. Zm. w Wierbce w wieku 9 m-cy.

21 listopada. Henryk Berthold Lassy. Zm. w Sławniowie w wieku 4 m-cy.

17 grudnia. Artur Mielenz. Ur w Byczynie. Zm. w folwarku Owczarnia w wieku 6 m-cy.

1863

15.marca. Matylda Wojnarowska. Ur. w folwarku Dobra. Zm.w Złożeńcu w wieku 3 m-cy.

23.czerwca. Julian Kowalski Ur. w Wierbce. Zmarł tam w wieku 4m. i 10 dni.

25.czerwca. Robert Jauernik. Lat 30. Ur. w Opolu. Zmarł w Sławniowie.

3.lipca. Katarzyna z Wojskich Nowak, Lat 68. Ur. W Gliwicach. Zm. w Wierbce.

19.lipca. Meyer. Chłopiec. Urodził się martwy.

28.lipca. Fryderyk August Fuhrmann. Lat 14. Ur. w Soherlau. Zm. w Sławniowie.

3.10 Ludwika Winkler. Lat 8. Zam w Pilicy. Zm. za Wolbromiem.

14.października. Emma Berta Reimann. Zm. w Pilicy w wieku 1 roku.

31.października. Wilhelm Winkler. Zm. w Pilicy w wieku 11 dni.

20 listopada. Karol August Richter. Lat 4. Ur. w Złożeńcu. Zm. w Kąpiołkach.

21 grudnia. August Gustaw Prietz. Zm. w Pilicy w wieku 1 roku.

1864

24.stycznia. Matylda Emma Fuhrmann. Ur. w Pilicy. Zm. w Sławniowie w wieku 6 tygodni.

26.marca. Karol August Stephan. Lat 21. Ur. w Nider-Langseifersdorf. Zm. w Sławniowie.

26.lutego. Antonina z Majerów Laubitz. L.31. Ur. w Berlinie. Zm. w Kwaśniowie.

17.kwietnia. Amalia Olga Biedermann. 1 rok i 7 m-cy. Zm. w Pilicy.

3.maja. Michał Hetke z guberni płockiej. Lat 40.

15.maja. Juliusz Hermann Holaczewski. Wiek 1 rok. Zm. Sławniowie.

30.maja. Karol Edward Gossshelf Biedermann. Lat 4. Zm. w Pilicy.

8.lipca. Karolina z Wilhelmów Schutz. Lat 67. Zm. w Rzerzuśni.

21.sierpnia. Aleksander Izaak. Zm. w Pilicy w wieku 7 m-cy.

26.września. Eliza Maria Seiffert . Zm. w Wierbce mając 1 rok.

11.października. Rothert. Chłopiec. Wiek dwa dni. Zm. w Wierbce.

5 grudnia. Robert Oswald Prietz.. Lat 36. Ur. w Schwibus.[Świebodzin]

Bogumił Krebs. Lat 75. Ur. w Hirszberg. Zm. w Sławniowie.

1865

27.stycznia. Katarzyna z [Rieskich] Bremer. Lat 85. Zm. w Przyłubsku

24.marca. Anna Maria Kolner. Zm. w Sławniowie w wieku 5 tygodni.

6.czerwca. Anastazy Sehager. Lat 56. Ur.we wsi Kompanów [poznańskie]. Zm. w Wysokiej Pilickiej.

10.sierpnia.. Karol Henryk Edmund Mannling. Wiek 1 rok i 4 m-ce. Zm. w Pilicy.

19 listopada. Emilia Werner. Lat 14. Ur. w Michałowie. Zm. w Sławniowie.

27 grudnia. Wilhelm Kolner. Wiek 5 i pół roku. Zm. w Sławniowie.

1866

6.lutego. Reinhold Lohwirkus. Wiek 1 rok i 9 m-cy. Zm. w Sławniowie.

13.lutego. Karol Obigal . Lat 36. Ur. w Sycowie . Zm.w Smoleniu.

19.lutego. Emilia Zofia Henrietta Kanut. Lat 42. Ur. w Henriettenhutte. Zm. w Kwaśniowie.

22.kwietnia. Gustaw Kube. Lat 8. Ur. w Zgierzu. Zm. w Sławniowie.

28.maja. August Preizer. Lat 45. Zm. 28.maja. w Wierbce.

21.lipca. Emila Scheppe. Lat 63. Ur. w Kaliszu. Zm. w Owczarni.

3.sierpnia. Franciszek Preiss. Lat 2,5. Ur. w Porębie Mrzygłodzkiej. Zm. w Sławniowie.

23.września. Rudolf Futtrleib. Wiek 4 m-ce. Zm. w Wierbce.

10.października. Leonard Edmund Seifert. 4 m-ce. Zm. w Wierbce.

4.listopada. August Adolf Fuhrmann. Wiek 4 m-ce. Ur. w Sławniowie. 

5 listopada. Jan Bogumił Geszke. Lat 63. Ur. w Lesznie. Zm. w Sławniowie.

14 listopada. Fryderyk Wilhelm Benecke. Lat 47. ur. we Frankfurcie n/Odrą. Zm. w Wierbce.

9 grudnia Karol Fryderyk Dawid. Lat 61. Zm. w Czarnym Lesie.

24 grudnia. Chłopczyk nazwiskiem Wolf. Urodził się nieżywy w Sławniowie.

1867

2.stycznia. dziewczynka nazwiskiem Kellner . Wiek 3 dni. Zm. w Sławniowie

13.lutego. Marta Lempke.Wiek 8 m-cy. Zm. w Wierbce.

13.lutego. Rajmund Gustaw Wagner. Wiek 1,5 m-ca. Zm. w Sławniowie.

20.lutego. Augusta Henser. Lat 15. Zm. w Kroczycach

29.marca. Wilhelm Karol Schwinkus. Wiek 1 rok i 2 m-ce. Zm. w Sławniowie.

23.maja. Jan Gottlieb Schonbronn.Wiek 2 lata. Zm. w Wierbce.

31.maja. Gustaw Adolf Geilke. Wiek 9 dni. Zm. w Sławniowie.

13.września. Chłopiec nazwiskiem Nordmann. Wiek 9 dni.

19 września. Stanisław Rothert.Lat 3. Zm. w Biskupicach

1 października. Samuel Andrzej Edward Willsen. Lat 30. Ur. w Lublinie. Zm.  w Wolbromiu.

30 grudnia. August Voss. Lat 64. Ur. we Wrocławiu. Zm. w Cieślinie,

1868

5 stycznia. August Witalis Futterforblatt. Lat 26. Ur. w Brzezinach. Zm. w Wierbce.

8 stycznia. Jan Goldschmidt. Lat 64.

22 kwietnia. Wilhelmina Jadwiga Ludwika Mańska. Wiek 10 dni. Zm. w Dobrej.

3 maja. Fryderyk Adolf Molz .Lat 27. Ur.w Grostgen [?] w Prusach. Zm. w Pradłach.

4 czerwca. Joanna z Voyen von Oberkampf Pfeiffer. Lat 77. Zm. w Mstyczowie.

16 czerwca. Joanna Beata Reimann. Lat 4. Zm. w Pilicy.

31 październik/12 listopad. Wilhelm Rieger. Zm. w Pilicy.

1869

5 stycznia. W Wierbce zmarło dziecko płci żeńskiej nazwiskiem Fuhrmann.

17 stycznia. Maria Alojza Emma Fiel. Zm. w przysiółku Ruski Las w wieku 6 m-cy.

18 stycznia. Albina Antonina Heise. Lat 14. Zm. w Owczarni.

19 lutego. Jan Wolf. Lat 54. Ur. w Mildbrun w Saksonii. Zm.w Sławniowie.

6 kwietnia. Jan Adalbert Alber Krieger.2 lata i 7 m-cy. Zmarł w Sławniowie.

11 kwietnia. Karl Reinhold Rieter.Wiek 20 tygodni. Zm. w Pilicy.

22 maja. Karl Friedrich Rothert. Zm. w Zarzeczu.

27 lipca. Emilia Kellner. Wiek 7 m-cy. Zm. w Sławniowie.

4 sierpnia. Albert Henryk Schiefelbein. Wiek 6 m-cy. Zm. w Sławniowie.

14 września. Gustaw Adolf Lehmann. Wiek 1 rok. Zm. w Sławniowie.

21 września. Augusta Holaczewska. Wiek 3 lata. Zm. w Sławniowie.

1870:

3 stycznia. Heinrich Kaden. Wiek 80 lat. Ur. w Augustenburgu w Saksonii.*

19 stycznia. Karolina Rothert z d. Zimmer. Lat 47. Zm. w Wierbce.

31 stycznia. Friedrich Wilhel Reimann. Lat 47. Zmarł na polach folwarku Owczarnia.

10 lutego. Eduard Gustaw Menke. Lat 5. Zm. w Pilicy.

18 lutego. Wilhelmina Benicke. Zm. w Sławniowie.

19 lutego. Gotlieb Schonbrunn. Zm. w Wierbce.

5 marca. Wilhelmina Kaiser z d. Adam. Lat 57. Zm. w Sławniowie.

16 marca. Paweł Heissig. Wiek 1 rok. Zm. w Sławniowie.

28 marca. Wanda Emma Menke. Wiek 11 m-cy. Zm. w Pilicy.

28 marca. Henryk Bertold Franke. Zm. w Sławniowie.

1 kwietnia. Ida Schmidt. 2 lata i 4 m-ce. Zm. w Sławniowie.

2 kwietnia. Henryk Wilhelm Mibus. Wiek 2 lata. Zm. w Sławniowie.

6 kwietnia. Karolina Maria Leonhard. Wiek 3 lata. Zm. w Sławniowie.

7 kwietnia. Edgar Hugo Geilke. Wiek 8 m-cy. Zm w Sławniowie.

13 kwietnia. Julius Lehmann. 1 rok. Zm w Sławniowie.

4 czerwca. Reinhold Lemann. Zm. w Olkuszu.

12 lipca. Emilia Sybilla Dropisch. Zm.w Wierbce w wieku 1 roku.

20 lipca. Robert Cypress. Zm. w Sławniowie w wieku 8 m-cy.

6 sierpnia. Emma Henrietta Sophia Spiess. Zm. w Sławniowie w wieku 12 dni.

8 września. Gotlieb Ferdynand Lehmann. 6 m-cy. Zm. w Sławniowie.

* Istnieją rozbieżności między zapisem w księdze zgonów a życiorysem Kadena podanym w Polskim Słowniku Biograficznym. Według informacji podanych przez jego potomkinię Ritę M.Moritz Kaden podawał jako miejsce urodzenia Augustenburg a rzeczywistości urodził się w Borstendorf . Taką informację zawiera m.in.  jego akt ślubu. Według zapisu w księdze zgonów data śmierci podana w Polskim Słowniku Biograficznym - 18 IX 1873 - jest nieprawidłowa. [Taką datę podawałem dotychczas na stronie w temacie Karol Henryk Kaden].

 

 

 

Tematy powiązane:

C.A.Moes

Ewangelicy 

Zbór ewangelicki

Kaplica http://www.jura-pilica.com/?kaplica-przy-ul.-27-stycznia,65

Szkoła niemiecka 

Powrót do spisu treści ↑

Cmentarz przy farze

Nie zachowany. Ks. Błażej Kajetan Żurakowski, który przez 25 lat był archidiakon pilickim a później dziekanem pilickiej kolegiaty, kanclerzem, kanonikiem inflanckim, proboszczem w Kidowie i Ogrodzieńcu w testamencie spisanym w roku 1769 kazał się pochować na cmentarzu przy kolegiacie.

Cmentarz na Zarzeczu

W latach 1799-1801 katolików grzebano na Zarzeczu przy kościele kanoników regularnych.

W Zarzeczu w Ślązku Nowym nie odległe przy Pilicy leżącym, znajduje się kościół św. Walentego zwany, do którego należy cmentarz, pomieszkanie dla plebana i drugie dla czeladzi. Oprócz tego należy do kościoła ogród, role, łąki, staw, ośmiu chałupników pańszczyznę robiących i kapitał wyderkowy zwany, wynoszący zł. p. 5500... Zakon kwestionowany posiadał fundusz wspomniany bez przerwy w possessji, lecz w roku 1799 został cmentarz do kościoła tego należący na chowanie zmarłych parafjanów pileckich wyznaczonym.

4.8.1801 Kamera Królewska Wojenna -Ekonomiczna działając w imieniu Fryderyka Wilhelma nakazała przeniesienie cmentarza na inne miejsce.

....zaleciliśmy na naleganie wyznania protestanckiego (ewangelików) w nowym Ślązku będących,dalsze rozpoznanie ażeby można bez szkody tam mieszkających katolików takowy kościół wraz z należytościami, nabożeństwa, protestantów spuścić.... Ponieważ także dobrze będzie gdy się cmentarz czyli miejsce pogrzebów, które dotychczas przy tym kościele było przeniesie, przeto ur. Drake został poinformowanym aby zniósłszy się z ur. Siemieńskim insze miejsce na nowy cmentarz wyszukał. Koszta tranzlokacji tej każemy z naszej kasy wypłacić. Jesteśmy wam etc. Dan we Wrocławiu 4 sierp. 1801 r. Królewska Wrocławska kom. Woj. Ekonomiczna. Andree Muller Sztein

 Do niedawna wśród zieleni można było dostrzec pzoostałości kamiennych krzyży i nagrobków.

 

Powrót do spisu treści ↑

Cmentarz "Na Barbarze"

Kościół p.w. św.Barbary funkcjonował od roku 1662, kiedy został konsekrowany,do końca XVIII w. Przy kościółku znajdował się cmentarz grzebalny. Już po rozebraniu świątyni pochowano na nim poległych w okolicy Pilicy uczestników Powstania Styczniowego. Dzisiaj w  miejscu kościoła stoi kapliczka.

[Spotykane w literaturze przewodnikowej informacje o tym,że kościół został przebudowany na remizę z wielu względów nie wydają się prawdziwe.]

 

Powrót do spisu treści ↑

 

Cmentarz  choleryczny

Epidemie cholery nawiedzały Pilicę w latach 1830-1837,1853,1855,1856,1861,1892-1895,1899. Zmarłych grzebano na powstałych w latach trzydziestych XIX wieku cmentarzach cholerycznych. Jeden z nich funkcjonował „na piaskach” przy drodze do Złożeńca w pobliżu istniejącego do dzisiaj cmentarza ewangelickiego. Drugi cmentarz położony był pod lasem sławniowskim. Burmistrz Gnoiński pisał w październiku roku 1837 „teraz panuje cholera a cmentarz choleryków w piaskach mają”.Zwłoki posypywano w trumnach wapnem a trumny oblewano smołą. Wiosna 1878 roku, w związku z przepełnieniem cmentarza parafialnego przy ulicy Zawierciańskiej,na cmentarzu cholerycznym przy drodze do Złożeńca grzebano wszystkich zmarłych z miasteczka. Cmentarze choleryczne czynne były do roku 1880.

Powrót do spisu treści ↑

Stary kirkut

Pierwsze wzmianki o obecności społeczności żydowskiej w Pilicy pochodzą z roku 1581 i odnoszą się do procesu, w którym miejscowi Żydzi oskarżeni zostali o sprofanowanie hostii za co groziła olbrzymia kara pieniężna, zostali jednak z zarzutu oczyszczeni. Skoro istniała społeczność żydowska musiały też zapewne istnieć synagoga, cheder, mykwa i kirkut. Zazwyczaj pierwsze trzy z tych obiektów lokowane były blisko siebie skupiając wokół osadnictwo żydowskie i tworząc zalążek gminy wyznaniowej. Kirkut lokowany był poza granicami miasta. Gdzie rozlokowały się obiekty pierwotnej gminy żydowskiej w Pilicy trudno dzisiaj stwierdzić. Wiadomo, że było to miejsce w pobliżu późniejszego klasztoru Franciszkanów. Na XIX-wiecznych planach miasta widnieje ulica Starego Kierchoffu (dzisiejsza ulica Klasztorna). Z dużym prawdopodobieństwem można przyjąć,że znajdujący się przy tej ulicy, nieistniejący dzisiaj cmentarz, znany dopiero z późniejszych przekazów, istniał już wówczas.W „Aktach tyczących się kierchoffu żydowskiego” przechowywanych w Archiwum Parafialnym w Pilicy znajduje się datowany na rok 1721 dokument, w którym przywódcy gminy żydowskiej Jakub Michałowicz oraz Jakub i Salomon Lewkowiczowie zwracają sie o pozwolenie grzebania ciał „...w ogrodzie kierków zwanego za miastem Pilica położonego, niegdyś na chowanie trupów żydowskich przeznaczonego....”. Po roku 1635 ówczesny dziedzic miasteczka Stanisław Warszycki usunął Żydów z Pilicy a budynek bóżnicy przeznaczył na kościół pod wezwaniem św. Barbary. Kosciół św.Barbary był obiektem murowanym, sklepiony beczkowo, z siodłowym dachem krytym gontem.Czy tak wyglądała pierowtna pilicka synagoga nie sposób dzisiaj ustalić.Decyzję ojca respektował Jan Kazimierz Warszycki a dopiero kolejny dziedzic Pilicy , Michał Warszycki, po 1690 roku wyraził zgodę na ponowne osiedlenie się Żydów w Pilicy.Izraelici osiedlili się w nowym miejscu, nad rzeką,przy dzisiejszej ulicy Łaziennej gdzie powstały; modrzewiowa bóżnica oraz murowane budynki chederu i mykwy. Cmentarz zlokalizowano przy ulicy Klasztornej.Jest to lokalizacja nieco zaskakująca ze względu na brak w pobliżu jakiegos naturalnego źródła wody niezbędnej do rytualnego oczyszczenia.Za prawo użytkowania Żydzi mieli wnosić na rzecz kolegiaty pilickiej świadczenie w wysokości trzech kamieni łoju rocznie.Gwałtowny rozwój gminy żydowskiej spowodował,że obiekt ten szybko zapełnił się.Lista zmarłych z lat 1811-1825 zawiera ponad tysiąc nazwisk.Stary Kirkut pełnił funkcje grzebalne do roku 1842.Jako nieczynny dotrwał do II wojny światowej kiedy to został zniszczony. Jedynym ocalałym śladem są nieliczne macewy wmurowane w fundamenty okolicznych budynków.

 

 

 

 

 

 

Lista pochowanych w latach 1811-1825

Lista zawiera tylko te osoby których nazwisko jest znane.

Lata 1808-1810

brak danych

Rok 1811

pochowano co najmniej 92 osoby w tym:

nazwisko-imię; wiek

Bankier Sora Ryfka; 6 miesiecy

Feiner Abram Joel; 1 rok

Feiner Jochet; 1 rok

Gutman Abram; 4 lata

Hochcajt Golda; 3 miesiące

Krieger Meka; 1 rok

Krieger Fajtek; 6 tygodni

Lewkowicz Lewek; 14 tygodni

Pocanowski Berek; 3 miesiące

Reinbaum Etl; 6 miesięcy

Szwarcbaum Jachet;

Schlachter Herszl; 7 miesięcy

Tatarka Ester; 9 lat

Tatarka Symcha; 10 tygodni

Weinstok Jankiel ; 3 tygodnie

Zebrak Boruch; 74 lata

1812

pochowano co najmniej 54 osoby w tym:

Freyman Jochym Israel; 1 rok

Leyderman Abram Leibel; 5 lat

Sztein Lewek; 28 lat

Tetenbaum Reyzl; 3lata

Altman LeweK; 60 lat

Szwarcbaum Joel 9 miesiecy

1813

pochowano co najmniej 113 osób w tym:

Baba Bela; 90 lat

Zylbersztein Izaak; 38 lat

Grinberg Icyk; 50 lat

Hungerman Zelman; 7 lat

Panicz Berek; 72 lata

Menzatka Gitl; 30 lat

Pakciarz Sora;; 14 lat

Tenenbaum Jeremiasz; 3 lata

Erlich Itl ; 3 lata

Fayner Malka ;

Luria Faygl ; 6 miesięcy

Silberstein Herszl ; 4 lata

Borzykowski Samuel ; 4 lata

Tebebaum Majer Jeremiasz; 46 lat

Hochman Zlata; 28 lat

Hananel Symcha; 80 lat

Tatarka Haia; 9 miesięcy

Weinberg Cyryl; 2 lata

1814

pochowano co najmniej 74 osoby w tym:

Peltz Naftali Lewek; 9 miesięcy

Blaiweis Sora; 50 lat

Freindlich Faygl; 2 lata

Erensztein Frimet; 1 rok

Naiweld Jeremiasz; 3 tygodnie

Reicher Hodes; 2 tygodnie

Garnertoth Rochl ; 1 rok

Liberman Dwora; 2 miesiące

Spiewak Lewek; 5 lata

Freindlich Sora; 24 lata

1815

pochowano co najmniej 52 osoby w tym:

Weinberg Roda; 6 miesięcy

Silberstein Gitl; 35

Tatarka Szandl ; 4 lata

Kwasniowski Szaja; 3 lata

Monszein Mosiek ; 24lata

Tatarka Mosiek ; 5 tygodni

Silberstein Laja ;

1816

pochowano co najmniej 49 osób w tym:

Tetenbaum Liebe Recie; 2 lata

Honigarten Dawid; 37 lat

Freyman Jeremiasz; 3 lata

Nayweld Wita; 38 lat

Friedman Salomon; 80 lat

1817

pochowano co najmniej 48 osób w tym:

Żarnowiecki Herszl; 60 lat

Reinbaum Faygl; 2 tygodnie

Erlich Icyk; 10 miesięcy

Szteinberg Sora; 50 lat

Szezekochi Hemia; 2 lata

Złotnik Eigel Siamsia ; 83 lata

Tatarka Haja; 4 lata

Szteinberg Mary; 10 dni

1818

pochowano co najmniej 49 osób w tym:

Meryn Sara; 3 tygodnie

Herszberg Gitl ; 1 rok

Tatarka Mosiek; 7 tygodni

Sznycer Ewa; 4 miesiące

Senblaum Prywa Laia; 2 lata

Fraytek Ester; 3 dni

1819

pochowano co najmniej 116 osób w tym:

Krylman Ester ; 70 lat

Luria Wolf; 5 tygodni

Szteinberg Hana Ryfka; 10 miesięcy

Frydman Gitl; 90 lat

Sirer Hana

Liberman Ester; 8 lat

Kaufman Mary; 6 miesięcy

Szwarcbaum Eydl; 2 lata

Feldensztein Izrael; 2 lata

Paliwoda Maier Rachmiel; 4 miesiące

Szancer Sara Mary; 1 rok

Szteinberg Michał; 60 lat

Reinbaum Haja; 9 dni

Kumelhar Leyzor; 9 miesięcy

Strzegowski Abram; 1 rok

Leyderman Mosiek; 4 miesiące

Tenenbaum Judes; 3 dni

Kuperman Taybl; 40 lat

Ferens Hilel ; 3 miesiące

Zoeler Hana ; 7 miesięcy]

Freyman Rochl; 2 miesiące

1820

pochowano co najmniej 68 osób w tym:

Paliwoda Abram; 60 lat

Godnoski Josef; 78 lat

Klapmacher Abram Leyb; 4 tygodnie

Tenenbaum Jakob Izrael; 7 miesięcy

Złotnik Brayndl; 80 lat

Godnoski Tauba; 4 miesiące

Erensztein Hana; 6 miesięcy

Szczekocki Abram; 10 dni

Borensztein Faybus; 16 dni

Hugeirman Noah; 70 lat

Kempa Szaydl; 12 lat

Waldig Mindla ; 72 lata

1821

pochowano co najmniej 71 osób w tym:

Sztein Leybus; 8 lat

Tenenbaum Malka; 4 lata

Cyrl Josek; 2 lata

Federman Lewek; 2 lata

Reinbaum Hanaka; 2 lata

Senblaum Aigel; 1 rok

Bangard Berek; 3 lata

Erensztein Laia; 4 lata

Feldensztein Josek ; 1 rok

Kuperman Aron Szlamka; 1 rok

Naiman Frymet; 3 lata

Lintner Rochl; 9 lat

Gitygier Abram; 52 lata

Godnoski Menka; 1 i ½ roku

Berg Mendel; 3 miesiące

Durchlaufer Mary; 66 lat

Strzegowski Szulem; 4 dni

Żarnowiecki Gitl; 70 lat

Raychman Jumen; 10 lat

Inselsztein Lewek; 3 lata

Bursztyn Hana; 7 miesięcy

Szczekocki Josek; 60 lat

1822

brak danych

1823

pochowano co najmniej 83 osoby w tym:

Graynus Golda; 60 lat

Bery Izrael Judek; 4 miesiące

Przyłupski Szaydl; 62 lata

Waycman Mosiek; 5 lat

Grobayzen Abram; 1 rok

Inselsztein Liber; 10 miesięcy

Laychter Lewek; 45 lat

Krelbaum Pesl; 50 lat

Gryner Bacia; 10 lat

Kapa Laja; 14 lat

Boten Izaak ; 20 lat

Lindner Reyzl; 70 lat

Sicher Aydl; 8 dni

Kanaka Dwora; 80 lat

Bratman Haia; 4 lata

Knobloch Nesta; 1 rok

Wolbromski Mendel; 5 lata

Weingarten Bacia; 73 lata

Leybel Bela; 7 lat

Paserman Hana; 2 lata

Perczyk Gerszon; 2 lata

Szteinberg Abram; 50 lat

Eisensztein Zysia; 5 dni

Bierfraind Gnendl; 74 lata

Eichner Mosiek Fiszel ; 1 rok

Manberg Marek; 4 lata

Tyberg Hana Rayzl; 3 lata

Zauberman Lewek; 1 rok

Szlachter Hana; 14 dni

Tenenbaum Abram; 3 lata

Bredyn Herszl ; 2 lata

Zax Abram; 38 lat

Lamberg Ester;

1824

pochowano co najmniej 118 osób w tym:

Cierkowski Mecha; 4 tygodnie

Perczyk Tobiasz; 40 lat

Lewenberg Blima; 2 lata

Pomeranc Rochl; 68 lat

Zychtieger Frymet; 25 lat

Barmhercyk Zusman; 3lata

Fraydman Szyja; 60 lat

Leybenhaus Wolf; 1 rok

Zonszain Zelik; 47 lat

Tenenbaum Ester; 24 lata

Weingarten Jochym; 3 lata

Erensztein Herszl; 1 rok

Cukierman Dawid; 4 lata

Libermensz Jeremiasz; 9 miesięcy

Weingarten Szymon; 74 lata

Wolberg Dawid; 7 lat

Tandytor Natan; 3 miesiące

Wisnicki Rayzl; 7 lat

Zyswald Jakob; 1 rok

Alter Leybus; 14 miesięcy

Dancygier Jochym; 4 lata

Gryner Fraydl; 1 rok

Dancygier Fajgl; 1 rok

Zolta Sora ; 4 lat

Eichner Pesl; 1 rok

Gotfrai lewek; 3 tygodnie

Weinsztok Michał; 11 miesięcy

Libernmensz Jeremiasz; 3 miesiące

Feldensztein Ruda Frimet; 4 miesiące

Perelmutter Herszl; 11 miesięcy

Mumacher Perec; 80 lat

Erensztein Braydl; 2 lata

Dorchgang Rywka; 2 miesiące

Sznaygaygier Jakob; 1 rok

Grobayzen Hendl; 4 tygodnie

Sznayderman Abram; 6 miesięcy

Brauner Rubin Leybus; 13 lat

Fryde Herszl; 12 lat

Pilcer Izrael Mendel;

Tyberg Zyskind; 1 rok

Pomeranc Jentl; 9 miesięcy

Tatarka Abram Jankiel; 9 miesięcy

Szteinberg Gitl; 60 lat

1825

pochowano co najmniej 69 osób w tym:

Kronenberg Szaja; 4 tygodnie

Grobayzen Jochym; 44 lat

Feldbaum Abram; 3 miesiące

Mezantka Aygiel; 53 lata

Raychman Izrael ; 66 lat

Fraytek Bela; 10 tygodni

Tutelbaum Czarna; 22 dni

Tandytor Haskel; 44 lata

Cierkowski Mendel; 10 tygodni

Birnabaum Zelik; 4 lata

Fraydman Szaydl; 1 rok

Flomen Michał; 2 lata

Fainszmid Ester; 1 rok

Sztraycher Szmul; 50 lat

Szerer Brandl ; 36 lat

Dorchgang Hana;

Zylbersztein Abram;

Grzegorowski Zysl; 6 miesięcy

Herszberg Lemel; 1 rok

Lewemberg Herszl; 2 lata

 Powrót do spisu treści ↑

Cmentarze wojenne z 1914r.

(zlikwidowane.)

Jesienią 1914 roku,bezpośrednio po zakończeniu walk, w okolicach Pilicy znajdowały się liczne pojedyncze mogiły oraz kilka cmentarzy wojennych założonych w pobliżu pobojowisk. Łączna liczba poległych  szacowana jest na ok.4000 żołnierzy. Na wojennych cmentarzach w Złożeńcu pochowanych było 711 poległych,w Sławniowie 20,w Smoleniu 125 a nieznana ilość w Cisowej. Przez wiele lat po wojnie trwała akcja przenoszenia zwłok na cmentarze zbiorcze. Na obszarze Jury były nimi Ciecierzyn, Jangrot, Kroczyce-Bleszczowa, Kotowice, Pilica-Biskupice, Wolbrom-Kaliś/Ogonów. W tej akcji na terenie gminy Pilica zlikwidowane zostało kilka cmentarzy wojennych:

Targowisko miejskie w Pilicy

W jednym z niedatowanych dokumentów z lat dwudziestych wspomina się,że w Pilicy,w innym miejscu, spoczywało 140 poległych,których potem przeniesiono do Biskupic. Prawdopodobnie chodziło targowisko,na którym według różnych relacji chowano poległych. Plac targowy usytuowany był w miejscu gdzie dzisiaj stoją budynki MGOK i OSP a funkcjonował w tym miejscu niemal tyle czasu ile istniała miejscowość. Zachowała się niedatowana fotografia tego miejsca, na której widać nieistniejący dzisiaj krzyż być może stojący w miejscu cmentarza wojennego.

Sławniów:

Protokół z roku 1926

We wsi Sławniów ogólny cmentarz wojskowy około krzyża w placu Franciszka Peciaka i Wojciecha Kurczka

Protokół spisany w roku 1933

Cmentarz wojenny na polu Franciszka Peciaka i Wojciech Kurczka nie istnieje. Zwłoki z tego cmentarza [20] jeszcze przez b.władze okupacyjne zostały ekshumowane na cmentarz wojenny w Owczarni.

Smoleń

Na początku 1918 roku,stacjonująca w Pilicy 1 kompania Oddziału Roboczego Grobów Wojennych otrzymała pismo,które powołując się na rozkaz dowódcy 46 Dywizji Piechoty Obrony Krajowej,gen.Brandtnera, nakazywało utworzenie cmentarza wojennego u podnóża smoleńskiego zamku ponieważ dowodzona przez niego jednostki w trakcie walk dokonała czynów wielkich ,wymagających należytego uhonorowania. Uznano ,że cmentarz u stóp smoleńskiego zamku będzie właściwym uhonorowaniem zasług jednostki. Do realizacji nie doszło gdyż zanim opracowano i przedyskutowano koncepcje obiektu teren znalazł się na terytorium odrodzonego państwa polskiego.

Protokół spisany w roku 1920

Las „Smoleński”-10 grobów pojedynczych.1 grób zbiorowy [23osoby] Na każdej mogile jest zrobiony należycie nadgrobek i postawiony krzyż. Dwór Smoleń 1 mogiła zbiorowa 100 osób. Nadgrobku ani żadnych napisów nie ma

Protokół spisany w roku 1926

Dwa pojedyncze groby znajdują się w gromadzkim lesie .

Protokół spisany w roku 1933

Na polu Michała Szymusika w odległości 22m od drogi gruntowej do Pilicy znajduje się mogiła masowa bez znaku mogilnego. W mogile znajdują się zwłoki 20 żołnierzy rosyjskich i austryjackich.

Złożeniec

Protokół z roku 1926

We wsi Złożeniec znajduje się ogólny cmentarz wojskowy w placu Jana syna Szczepana Pacieja... 4 groby w ogólnym lesie wsi Złożeniec.

Protokół z roku 1933

Na palcu Jana Pacieja w odlegołości 4m od drogi prowadzącej przez wieś znajduje się widoczna jest mogiła masowa z krzyżem uszkodzonym. W mogile spoczywają zwłoki 25 żołnierzy rosyjskich i jednego austryjackiego... Na placu ogólnym tuż przy lesie K.Arkuszewskiego znajduje się mogiła wspólna widoczna bez znaku mogilnego W mogile tej spoczywa zwłoki 148 żołnierzy austryjackich i 2 rosyjskich... Na polu Antoniego Gbyla znajduje się mogiła masowa widoczna wym.10,,0x3,50 mtr bez znaku mogilnego, w mogile podług informacji mieszkańców miejscowych spoczywają zwłoki około 500 żołnierzy austryjackich.

 

 

 

tematy powiązane:

Ślad Wielkiej Wojny

Śladami Wielkiej Wojny

gen.de Henning Michaelis

Dzwonowice w kozackiej pieśni

Cmentarz wojenny

Wielka Wojna

Powrót do spisu treści ↑

Cmentarz żołnierzy radzieckich

Groby w farze

Zofia z Bolanowic umiera pomiędzy rokiem 1450 i 1455. ...czego dowodzi Paprocki nadgrobkiem żony iego Zofii w Pilcy,który wypisał. Umarła ta Zofia herbu Topór w roku 1450

Zofia ze Szczekocin

Żona Jana (2) Pileckiego. Zmarła między 1489 a 1492.Pochowana została w pilickim kościel p.w. św.Jana Chrzciciela gdzie znajdował się niegdyś jej nagrobek z napisem:

Magnifica domina Zophia consors magnifici domini Jaoannis Pileczki palatini sandomiriensis,ultimum clausit diem feria quarta ante festum Assumptionis Maria

Stanisław Pilecki Zmarł 26 III 1527 w Krakowie w szpitalu Św. Floriana. Pochowany został w Pilicy w kościele .parafialnym,gdzie umieszczono epitafium. Umarł 1527,w Pilcy pogrzebiony

Maciej Lodensis (z Łodzi).

Zmarł 14 stycznia 1616

Mikołaj Padniewski

zm.1581.Pochowany w krypcie pod kaplicą Padniewskich. W kaplicy Padniewskich ma nagrobek.W górnej części pomnika są cztery herby:

Nowina     Doliwa

Grzymala     Nałęcz

i napis:

Magnifico Domino d. Nicolao Padniewski de Padnievo viro antiqua religione et virtute moribus probatissimo integerrimoque rnodestia singulari peneque rara magnificus dominus Albertus Padniewski de Padniewo castellanus oświecirnen. Capitaneus dibovien. etcc. filius patri charissimo amoris pietatisque ergo posuit anno a Christo incarnato 1601.

Ne autem quis tarditatem in extruendo monumento hoc temere ac accuset sciet non negligentia factum aliqua sed quod preter voluntatem suam in loco hoc de cujus hereditate diu incertus erat mater precipue magnifica morti proxima sepeli se petiit prescia Illius edocta divinitus quod postea effectus com-probavit obiit anno Domini.

 AgnieszkaBrudzyńska

Żona Mikołaja. Zmarła w 1563 roku. Nagrobek znajduje się w kaplicy Padniewskich.Nie ma pewności czy została tu pochowana gdyż zmarła przed nabyciem Pilicy przez Padniewskich. Na nagrobku  tarcza herbowa:

Prawdzic    Godziemba

Nałęcz     Doliwa

Po obu stronach tarczy są dwa napisy:

Magnificae Dominae d. Agneti Padniewska de Brodzino matronae pietate in Deum liberalitate in egenos beneficentia in omnes conspicuae magnificus dnus Albertus Padniewski de Padniewo castellanus oświecimen capitaneus dibovien, etcc. filius indulgentissimae marti in eodem mausoleo sub quo et charissimus conjunx illius conditus est effigiem hanc posuit ut quos viventes fidus amor obseryantiae conjugali integre tenuerat eosdem mortuos idem locus haberet obiit anno incarnationis Dominicae — die. —

 Wojciech Padniewski

Umarł w r. 1610, przed 16 maja. Pochowany w krypcie pod kaplicą Padniewskich.

Stanisław Padniewski

Zmarł przed 5 grudnia 1611Pochowany w krypcie pod kaplicą Padniewskich.

Anna Warszycka

Zmarła w roku 1681.Pochowana w Pilicy w krypcie grobowej Pileckich i Warszyckich gdzie spoczywa w trumnie aksamitem obitej.

W kaplicy stoi czarny marmurowy pomnik, ozdobiony czerwonym marmurem. U góry herb Habdank Warszyckich. Poniżej napis:

DOM. Anna Warszycka — miecznikowa koronna — wielkich w koronie Polskiey — urodzeniem godnością i sławą — rodziców — jaśniewielm. 1MP. Stanisława Warszyckiego — kasztelana krakowskiego — jaśnieoświeoney xieżny Heleny — na Wiśniowcu i Zbarażu — córka — jaśniewielm. IMP. Michała na Warszycach Warszyckiego — miecznika koronnego — małżonka — dopełniwszy — świątobliwością bogomyślnością niska pokorna — wielka ku ubogim szczodrobliwością - y - wszelką chrześcijańską doskonałością — dni życia swojego od Boga przeznaczonych zostawiwszy Bogu oyczyźnie domowi zacnemu wielkiey nadzieje synów dwóch — Stanisława y Jerzego — córek trzy Teressę, Helenę, y Barbarę — oddawszy Stwórcy swojemu tu — przy dziedzicznym kościele pileckim ciało swe złożyć rozkazała — ktorey żałosny małżonek na wiekopomne czasy ten grobowiec — położył roku Pań. MDCLXXXIII die XV lutego.

Ks. Franciszek Leśniewicz

zbudował i uposażyłkaplicę z ołtarzem św. Józefa. Zmarł w 1711 roku i został pochowany w kolegiacie o czym przypomina pomnik z szarego marmuru z portretem na blasze.

Florian Minecki

Dworzanina Michała Warszyckiego.Zmarł w roku 1719 w wieku 84 lat. Pochowany pod kaplicą Padniewskich.

Ks. Józef Fichauzen

Kanonik pilicki, proboszcz w Czarncy,za pozwoleniem kolatora pod kaplicą Pana Jezusa Ukrzyżowanego pochował swoją matkę i sam tam, w roku 1731,przeżywszy lat 56, został pochowany.

Ks. Kazimierz Dobrakowski

Prepozyt pilecki. Został pochowany w roku 1736 w kaplicy p.w. Pana Jezusa ukrzyżowanego.

ks. Stanisław Lelowski

Doktor obojga praw, proboszcz w Kidowie i Kijach,niegdyś archidiakon pilicki. Zmarł 28 sierpnia 1736 r. i został pochowany został w grobie ks. Dobrakowskiego. Żył 52 lata.

 

Powrót do spisu treści ↑

Groby w kościele franciszkanów

• 26 lutego 1749 ks.Franciszek Jeżowski. Proboszcz z Chliny. Dobrodziej klasztoru.

• 21 stycznia 1750 Krzysztof Tomnicki. Burgrabia krakowski. Dobrodziej klasztoru.

• 25 maja 1750 Michał Świdziński. Administrator wsi Solca w parafii Kidów.

• 13 sierpnia 1750 Tomasz Chomentowski (lat 11) Syn skarbnika sandomierskiego Mikołaja Chomentowskiego.

• 30 sierpnia 1751 Tomasz Siermantowski. Syn substytuta klasztoru.

• 26 listopada 1751 Józef Życzyński [dziecko].

• 12 czerwca 1872 Józef Kramkowski. Podczaszy bialski,był w III Zakonie.

• 7 lipca 1752 Zofia Gaszyńska, panna, siostra FZŚ, przez wiele lat wychowawczyni dziewcząt.

• 1 grudnia 1753 Szymon Przemyski, mieszczanin pilicki.

• 10 grudnia 1753 Krzysztof Trzebiatowski. Kapitan regimentu konnego starosty żarnowieckiego Hieronima Wielopolskiego, syndyka klasztoru. Był w III zakonie.

• 15 grudnia 1753 Oliszewska z Węgrzynów. Członkini III Zakonu.

• 2 lutego 1754 Krystyna Kramkowska, podczaszyna bialska,z III Zakonu.

• 1755 Konstancja Młodzianowska ,dziedziczka Nakła i Szyc.

• 22 września 1755 Mikołaj Strzała,podstoli margeburgensis, z III Zakonu.

• 16 grudnia 1755 Katarzyna Tumnicka, I voto Jordanowa,żona podczaszego krakowskiego, z III Zakonu.

• 5 listopada 1757 Jan Siermantowski, mieszczanin i burmistrz pilicki, ponad dziesięć lat był substytutem klasztoru,

• 22 listopada 1757 Agnieszka Gnoińska,żona ekonoma, lat 32, Była w III Zakonie. Zmarła tuż po porodzie.

• 7 grudnia 1757 Jan Bielawski ze wsi Niegowa,dobrodziej klasztoru. Był w III Zakonie.

• 2 marca 1758 Franciszek Górski, lat ok.70. Prze 8 lat był stróżem sadzawek klasztornych położonych na peryferiach miasta. Tam prowadził prawie pustelnicze życie. Codziennie rano przychodził do naszego kościoła na mszę. Zmarł w infirmerii klasztornej. Był w III Zakonie.

• 19 kwietnia 1758 Zofia z Grabiańskich Piasecka, dobrodziejka klasztoru, lat 24, z Niegowonic. w czasie choroby przyjęła habit III Zakonu.

• VII 1758 Antoni Gnoiński ,dziecko ekonoma pilickiego, ok.4 lat.

• 24 stycznia 1759 ks. Jakub Skałupski,wikary z Chliny. W chorobie przyjął habit III Zakonu i złożył profesję.

• 24 kwietnia 1759 Barbara Chomentowska, żona skarbnika sandomierskiego. Dobrodziejka klasztoru.

• 23 maja 1759 Marcjanna Tabaszowska ze wsi Kąpiele.

• 28 maja 1759 Helena Ksiąszkowa, uboga, całe lata siedziała pod naszym kościołem i służąc mu.

• 1 lipca 1759 dziecko,córka Gnoińskiego ekonoma (zarządcy) pilickiego.

• 17 sierpnia 1759 Miszczoska, właścicielka Irządz, przyjęła habit III Zakonu.

• 5 sierpnia 1760 Unikowska, panna, najbardziej szanowana przez naszą fundatorkę.

• 10 październik 1760 Wojciech Wessel ,ojciec podskarbiego Królestwa Polskiego i dziedzica pilickiego, kasztelan warszawski.

• 28 stycznia 1761 ks.Kazimierz Lachowicz,dziekan lelowski,prepozyt w Mrzygłodzie i proboszcz Kroczyc.

• 13 lutego 1761 żona służącego dworskiego.

• 22 grudnia 1761 Marcin Walewski z Pełczy, podkomorzy sieradzki.

• 5 maja 1762 Michał Kobielski ze wsi Udórz.

• 10 maja 1762 Błeszyński, ponad 89 lat, podczaszy bracławski,ze wsi Przybysławice.

• 14 maja 1762 Marcin Piętka stolarz ze wsi Sałsze przyległej do Śląska.

• 10 grudnia 1762 dziecko ze wsi Szyce.

• 8 lutego 1763 Marianna Koźmieńska z Ligoty.

• 12 lutego 1763 dziecko Dominika Kalinowskiego z miasta Pilicy.

• 14 lutego 1763 dziecko Gnoińskiego ekonoma pilickiego.

• 12 czerwca 1763 Szymon Płowczyk, syn młynarza ze wsi Wierbka.

• 19 sierpnia 1763 Michał Gosławski z Bonowic.

• 25 sierpnia 1763 ks.Stanisław de Werbno Pawłowski, prepozyt żarnowicki, potem proboszcz w Obiechowie, członek III Zakonu św. Franciszka, wybudował kościół w Obiechowie, człowiek niezwykłej pobożności. [uzupełnienie: Zm. 26 sierpnia 1763, w wieku 63 lat. Źródło: Ks.Franciszek Navarra. Historya kościołów Michałowskiego i Obiechowskiego. Kraków. Gebethner i Spółka.1893

• 7 kwietnia 1765 Wojciech Sikorski,zakrystian kolegiaty pilickiej.

• 14 kwietnia 1765 Karol Niedźwiedzki,strażnik z Koziegłów.

• 26 maja 1765 Stefan Zakrzewski,chorąży lelowski,75 lat,z III Zakonu.

• 2 maja 1767 Anna ze Stockich Zieleńska,miecznikowa warszawska.

• 16 czerwca 1767 Joanna Tarnawska,chorążyna czernichowska.

• 16 września 1767 dziewczynka,córka Brzezińskiego,ekonoma [zarządcy] ogrodzienieckiego.

• 3 grudnia 1767 Kazimierz Jordan,starosta siemiechowski.

• 26 lutego 1768 dziecko dwuletnie Piaseckiego z Dzwonowic.

• 14 marca 1768 dwuletnia dziewczynka,córka Wawrzyńca Turskiego,kucharza w klasztorze.

• 21 kwietnia 1768 Barbara Spinkowa,podstolina kijowska,ze wsi Buk,parafia Gołcza,tercjarka franciszkańska.

• 7 kwietnia 1769 Gaspar Ortowski,posługujący w klasztorze,stróż nocny sadzawek ofiarowanych klasztorowi przez fundatorkę.

• 22 grudnia 1769 Marcjanna Dalowska,podkomorzyna sieradzka.

• 31 stycznia 1771 Józefa ze Straszewskich Kowalska,ze wsi Brzozówka,żona trybuna ziemskiego stężyckiego,za zgoda proboszcza ze Szreniawy.

• 27 lutego 1773 Katarzyna Piegłowska,przez lat około dwadzieścia leżała ciężko chora, członkini III Zakonu.

• 13 marca 1773 Justyna z Borzęckich Kalinowska, żona starosty lelowskiego i syndyka klasztoru pińczowskiego, członkini III Zakonu,szczególna dobrodziejka klasztoru.

• 26 kwietnia 1773 Jadwiga z Walewskich Walewska,żona starosty libertowskiego, żyła w małżeństwie około 7 lat, zmarła po porodzie, była w III Zakonie.

• 24 marca 1774 Tekla z Białeckich Piasecka,okrutnie zabita siekierą przez swego służącego.

• 10 maja 1774 Stanisław Węgierski, podkomorzy sądecki, dobrodziej klasztoru.

• 16 lutego 1775 Anna Katerlina [Katerla] chorążyna bracławska ze wsi Jeziorowice.

• 26 lutego 1775 Mikołaj Henrion przezwiskiem Clermont.

• 17 maja 1775 de Bętkowa Spinek,podstolina kijowska ze wsi Buk.

• 25 lutego 1776 Andrzej Lewicki,miecznik połocki,ze wsi Lgota.

• 27 maja 1776 Franciszka z Zakrzewskich Lisowska.

• 14 listopada 1776 Jadwiga Eminowiczowa.

• 18 listopada 1776 Józef Życzyński,podstoli Bracławski.

• 1777 Grabiański,podczaszy zakroczymski.

• 1777 Ignacy Wielogłowski.

• 19 lutego 1778 Barbara Wielogłowska, matka Ignacego.

• maj 1780 Elżbieta Przemyska,żona substytuta klasztoru.

• 6 czerwca 1780 Jan Stocki,lat 12,syn Józefa Stockiego z woj.krakowskiego.

• 31 października 1781 Konstancja Życińska,podstolina bracławska, wdowa,z domu Komornicka,ze wsi Kleszczowa, członkini III Zakonu.

• 10 maja 1783 Teresa Błażejowska, panna.

• 11 listopada 1784 Feliks Sośnicki,dziecko,syn Franciszka posługującego w kuchni.

• III 1785 Jakub chłop,[włościanin],pochowany z wdzięczności za półroczną posługę w klasztorze.

• 30 marca 1785 Konstancja Pękosławska,dziecko.

• 10 grudnia 1785 Walentyn Szpyrka,biedak.

• 4 lutego 1786 Joanna Wesslówna,córka kasztelanica warszawskiego,pochowana w krypcie fundatorów.

• 10 czerwca 1786 Kajetan Soszyński, koniuszy starosty lelowskiego.

• 4 sierpnia 1786 Jerzy Gromlewicz ,kuchmistrz.

• 19 marca 1786 Marianna Sośnicka,żona Franciszka, kiedyś pomagała w zakrystii i w kuchni klasztornej,

• 15 stycznia 1787 dziecko Sołtyków ze wsi Ligota,ochrzczone przez położną zaraz po urodzeniu.

• 10 marca 1788 Maciej Bleszyński ,syn burgrabiego sieradzkiego.

• 17 kwietnia 1788 Jadwiga,wdowa,uboga.

• 25 czerwca 1789 Franciszek Pakosławski, dziecko, syn Jacka i Marianny Pakosławskich z Przychód.

• 30 czerwca 1789 Leon, drugie dziecko Pakosławskich.

• 27 lipca 1789 Jerzy Leski z Łan Małych, pułkownik wojsk niemieckiego autoramentu.

• 4 lutego 1790 Marcjanna Grabiańska ze wsi Szyce.

• 21 lipca 1790 Joanna ,dziecko Pakosławskich ze wsi Dobra.

• 4 lutego 1791 Franciszka Łuszczykiewiczowa, panna.

• 16 kwietnia 1791 Marianna, dziecko, córka Franciszka, kucharza klasztoru.

• 27 maja 1791 Teodor Wessel, hrabia na Czerwinie i Pilczy,wojewoda łęczycki, podskarbi wielki koronny, kawaler Orła Białego.

• 10 września 1791 Elżbieta Ostaszewska.

• 8 lutego 1792 Magdalena Walter, dziecko, córka Alberta i Marianny.

• 6 października 1792 Teodora Wesslówna z Woli Libertowskiej,pochowana tam gdzie fundatorzy.

• 15 listopada 1791 Karol Kierz,lat 14 ,zmarł przysypany ziemią.

• 25 kwietnia 1793 Anna Florkowska,wdowa.

• 10 lipca 1793 Marianna Walterowa z ochrzczony dzieckiem.

• 31 sierpnia 1793 Ludwik Wessel ,dziecko 17-miesięczne.

• 2 października 1793 Franciszka Woźnicka.

• 30 listopada 1792 Helena Lewicka ze wsi Skarżyce.

• 1 lutego 1794 Józefa Sośnicka,dziecko kucharza klasztoru.

• 9 kwietnia 1794 Anna Szpyrczewska z Pilicy.

• 22 sierpnia 1794 dziecko Pawła Wróblewskiego.

• 27 września 1794 Baltazar Pusienski [?]

• 16 stycznia 1795 Tadeusz Pękosławski ,dziecko.

• 26 lutego 1795 Franciszek Feliks Dobrakowski,substytut klasztoru.

• 9 czerwca 1795 Józefa Kalinowska.

• 25 kwietnia 1795 Franciszek Sośnicki, przez 16 lat pracował wiernie w kuchni klasztornej.

• 9 sierpnia 1795 Gabriel Grzymski ze wsi Strzegowa, podsędek ziemski czchowski.

• 13 września 1795 Michał Wielogłowski ze wsi Czaniec,pułkownik wojsk koronnych.

[Teresa Chomętowska?]

• 5 stycznia 1796 Tekla z Kmitów Grabiańska ze wsi Zawada.

• 18 lutego 1796 Jerzy Nowakowski,wójt pilicki.

• 16 marca 1796 Barbara Łęska ze wsi Łany.

• 29 maja 1797 Michał Grabiański,starosta szycki.

• 15 lipca 1797 Alojzy Gralewski,uczony (nauczyciel) pilicki.

• 7 czerwca 1798 dziecko miesięczne.

• 12 września 1798 dziecko czteromiesięczne.

• 26 listopada 1798 Wawrzyniec Turski,niegdyś sługa p.Wessla.

• 1798 Salomea,dziecko,córka Antoniego Gogoczowskiego.

• 2 marca 1799 Zofia,dziecko Pakosławskich z Dobrej.

• 7 sierpnia 1799 Antoni Szczepański z Przychód.

• 16 listopada 1799 Hiacynta,dziecko,córka Tomasza Ciepielowskiego,biedaka posługującego w klasztorze.

• 27 lipca 1800 Marianna 16-miesięczne dziecko Józefa i Rozalii Łabędzkich.

• 16 listopada 1800 ks.Józef Hayrich,prepozyt kościoła kanoników regularnych od pokuty reguły św.Augustyna w Pilicy-Zarzeczu. Tercjarz franciszkański, l.77, kapłan 53. Pochowany tu na swoje życzenie, obok naszych braci.

• 22 maja 1802 Magdalena Korzeniowska kapitanowa niegdysiejszego wojska polskiego, dobrodziejka klasztoru stopnickiego.

• 20 czerwca 1802 Józef Spytkiewicz ,kowal, samotny,ok.50 lat.

• 5 września 1802 Julianna Skupieńska, wdowa,lat 60.

• 12 lutego 1803 Ludwika z Soszyński,lat 62,ze wsi Szypowice.

• 16 lipca 1803 kilkumiesięczne dziecko geometry Brzozowskiego.

• 21 lipca 1803 Elżbieta Korpalska.

• 24 lutego 1804 Johann von Praeising,pułkownik kirasjerów pruskich.

• listopad 1805 Honorat Józef Skowroński,mieszczanin pilicki.

• 2 stycznia 1806 Honorata Marianna Skowrońska,mieszczka,żona Honorata Skowrońskiego.

• 8 marca 1806 19- letni syn Gertrudy i Mikołaja Szewczyków ze Sławniowa.

• 12 marca 1806 Dymitr Wessel,bratanek fundatorki,pochowany w krypcie fundatorskiej.

• 21 marca 1806 Ewa z Szaniawskich Wesslowa z Woli Libertowskiej,żona Karola Wessla,pochowana w krypcie fundatorskiej.

• 19 maja 1807 Małgorzata Marianna z Kozłowskich Pękosławska,dobrodziejka klasztoru w Pilicy i w Gliwicach, pochowana w habicie tercjarskim.

• 25 lipca 1807 Jan Jastrząbek z Wierbki.

• 20 sierpnia 1807 Franciszek,dziecko Adama Klimkiewicza,kucharza klasztornego.

• 21 września 1807 Franciszek Solnicki,prawie stuletni starzec, ubogi mieszczanin pilicki.

• 2 października 1807 Józefa ,dziecko Adam i Elżbiety Klimkiewiczów, mieszczan pilickich posługujących w klasztorze.

• 27 marca 1808 Maciej Wichtowicz,niegdyś polski żołnierz

• 30 marca 1808 Agnieszka,dziecko 11-tygodniowe,córka Jakuba i Heleny Włodarskich, mieszczan pilickich.

• 24 kwietnia 1808 Gertruda Szewczykowa ze Sławniowa.

• 25 listopada 1808 chłopiec czteroletni,syn Tomasza i Elżbiety Czapliców.

• 7 marca 1809 Wawrzyniec Łodzicki,niegdyś żołnierz.

• 14 kwietnia 1809 Agnieszka Myszkowska,staruszka, uboga wdowa.

• 26 lutego 1810 Barbara Zdzieblińska,wdowa, mieszczka pilicka.

• 11 kwietnia 1810 Katarzyna Dziedzieżka ze wsi Ciszówka.

• 8 marca 1811 Józef,dziecko prawie trzyletnie Karola i Małgorzaty [z Gostkowskich] Wesslów z Woli Libertowskiej. Pochowane w krypcie fundatorskiej.

• 8 marca 1811 Antoni,dziecko półtoraroczne Antoniego i Balbiny z Grudzińskich.

• 29 kwietnia 1811 córka bezimienna Karola i Matyldy Wesslów z Woli Libertowskiej. Pochowana w krypcie fundatorskiej.

• 5 kwietnia 1813 Justyna Bronicka.

• 18 kwietnia 1814 Franciszek Wałek z Dzwonowic,tercjarz.

• 13 maja 1814 Franciszek Fidyk przez wiele lat ogrodnik klasztoru.

• 14 lutego 1816 Tekla z Grodzickich Karasiowa z Udorza.

• 15 lutego 1822 Tomasz Czechowski.

• 1 kwietnia 1826 Karol Wessel,hrabia ,starosta libertowski,dobrodziej klasztoru, z Woli Libertowskiej,syn Teodora Wessla.

• 6 lutego 1829 Izabela z Błeszyńskich Grabiańska z Biskupic.

• 15 maja 1829 Urszula Brzyska l.71.

• 28 maja 1829 Nepomucena Stojowska, 15 lat,córka Jana i Karoliny Stojowskich z Pradeł, na pogrzebie było 23 kapłanów.

• 7 października 1829 Franciszek Berger,słynny lekarz dobrodziej klasztoru.

• 5 listopada 1833 Eliasz Wessel ,lat 21, syn Karola i Matyldy Wesslów z Woli Libertowskiej.

• 22 października 1838 Mateusz Depczyński,profesor szkoły w Pilicy.

• 31 stycznia 1850 Franciszka z Wesslów Witkowska ze wsi Zabrodzie,córka Karola,pochowana w krypcie fundatorów.

• 6lipca 1858 Matylda z Gostkowskich Wesslowa,żona Karola,

• 1865 Tekla z Michalskich Gruszczyńska.

• 1870 Franciszek Gruszczyński,syn Antoniego, mąż Tekli.

• 6 lutego 1890 Franciszek Gruszczyński,syn Franciszka.

• 6 grudnia 1890 Maria Rozalia Brygida z Jurkowskich Gruszczyńska,żona Franciszka.

• 17 lipca 1930 Stanisław Florian Gruszczyński,ostatni syndyk klasztoru.

Listę osób pochowanych w podziemiach klasztoru opracował o.Wacław Michalczyk.

 

 

 

 

 

 

 

Zamieszczoną wyżej listę osób świeckich pochowanych w podziemiach kościoła i klasztoru oo.franciszkanów w Pilicy -Biskupicach sporządził o. Wacław Michalczyk, gwardian w latach 2002-2012, bazując na zapisach w klasztornych dokumentach. To wspaniały przykład na to, że wobec śmierci wszyscy jesteśmy równi,. Są na niej osoby „proste” -jest Helena Ksiąszkowa, uboga, całe lata siedziała pod naszym kościołem i służąc mu. Jest Jakub chłop, pochowany w 1785 r. z wdzięczności za półroczną posługę w klasztorze czy też Walentyn Szpyrka, biedak. Są na niej też ciekawe, niemal zapomniane postacie, które chcę Wam przybliżyć. W podziemiach spoczęli między innymi:

1. 21 stycznia 1750 [podane daty to daty pochówów a nie śmierci]. Krzysztof Tomnicki. Burgrabia krakowski. Dobrodziej pilickiego klasztoru. W koronice imbramowickiego klasztoru norbertanek, w latach 1725 i 1727, występuje Krzysztof Tomicki z Sulisławic (koło Olkusza). W pierwszą sobotę po święcie św. Piotra 1732 roku Krzysztof Tomicki zapisał na Sulisławicach 1000 złp na rzecz kościoła w Kossowie, w powiecie włoszczowskim, w gminie Radków. Był to wówczas kosciół pw. Wszystkich Świętych. Był to prawdopodobnie pierwotny, niezachowany, kościół drewniany, sprofanowany w okresie reformacji przez dziedzica rzeszowskiego. Nowy, murowany został konsekrowany w roku 1766. W 1759 roku burgrabią zamku krakowskiego był Józef  Tomicki.

2. 1755. Konstancja z Ostrowskich Młodzianowska. Dziedziczka Nakła [koło Szczekocin] i Szyc [obecnie w gminie Pilica]. Urodziła się około 1710 r. Była żoną Stanisława Kostki Młodzianowskiego, chorążego znaku pancernego u marszałka wielkiego koronnego F. Bielińskiego. Stanisław Kostka był synem Stanisława (zm. w 1717 r.) i Aleksandry Czyżowskiej. Dzierżawił Szyce, Sierbowice, Szypowice i Dzwonowice.

3. 22 września 1755. Mikołaj Strzała. Podstoli malborski. Był w III Zakonie. 9 października 1727 był świadkiem na ślubie starosty oświęcimskiego Adama Małachowskiego z Małachowa, zawartym w krakowskim kościele Mariackim z Anną Rosnowską.

4. 19 kwietnia 1758. Zofia Joanna z Grabiańskich Piasecka z Niegowonic. Dobrodziejka pilickiego klasztoru. Urodzona w Winownie z Wielmożnych Antoniego i Anny z Majeckich małżonków Grabiańskich i ochrzczona w parafii Koziegłówki 27 maja w 1732 roku. W czasie choroby przyjęła habit III Zakonu. W Chechle, w 1754 roku, poślubiła Antoniego Piaseckiego. Z małżeństwa tego w parafii Chechło zostały ochrzczone dzieci: w 1755 roku Magdalena Anna i w 1757 roku Marianna Franciszka.

5. 24 kwietnia 1759. Barbara Chomentowska. Żona Mikołaja Chomentowskiego, skarbnika sandomierskiego. Dobrodziejka klasztoru. W 1746 r. (1755?) Mikołaj Chomentowski, skarbnik sandomierski ofiarował klasztorowi obraz olejny malowany na płótnie, Chrystus dźwigającego krzyż. Obraz ten rodzina Chomentowskich przechowywała od pokoleń. W1784 r. Zefiryn (lub Serafin) Michalski gwardian pilicki od 5 lipca 1787 do roku 1788, przeniósł do kościoła ten obraz, który dotychczas wisiał w ołtarzyku na korytarzu, na wprost zakrystii i umieścił go w ołtarzu Najświętszego Imienia Jezus.

6. 10 październik 1760. Wojciech Wessel. Ojciec podskarbiego Królestwa Polskiego i dziedzica pilickiego, kasztelan warszawski. 

7. 28 stycznia 1761. ks. Kazimierz Lachowicz. Właściwie: Jan Kanty Kazimierz Lachowicz. Pochodził ze szlachty. Urodził się w Mrzygłodzie w roku 1708 r. Wyświęcony został w 1736 r. Proboszczem w Kroczycach został w 1737 r. W tym samym roku został kanonikiem pilickim. Za ks. Lachowicza został wybudowany w Kroczycach domek nazwany organena przeznaczony dla organisty. Był w 1745r. dziekanem lelowskim. W kościele w Kroczycach znajduje się kielich z napisem Hic calix expensis M.C.Lachowicz loci praelati comparatus An. D. 1758 oretur pro ipso. W 1746 r. został poroboszczem w Mrzygłodzie gdzie 14 listopada 1746 r. urządził uroczyste pochowanie kości wyjętych z grobów kościelnych. W tym samym roku rozpoczął prowadzenie Księgi Zmarłych i Księgi małżeństw. Dokończył dostawioną do ściany północnej kościoła, murowaną kaplicę Matki Bożej Różańcowej, której budowę rozpoczął ks.Węgrzynkowski. W jej ołtarzu w 1747 r. umieścił obraz Matki Bożej Różańcowej. Nabył barokową monstrancję: Nad słońcem Bóg Ojciec, na szczycie większa korona, trzon tworzy Wniebowzięta. Napis: „Expensis M. C. Lachowicz loci praelati 1758 O retur proipso. Na podstawie wypukłorzeźby św. Jozefata, Kazimierza, Florjana, Stanisława Kostki. Ufundował portatyle ¹, chór, organy, ławki, relikwiarze, korony dla obrazu MBR i sygnaturkę (w roku 1700). Z jego fundacji przy parafii mieli pracować dwaj wikariusze, stały nauczyciel, organista, zaś co pięć lat miały odbywać się misje. 11 stycznia 1761 r. w Kroczycach o. Jakób Włodarski superior domu Stradomskiego Congr.Misionum odebrał z rąk ks. Lachowicza 1000 zł na fundację misji we Mrzygłodzie. Ks.Lachowicz dokonał w 1761 r. zapisu 6000 zł. na kształcenie kleryka z Mrzygłodu. Urządził wprowadzenie relikwii świętych, sprowadził misjonarzy w 1760 r. Mansjonarz co sobotę, z wyjątkiem przypadadających uroczystości, miał śpiewać mszę de Beata za dusze fundatora. -ks. Kazimierza Lachowicza. Powołał bractwo Różańca świętego. Z jego zapisu Bractwo to miało swego dobrze uposażonego promotora, który wraz z ludem i dziatwą szkolną śpiewał różaniec. Zostawił różne legaty na cele kościelne. Wybudował kaplicę na cmentarzu, postawił dwie figury św. Jana Nepomucena, wyremontował stary kościółek Wszystkich Świętych na Pasterniku. Nabył plac na Pasterniku, gdzie postawił zabudowania gospodarcze. Był doktorem filozofii. Jego portret, w tak zw. doktoratce pod szyją, znajduje się w mrzygłodzkiej zakrystii. Miastu darował pole, które zwano Lachowień. Był dziekanem kolegiaty pilickiej. W roku 1755 zapisał 4000 zł na Drogini, na kształcenie kleryka z pilickiego kościoła. 28 stycznia 1761został pochowany w pilickim kościele oo. reformatów.

8. 22 grudnia 1761.Marcin Walewski z Pełczy herbu Colonna (Kolumna). Urodził się w roku 1700, jako syn Franciszka Walewskiego i Felicji z Finków. Zaczynał karierę urzędniczą od skarbnikostwa piotrkowskiego, które trzymał w latach 1726-1734. Następnie przeszedł o kilka szczebli wyżej, na podczaszostwo piotrkowskie które dzierżył wlatach1734-1737. W 1735 roku, jako marszałek województwa sieradzkiego, podpisał uchwałę Rady Generalnej konfederacji warszawskiej.W latach 1737 -1750był stolnikiem sieradzkim a w 1750 r. wybrano go na sejmiku podkomorzym sieradzkim, jednak część szlachty oprotestowała ten wybór ze względu na zbyt wczesną porę (przed wschodem słońca), co jednak nie przeszkodziło w otrzymaniu nominacji. Podkomorzym był do śmierci. Walewski żenił się dwukrotnie. Jego pierwszą żoną, poślubioną w roku 1736, w Minodze, była Magdalena Antonina z Szembeków ze Słupowa herbu własnego, wdowa po Pisarzewskim ze Słupowa, z którą miał trzech synów: Józefa, [ok.1737-1807] podczaszego krakowskiego; Michała[ur.1735-zm.1806]- starostę bocheńskiego,członka Sejmu Wielkiego, kawalera orderów Orła Białego i św.Stanisława, marszałka regionalnego Konfederacji Targowickiej (1792), senatora IRP (1784-1792), starostęwielickiego i wojewody sieradzkiego (1784-1792). Pierwsza żona Michała, Jadwiga z Walewskich Walewska, która zmarła po porodzie, 26 kwietnia 1773 została pochowana w Pilicy. Kolejny syn –Romuald [ok.1738-1812]był konsyliarzem Rady Nieustajacej. Michał miał również córkę -Annę Ludwikę, zamężną za Adamem Śląskim, pułkownikiem wojsk koronnych, zmarłą w sędziwym wieku, w 1832 r.Drugą żona Marcina [ślub ok. 1740] była Marcjanna z Romerów z Wierzbicy, herbu Grzymała [ur. ok. 1720-zm. po 1761], za sprawą której uzyskał dobra w województwie krakowskim. Z tego związku narodzili się: Franciszek [1745-1813]; Kacper [1750-1806] ²-członek Sejmu Wielkiego, Adam [1750-1831]-brygadier wojska koronnego;Justyna, Marianna i Paulina. Michał Walewski zmarł14 grudnia 1761 r.

9. 25 [lub 26] sierpnia 1763. Ks. Stanisław de Werbno Pawłowski. Urodzony w 1710 w Trzcinicy, w ziemi wieluńskiej. Człowiek niezwykłej pobożności. Dr świętej teologii. Wyświęcony został 19 grudnia 1739 r. W latach 1751/52 był proboszczem w Przegini w parafii Nativitas s. Joannis Baptistae et s. Nicolaus Ep. Prepozyt w Łanach, prepozyt żarnowicki, potem proboszcz w Obiechowie gdzie w latach 1760-63 wybudował kościół, który ufundowała Katarzyna z Lubrańca z Dąmbskich Mieroszewska, wdowa po Kazimierzu Felicjanie Mieroszewskim.

10. 3 grudnia 1767. Kazimierz Jordan. Urodził się ok. 1700 r. Był synem Władysława Jordana z Myślenic herbu Trąby (ur. ok.1670 -zm.1718) i Katarzyny Męcińskiej z Kurozwęk herbu Poraj (ur. ok.1690 -zm.1755). Był podczaszym krakowskim (1728-1747), starostą siemichowskim (wymieniony z tym tytułem w latach 1750, 1761, 1764), stolnikiem podolskim, porucznikem znaku pancernego (1746), pułkownikiem i dziedzicem Szalowy. Ożenił się z Marią z Wiatrowic Wiktor. Ze związku tego urodził się syn -Tadeusz (ok.1730) i sześć córek: Katarzyna (po 1730-1808); Salomeę(ur. po 1730)); Anastazja (ur.po 1730); Aniela (ok.1740-1812); Zuzanna (ur. ok. 1740. Drugim mężem Zuzanny był generał Konstanty Gostkowski, z którym miała córkę Matyldę, żonę Karola Wessla. Matylda i Karol również pochowani są w pilickim klasztorze); Konstancja. Drugą żoną Kazimierza Jordana była Marianna Korwin-Krasińska z Krasnego h. Ślepowron, z którą miał córkę Teklę (ur.1740). Z trzecią żoną miał syna. Kazimierz Jordan zmarł w roku 1767.

11. 13 marca 1773. Justyna z Borzęckich Kalinowska. Członkini III Zakonu, szczególna dobrodziejka pilickiego klasztoru.Urodziła się w roku 1710 (lub w 1730). Była córką Franciszka Borzęckiego herbu Półkozic, (podstoli wielki litewski w 1732 roku, starosta żydaczowski w latach 1730-1740, skarbnik lwowski w latach 1724-1730) i Ludwiki Marianny z Pociejów (ur.1690). Dziadkami Ludwiki ze strony matki byli Ludwik Konstanty Pociej i Emerencjanna Warszycka (ślub z Pociejem ok.1710. Po jego śmierci poślubiła hrabiego Montmorency). Braćmi Justyny byli: Antoni, Aleksander Maciej i Ludwik Stanisław. Poślubiła Ignacego na Wielkiej Kamionce Kalinowskiego herbu Kalinowa (ur.1720-zm.1782). Ze związku tego urodzili się: Seweryn Ksawery (1759-?); Antonina Walewska; Justyna (1750-1809); Agnieszka; Franciszka Olszewska; Józefa i syn Ludwik Bartłomiej. Ignacy był cześnikiem halickim (1746), członkiem Stanów Galicyjskich, starostą dobrahostowskim (1765), syndykiem klasztoru pińczowskiego i starostą lelowskim (1765). Justyna, wspólnie z mężem, nabyła to starostwo od Łubieńskiej. W 1773 r. Ignacy, po śmierci Justyny, w imieniu swoim i dzieci, zawarł układ z Borzęckim, podstolim koronnym, o spadek po wspomnianej wyżej Emerencjannie z Warszyckich, babce Borzęckiego, a prababce Kalinowskich.

12. 26 kwietnia 1773. Jadwiga z Walewskich Walewska. Była córką Józefa Walewskiego z Walewic herbu Pierzchała, kasztelana łęczyckiego (ur.1720-zm. 3 stycznia 1763) i Ludwiki Colonna-Walewskiej. Była pierwszą żoną Michała Walewskiego z Walewic herbu Kolumna (ur. 1735). Ślub zawarli w roku 1762 w Bielawach. Z tego związku urodzili się: Teodora, po mężu Jabłonowska (?-1826) i Wojciech. W 1764 roku Michał Walewski był elektorem Stanisława Augusta Poniatowskiego z województwa łęczyckiego i posłem łęczyckim na sejm elekcyjny. Był I marszałkiem konfederacji barskiej województwa krakowskiego (1771 r.). W roku 1773 Jadwiga zmarła po porodzie. Była w III zakonie. Michał Walewski był podkomorzym krakowskim w latach 1776–1785 i posłem na sejm 1776 roku z województwa krakowskiego. W wyniku rozgrywek między stronnictwami nie został dopuszczony do udziału w obradach.W 1778 r. otrzymał order św. Stanisława, Drugą jego żoną została Ksawera Marianna Jadwiga Turno herbu Kotwice (1750-?), z którą miał córki: Teresę, zamężną Bierzyńską (ok. 1776-1856); Karolinę Teresę Tatianę (1778-1846), zamężna z hrabią Aleksandrem Chodkiewiczem, a następnie z księciem Aleksandrem S. Golicynem (1789–1858); Synami Michała i Ksawery byli: Józef (1780-1813) i Hieronim Jerzy (ok.1780). Od 1779 roku Michał Walewski był szambelanem królewskim, a w nastepnym roku był posłem na sejm z województwa krakowskiego. W latach 1784-1792 był senatorem I RP a wojewodą sieradzkim w latach 1785–1792. W 1785 roku został odznaczony Orderem Orła Białego. W czasie Sejmu Czteroletniego (1788–1792) wysunął projekt rozbudowy polskiej armii do 100 000 żołnierzy. Rotmistrzem kawalerii narodowej był w 1789 roku. W 1790 poślubił Szczęsną Feliksę Feliciatas Kokoszka-Michałowską z Michałowa, herbu Jasieńczyk (ur.1770 -zm.19 marca 1844 we Włoszczowej), wdowę po Marcinie Slaskim, damę Orderu Krzyża Gwiaździstego. (Jej bratankiem był wybitny malarz Piotr Michałowski). W 1792 Michał Walewski został marszałkiem regionalnymi konsyliarzem konfederacji generalnej koronnej (targowickiej). Figurował na stworzonej w 1792 r. przez posła rosyjskiego Jakowa Bułhakowa, liście posłów i senatorów, na których Rosjanie mogą liczyć przy rekonfederacji i obaleniu dzieła 3 Maja. W 1793 r. Michał został odznaczony pruskim Orderem Orła Czerwonego. Był również starostą bocheńskim, wielicki i libertowskim. W roku 1798 rozwiódł się ze Szczęsną Feliksą, która następnie poślubiła Ignacego Juliana hr. Komorowskiego h. Korczak.Ciekawa to postać: stanął konsekwentnie po stronie rządu, popierając przedstawione sejmowi projekty, m. in. projekt prawa małżeńskiego, ostro zwalczany przez opozycję i kler […] Artykuł >>> rzuca nieco światła na temat przyczyny rozwodu ...albo jeszcze bardziej ją zaciemnia. Michał Walewski zmarł w roku 1806.

13. 24 marca 1774. Tekla z Białeckich Piasecka. Zabita siekierą przez swego służącego.

14. 18 listopada 1776. Józef Życzyński, podstoli bracławski.

15. 4 lutego 1786. Joanna Wesslówna, córka kasztelanica warszawskiego, pochowana w krypcie fundatorów. Jej ojciec -Bartłomiej Józef Wessel, kasztelnic warszawski, syn Wojciecha Wessla z jego pierwszego małżeństwa z Parysówną, zmarł w 1781. Pochowany został w warszawskim kościele NMP na Nowym Mieście.Ze świeckich zaś osób spoczął w kościele Panny Maryi[…] synowiec [bratanek]ostatniej z królewicowych rodziny Sobieskich, Bartłomiej Józef Wessel, kawaler maltański, kasztelanie warszawski, który w dziele wydanem po łacinie w Amsterdamie dzielnie zbijał błędy niedowiarków encyklopedystowskich. Umarł ten Wessel 3 lipca 1781 r.

16. 27 lipca 1789. Jerzy Antoni Łęski. Syn Wojciecha i Magdaleny Kańgówskiej. Pułkownik wojsk koronnych (w regimencie dragonii Wielopolskiego, niemieckiego autoramentu). Posiadał prawem emfiteutycznym ¹, na lat 50, wybraniectwo ² Małe Łany. W 1749 poślubił Barbarę Łukawską. Odnotowany został w klasztornych w dokumentach jako Jerzy Leski z Łan Małych, pułkownik wojsk niemieckiego autoramentu. 16 marca 1796 spoczęła obok niego jego małżonka -Barbara Łęska ze wsi Łany.

    Synami Jerzego i Barbary byli:

    Józef Franciszek Stanisław, urodzony 7 września 1760 r. w Łanach Małych (gm.Żarnowiec), brygadier korpusu szlacheckiego kadetów, major wojska polskiego, profesor astronomii w Akademii Krakowskiej, dyrektor obserwatorium, oraz członek czynny Towarzystwa Przyjaciół Nauk w Królestwie Polskim. Wykonywał akwaforty i malował portrety miniaturowe, ilustrował książki i kopiował obrazy, tworzył kompozycje historyczne i alegoryczne. Miał za żonę Karolinę Hube. Zmarł 13 lipca 1825 r.

    Teodor, kapitan wojsk Polskich, dziedzic dóbr Swojczany, w roku 1795 pojął za żonę Teresę Sikorską. W 1850 zadłużony majątek Dąbrowica dzierżwiony przez Łuczyckich  przeszedł na własność skarbu państwa i został oddany w dzierżawę Teodorowi Łęskiemu.

    1 wieloletnia, dziedziczna i zbywalna dzierżawa gruntu

    2 Posiadłość królewska, z której powoływano chłopów do piechoty wybranieckiej. Dobra lenne, obowiązane do dawania rekruta.

17. 27 maja 1791. Teodor Wessel, hrabia na Czerwinie i Pilczy, wojewoda łęczycki, podskarbi wielki koronny, kawaler Orła Białego. 

18. 13 września 1795. Michał Wielogłowski ze wsi Czaniec, pułkownik wojsk koronnych. Urodził się prawdopodobnie w roku 1730, jako syn cześnika mielnickiego. Towarzysz chorągwi pancernej, chorąży znaku husarskiego w 1752 r. starosta lubaczowski, elektor Stanisława Augusta w 1764 r. jako delegat województwa krakowskiego, burgrabia zamkowy krakowski w 1765 r. pułkownik kawaleryi narodowej 1785, 1787 r. Dziedzic Gosprzydowy (pow. brzeski, gm. Gnojnik), która w rękach tej rodziny była od średniowiecza do 1798 kiedy Barbara Wielogłowska sprzedała swój majatek Janowi Komarowi. Właściciel Czańca (pow.bielski, gmina Porąbka). Właściciel wsi Przełaj w gminie Sędziszów, którą Wielogłowscy przejęli od Płazów. W końcu XVIII wieku (po śmierci Wielogłowskiego?) Przełaj przechodzi do rąk Tadeusza Lisickiego. Trzykrotnie żonaty. Z pierwszego małżeństwa miał syna i córkę.

19. 5 stycznia 1796. Tekla Apolonia Grabiańska. Urodziła się 11 lutego 1766. Wyszła za mąż za Wojciecha Grabiańskiego z Niegowonic (ur. ok.1747, syn Antoniego i Anny z Majeckich), urzędnika skarbowego w Żarkach, dziedzica dóbr wsi Niegowonice. Wojciech i Tekla mieszkali w dworze w Niegowonicach do około 1795 roku, a następnie w Zawadzie gdzie 2 stycznia 1796 zmarła Tekla. Dzieci Wojciecha i Tekli: Felicjan Józef Wojciech (ur.17 lutego 1780 roku); Hieronim (ochrzczony 9 listopada  1781 roku, zmarł 5 sierpnia 1785 roku); Antoni Jan z Padwy (urodzony 16 czerwca 1785 roku; w 1843 r. był legitymowanyze szlachectwa w Królestwie Polskim); Kajetan Dominik Emanuel (urodzony 4 sierpnia 1793 r.).

20. 16 marca 1796. Barbara Łęska. Żona Jerzego Antoniego (zob.poz.16).

21. 29 maja 1797. Michał Grabiański, starosta szycki. Urodził się około 1730 r. w Niegowonicach. 26 lipca 1753 poślubił w Wojkowicach Mariannę Gutowską, córkę Walentego i Anny. Ze związku tego ok.1755 r. urodził się: Ignacy Grabiański. Wiadomo, że w roku 1761, dzięki pożyczce udzielonej przez kustosza pilickiego ks. Górskiego, który pożyczył 370 czerwonych złotych pod zastaw Szypowic, Teodor Wessel spłacił poddzierżawcę  (posesora arendownego) starostwa szyckiego -Dzwonowic Sierbowic i Siamoszyc- Bogusława Nieszkowskiego trzymającego te wsie w zastawie za pożyczkę i mógł wydzierżawić je kolejnemu pożyczkodawcy. Został nim Michał Grabiański, który dzierżawił Tenutę Szyce, Sierbowice, Dzwonowice i młyn w Samoszycach, znajdującą sięw dożywotnim posiadaniu Teodora Wessla. W 1773 r. syn Michała -Ignacy Grabiański, został przyjęty na Uniwersytet Jagielloński. W 1774 r. Teodor Wessel wydzierżawił Michałowi Grabiańskiemu Siamoszyce, a w 1775r. -jako zastaw za pożyczkę -Szypowice. 29 grudnia 1780 r. w kronice klasztornej odnotowano, że: za modlitwą zakonników i rodziców - Tekla Grabiańska, córka Michała ze Szyc, ciężko i niebezpiecznie chora, uzdrowiona została dzięki modlitwie w pilickim klasztorze pod obrazem Chrystus dźwigający krzyż. W 1786 r. Ignacy Grabiański, syn Michała, był wraz z ojcem posesorem arendownym (poddzierżawcą) starostwa szyckiego. W latach 1786-1787 jako dzierżawca Sierbowic wymieniany jest Michał Grabiański, cześnik owrucki, cześnik latyczowski. W 1788 kończy się dzierżawa Siamoszyc przez Grabiańskich. W ciągu kilku następnych lat trwa zamieszanie w prawach własności starostwa szyckiego.W roku 1789: Tenuta Szyce, Sierbowice, Dzwonowice i młyn w Samoszycach W posesyi JW Teodora Wessla ekspodskarbiego wielkiego koronnego, Orderu Orła Białego kawalera, dożywotniej, zaś w dzierżawnej posesyi ur. Michała Grabiańskiego, której złożywszy przywilej, czyli konsens w r. 1760 do ustąpienia prawa W.Młodzianowskiego i przysięgi ekstrakt przez wspomnianego JW Teodora Wessla przed księgami ziemskimi lelowskimi stosownej z prawem, dnia 16 lipca roku niniejszego wykonanej…Tymczasem z roku 1787 r. pochodzi informacja, że Michał Grabiański, cześnik latyczowski, wydzierżawił prawa do dóbr Szyce od świeżo nobilitowanegoChristiana Wilhelma Zugehoera, rezydenta księcia kurlandzkiego, sekretarza kanclerza koronnego. Znając zawiłości finansowych interesów Teodora Wessla taka rozbieżność nie powinna dziwić. Według spisu z 10 października 1790 r. Michał Grabiański trzymał wówczas, jako zastaw za długi, starostwo szyckie w skład którego wchodziły miejscowości: Szyce, Dzwonowice, Sierbowice i Szypowice. W spisie z 1791 r. Michał Grabiański, cześnik owrucki,wymieniony jest jako posesor-dzierżawca dworu w Szycach. Wraz z nim zamieszkują tam: syn Józef i córki: Agnieszka, Antonina i Katarzyna. Ok.1791 r. w Szycach urodził się Leon Grabiański. W 1791 w dworze w Dzwonowicach mieszka, dzierżawiący tę wieś, syn Michała -Ignacy Grabiański z żoną Teklą z Bronickich i z córką Marianną. W roku 1777 w pilickim klasztorze został pochowany Grabiański, (ur.1711?) podczaszy zakroczymski. 4 lutego 1790 r.została pochowana w pilickim klasztorze Marcjanna Grabiańska ze wsi Szyce. Nie udało mi się ustalić powiązań rodzinnych z Michałem Grabiańskim.

22. 16 listopada 1800. ks. Marek Józef Hayrich, [Haynrich, Hainrich, Heynrich, Henning]. Syn Krzysztofa. Urodził się 4 lutego 1724 r.W 1744 r. złożył profesję zakonną. 17 września 1746 r. otrzymał święcenia diakonatu a 23 grudnia 1747 r. -prezbiteratu. W 1782 r. przebywał w klasztorze kanoników regularnych od pokuty reguły św.Augustyna w Pilicy, na Zarzeczu, a w roku 1791 był tu przeorem. W latach 1792-95 był przeorem u św. Marka w Krakowie oraz komisarzem generalnym zakonu. Tercjarz franciszkański. Zmarł 16 listopada 1800 r. Pochowany tu na swoje życzenie, obok naszych braci. Tablica pamiątkowa z lacińskim napisem w kruchcie.

23. 12 marca 1806. Dymitr Wessel,bratanek fundatorki, Marii z Wesslów Sobieskiej, pochowany w krypcie fundatorskiej.
    

24. 21 marca 1806. Ewa z Szaniawskich Wesslowa. Pochowana w krypcie fundatorskiej. W dokumentach pojawia się jako: Szeniawska, Szaniawska i Sieniawska. Jej ojcem był Filip Neriusz Nereusz Szaniawski herbu Junosza, (1727-1782), starosta kąkolownicki, starosta bolesławski (1777 r), poseł na sejmy, przemysłowiec. W 1770 został kawalerem Orderu św. Stanisława. Według Herbarza Kaspra Niesieckiego był również kawalerem Orderu Orła Białego. Od grudnia 1744 był żonaty z Ludwiką Załuską, starościanką rawską (ur. ok.1720- zm. 21 sierpnia 1797). Para doczekała się czterech córek i sześciu synów. Spośród rodzeństwa Ewy wyróżnił się brat -Józef (zm. 1809), od 7 czerwca 1769 koadiutor opactwa wąchockiego, następnie opat wąchocki, prałat kapituły krakowskiej i radca konsystorza krakowskiego, kawaler orderu św Stanisława. Nie wiadomo kiedy, ani w którym kościele, odbył się ślub Ewy z Szaniawskich z Karolem Wesslem. Zamieszkali w Woli Libertowskiej. Najwcześniejsza wzmianka o niej jako o małżonce Karola pochodzi z 2 września 1795 r., kiedy przed chlińskim proboszczem, z Józefem Ostaszewskim, podawała do chrztu Józefa Karola Narkiewicza, potomka wójta chlińskiego. Niewiele więcej o niej wiadomo. Zmarła 17 marca 1806, mając 36 lat i nie pozostawiając potomstwa.

25. 1 kwietnia 1826. Karol Wessel, hrabia, starosta libertowski, dobrodziej klasztoru, z Woli Libertowskiej, syn Teodora Wessla.

26. 6 lutego 1829. Izabela z Błeszyńskich Grabiańska. Urodziła sięw roku 1802, była córką Jana Błeszyńskiego i Teresa Bortoń. W 1819 r. poślubiła Hipolita Grabiańskiego, który nieco wcześniej rozwiódł się z Heleną z Kmitów, z którą miał syna Wiktora. W 1819 urodził się im syn -Jan Feliks Grabiański. Pomiędzy 11 listopada 1819 a 3 sierpnia 1821 w ręce Hipolita i Izabeli z Błeszyńskich przeszła Kleszczowa. 3 czerwca 1823 r. Hipolit jako Dziedzic Dóbr Rodak Wsi Possesor Wsi Kleszczowa i Izabela stali się szczęśliwymi rodzicami Florentyny Konstancji Antoniny. Prawdopodobnie w roku 1824 dla Hipolita i Izabeli Grabiańskich skończyła się arenda Kleszczowej. W tym samym roku mieszkają już we własnym dworku w Biskupicach, na Bergerówce, pod numerem ósmym. Była to prawdopodobnie transakcja wewnątrz rodziny bowiem w 1802 r. Michał Grabiański, cześnik żytomierski, nabył folwark Bergerówka na licytacji. Tu 17 grudnia 1824 r. urodziła się córka Hipolita i Izabeli, czworga imion: Karolina Ewa Teresa Jadwiga, która zmarła 26 maja 1825 r. Izabela z Błeszyńskich zmarła 3 lutego 1829 r.

27. 7 października 1829. Franciszek Berger, słynny lekarz, dobrodziej klasztoru. W 1810 roku Teresa z Potockich do związku z Wojciechem Ostrowskiego z Radoszewnicy pod Koniecpolem wnosi, jako posag, folwark Podlesie, który został następnie przekazany Franciszkowi Bergerowi, w zamian za bezpłatne leczenie chłopów i mieszczan z dóbr Koniecpolskich. W 1825 roku Berger: Czując coraz bardziej nadwątlone siły, przymuszonym się bydź widzę reszte dni swoich wypoczynkowi poświęcić a tym samym usunąc się od tych prac i trudów podróżnych które są nie oddzielne dla każdego doktora na prowincyi mieszkającego. Miło mi było przez lat trzydzieści w całej tuteyszej i dalszej okolicy, dopełniać chętnie każdego wezwania, tym więc przykrzej mi teraz przychodzi przez pisma publiczne (dla nie narażenia nikogo na zawód) zawiadomić wszystkich Obywateli którzy mię zaufaniem swoim zaszczycać raczyli, iż dla przyczyn powyższych, trudnić się leczeniem za obrębem mojego mieszkania zupełnie odtąd przestaję; nie odmawiając przecież nikomu w mym własnym domu, rady i przepisów, gdy tego żądać będzie. mieszkać bowiem ciągle będę w wsi mey dziedzicznej Podlesie, położonej między Lelowem a Koniecpolem w Obwodzie Krakowskim -Podlesie 1 Grudnia 1825 r. Franciszek Berger. Doktor Medycyny i Chirurgii. Od 1829 był lekarzem miejskim w Pilicy. W testamencie zapisał datek na rzecz pilickiego klasztoru oo.reformatów, gdzie 7 października 1829 został pochowany. W 1832 r. zapis na rzecz franciszkanów uprawomocnił się: 5 listopada 1832: Kommissya Rządowa Sprawiedliwości Ogłasza: iż Rada Administracyjna Postanowieniem na dniu 4/16 Października r. b. wydanem, zapis summy złp. 200 corocznie przez lat 20 dla OO. Reformatów w Pilicy, testamentem przez niegdy Franciszka Bergera, na dniu 20 Września 1829 r. urzędownie zeznanym uczyniony, stosownie do art. 910 Kod. Cyw. z zachowaniem praw osób trzecich zatwierdziła. w Warszawie dnia 3o Października 1832 r. Z polecenia Dyrektora Głównego Prezyduiącego w Kommis. Rządowey Sprawiedliwości Sekretarz Jeneralny. Referendarz Stanu Borakowski.

28. 31 stycznia 1850. Franciszka Filipina Petronela z Wesslów Witkowska. Córka Karola Wessla i jego trzeciej żony - Matyldy Mechtyldy Gostkowskiej [zob. poz. 26].Urodziła się 23 maja 1818 r. 25 maja otrzymała chrzest z wody, dopełniony 31 maja sakramentem, udzielonym w kościele w Żarnowcu. 25 sierpnia 1842 r. poślubiła czterdziestoletniego Tomasza Baruth Witkowskiego z Rudołtowic, herbu Nowina, Naddzierżawcę Ekonomii Żarnowieckiey, zamieszkałego na przedmieściu Zabrodzie, gdzie Franciszka zmarła.

29. 6 lipca 1858. Matylda z Gostkowskich Wesslowa, Urodziła się w roku 1770 jako córka generała wojsk polskich Konstantego Gostkowskiego h. Gozdawa (1730-1790) i Zuzannyz Jordanów herbu Trąby. Żona Karola Wessla, z którym miała dzieci: Konstancję, żonę Walerego Wielogłowskiego, posła na Sejm Krajowy Galicji; Michała (1819-1893), żonatego z Rachelą Karęga i Joannę, żonę hrabiego Godeffroy. Matylda zmarła 3 lipca 1858 r.w Owczarach koło Krakowa.

30. 14 czerwca 1865. Tekla z Michalskich Gruszczyńska. Urodzona w 1785 roku. Żona Franciszka Gruszczyńskiego.

31. 19 stycznia 1870 r. Franciszek Gruszczyński (1), urodzony w 1874 r. syn Antoniego i Cecyli z Zakalskich, mąż Tekli z Michalskich.

32. 6 lutego 1890 Franciszek Gruszczyński (2), syn Franciszka i Tekli z Michalskich. Ur. w 1822 r. Mąż Marii Rozalii Brygidy z Jurkowskich (zobacz:poz.31)

33. 6 listopada 1890 r. Maria Rozalia Brygida z Jurkowskich Gruszczyńska, żona Franciszka (2). Urodziła się w 1823 r. Według Księgi urodzeń małżeństw i zgonów z roku 1890 zmarła 6 listopada, w wieku 69 lat. [wg książki Franciszka Wojciecha Gruszczyńskiego „Kościół i klasztor oo reformatów w Pilicy-z okazji 200-lecia poświęcenia kościoła” zmarła 6 września]

34. 17 lipca 1930 Stanisław Florian Gruszczyński, ostatni syndyk apostolski klasztoru. Tercjarz, urodzony w Dobrej 4 maja 1864, [Księgi urodzeń małżeństw i zgonów zmarł 17 sierpnia 1930].

Kim Wy jesteście - my byliśmy.

Kim my jesteśmy - Wy będziecie...

Powrót do spisu treści ↑

Wirtualny cmentarz

 

Otto z Pilczy

Zmarł w roku 1384. Miejsce śmierci i pochówku nieznane. Prawdopodobnie spoczywa w niezachowanej kaplicy Pileckich w krakowskim kościele dominikanów. Obecnie stoi w tym miejscu kaplica Lubomirskich pod wezwaniem św. Róży Limańskiej, która została wzniesiona na początku XVII stulecia z fundacji Sebastiana Lubomirskiego i jego małżonki. Podczas prac archeologicznych prowadzonych w otoczeniu kościoła dominkanów, po usunięciu dotychczasowej, zniszczonej nawierzchni placu w sąsiedztwie murów kaplicy Lubomirskich, pojawiły się fragmenty kamienno-ceglanego muru wykonanego z gotyckiej cegły palcówki oraz z bloków piaskowca. Przeprowadzone analizy historyczne oraz dalsze badania wykopaliskowe pozwoliły ustalić, że odkryty mur jest reliktem jednej z przypór gotyckiej kaplicy Pileckich, ufundowanej przez Ottona z Pilczy. Kaplica została wzniesiona pod koniec XIV w., przypuszczalnie ok. 1384 r. Podczas dalszych prac odsłonięto relikty dwóch ścian, które wskazywały, że są to pozostałości wielobocznej budowli. W jednej ze ścian znajdowało się wejście do kaplicy, z którego zachowały się pozostałości piaskowcowych węgarów oraz kamienny próg. Na podstawie zachowanych w zachodnim murze kaplicy Lubomirskich reliktów profilowanego cokołu zrekonstruowano przebieg kolejnych dwóch ścian, co umożliwiło rekonstrukcję niemal pełnego planu kaplicy. W trakcie badań ustalono, że zachodnia ściana kościoła św. Trójcy i mury kaplicy Pileckich posadowione zostały na reliktach starszej budowli sakralnej. Przypuszczalnie w trakcie budowy kaplicy Pileckich zlikwidowana został cała szkarpa dominikańskiego kościoła halowego z 2. połowy XIII w. a nowa budowla przejęła jej funkcje nośne.

Jadwiga z Melsztyna

Żona Ottona. Zmarła po 19 października 1404r.Miejsce śmierci i pochówku nieznane.

[warto poznać ciekawa hipotezę o domniemanym miejscu pochówku matki chrzestnej Władysława Jagiełly >>>]

Cmentarz Wellwood

W 1967 roku członkowie założonego w 1911 roku stowarzyszenia First Piltzer Benevolent Association ustawili na cmentarzu Wellwood obelisk upamiętniający pilickich Żydów zamordowanych w okresie Holocaustu.

Napis w j.angielskim:

"In everlasting memory to the martyrs of the city of Piltz, Poland who perished in the Holocaust of 1941-1945. May they never be forgotten by mankind and our memory of their sainted lives shall live forever in our hearts. May their souls rest in peace."

Napis hebrajski :

"The memory of  our holy martyrs will be protected and etched upon the chambers of the hearts of our people forever."

SPIS UPAMIĘTNIONYCH OSÓB:

FASADA A:

Rodzina FEIGENBLATT :
Jacob
Freidl
Benjamin
Chaim David
Rachel
Sarah
Leah
Malka
Gutcha
Feigel

Rodzina DANZIGER:
Alter David
Sarah
Chaya
Abraham
Chaim Eliezer
Chenoch
Hillel

Reuben Zuckerman
Feigel Hinda
Yehuda Yosef

Rodzina SZWARCBAUM:
Menachem Mendel
Leah

Rodzina GREENSTEIN:
Chaim
Yentel
Bunim

Rodzina FREEDBERG:
Simcha
Chana
Mindel
Ester Baile
Rivtsha

Rodzina Paul BRUELL
Rosa, Hans

Rodzina Simon ZALUSKY
Risa, Robert

Rodzina PARIZER:
Mordchai
Ester
Pesl
Israel
Pesl
Zisl
Gitl
Ber
Toby
Smiel
Itzchok

Chava FELCZER
Tovia FELCZER

FASADA B:

Rodzina STEINFELD:
matka Feigel Lea
syn Yisrael
córka Gitel

Rodzina WEINGARTEN:
ojciec Gitman
matka Leah
bracia Pinchas & Yudil

Rodzina ROTSTEIN:
ojciec Avraham
matka Kreindel
siostra Hendel
bracia Itshe Meir & Mendel

Rodzina GROSS:
Wolf
Sarah
Itshe
Sheindel
Leibil
Yosef Dovid

Rodzina PARIZER:
Dovid
Malka
Ite
Tzvi
Sarah

Rodzina EHRLICH:
ojciec Moshe
matka Malka
ojciec Icek
matka Yachet
dzieci Riven & Yankel
Eily Yuvo
ojciec Yankel
matka Ruchel Lia
szwagierPinkus Zelcer
son Zalma

Rodzina KRIEGER:
ojciec Aaron
matka Shifra

LAPA Family:
ojciec Mendel
matka Rivka
bracia Yoel & Uren

FASADA C:

Rodzina GELIEBTER:
Antshel
Morris
Avraham
Chimiel (sp)
Ester
Yechezkel
Fintshe

Rodzina BAUM:
Meir Shlomo ben Alter Cohen
Gutel bat Yosef
Chaim Yoel
Raizl Golda
Sarah Pesl

Rodzina LEV:
Usher Zelig
Fraida Laia
Sara
Chana
Braindl
Hersh
Josl
Idel

Rodzina JACOBSON:
Faigel Chana
Pessel
Yentil

Rodzina NEBENHOUSE:
ojciec Shaja
matka Sarah
babka Shaindel
siostra Esther Ruchel

Rodzina KLAIMAN:
ojciec Josef Chajem
matka Fajgel Laje
babka Ruchel
siostra Malka

David & Baila RABINKO
Motel & Braindel LEWENTAHL

Rodzina GELIEBTER
Rodzina POMERANC

Joe POMERANTZ
Rodzina Berek TRZEBINER
Rodzina Chaim MORTKOWITZ
Chil & Ester MITTELMAN
Michael & Bajla FRENK

Rodzina LIEBERMAN:
siostra Esther
Mirel
Feigel
Eigel
Yankel GRUBEISEN
Laibush GRUBEISEN

Rodzina DAWIDOWICZ:
rodzice Nuta & Laya
bracia Moric, Beril, Aile
siostry Fela, Frida
teściowie Abram, Taube PRZYGORSKI

 

 

 

 

Powrót do spisu treści ↑

Cmentarz Holon Bat-Yam 

Na cmentarzu Holon-Bat Yam niedaleko Tel Awivu znajduje się pomnik poświęcony pilickim Żydom - ofiarom Holocaustu. Na tablicy odwzorowany został rysunek pilickiej synagogi. Nie udało mi sie na razie ustalić kto jest fundatorem pomnika.

 

 

Powrót do spisu treści ↑